İyimser misiniz yoksa kötümser mi? Bir araştırma, beyninizin geleceği nasıl temsil ettiğini ortaya koyuyor.

Ulusal Bilimler Akademisi Bildirileri (PNAS) dergisinde yayımlanan yeni bir araştırma , iyimserlik ve kötümserliğin yalnızca tutum ve davranışlarda değil, aynı zamanda beynin geleceğe dair düşünceleri temsil etme biçiminde de kendini gösterdiğini ortaya koydu.

Araştırmanın başlığı, ' İyimser insanlar hep aynıdır : İyimser bireyler arasında epizodik gelecek düşüncesini destekleyen paylaşılan sinirsel temsiller' olup, ana bulgusunu yansıtmaktadır.

Araştırmacılar, iyimserlerin beyinlerinin birbirleriyle daha senkronize çalıştığını, kötümserlerin ise daha çeşitli ve bireysel örüntüler gösterdiğini belirtiyor.

İyimserlerin hepsi birbirine benzer, ama her kötümser geleceği kendine göre hayal eder.

Japonya'daki Kobe Üniversitesi tarafından yürütülen araştırmada, fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme (fMRI) yöntemi kullanılarak, 87 katılımcının farklı gelecek senaryolarını hayal ettikleri sırada beyin aktiviteleri analiz edildi .

Sonuçlar, iyimser bir tutuma sahip bireylerin, özellikle zaman içinde kendini planlama ve temsil etmede önemli bir bölge olan medial prefrontal kortekste çok benzer beyin aktivite kalıpları sergilediğini gösterdi.

Buna karşılık, daha karamsar özelliklere sahip katılımcılar arasında sinirsel kalıplar çok daha çeşitliydi ve bu da geleceğe dair daha özgün ve daha az paylaşılan bir görüşe işaret ediyordu.

Çalışmanın yazarlarından Yanagisawa Kuniaki, "Tüm iyimserler birbirine benzer, ancak her kötümser geleceği kendine göre hayal eder " dedi.

Çalışma, başarılı sonuçların ortak özelliklere sahip olduğunu, başarısız sonuçların ise daha çeşitli olduğunu belirten Anna Karenina ilkesi olarak bilinen hipotezi desteklemektedir.

Bu teori burada beyin fonksiyonuna uygulandı: iyimserler geleceğe yönelik projeksiyon yaparken nöronal yakınsama gösterirken, kötümserler daha fazla dağılım gösteriyor.

Ayrıca araştırmada iyimserlerin zihinsel temsillerinde olumlu olayları olumsuz olaylardan daha net bir şekilde ayırt edebildiği ortaya çıktı.

Bu fark, olumsuz olayları olumlu bir şekilde yeniden yorumladıkları anlamına gelmiyor; daha ziyade , olayları daha soyut ve mesafeli bir şekilde işleme eğiliminde oldukları ve bu durumun da duygusal etkilerini azaltabileceği anlamına geliyor.

Bu bulguların dolaylı bir sonucu da iyimser insanların başkalarının gelecek vizyonunu anlamalarının ve paylaşmalarının daha kolay olabileceği, bunun da onların sosyal bağlarını güçlendireceğidir.

Önceki araştırmalar iyimserliği daha geniş sosyal ağlar, daha yüksek ilişki memnuniyeti ve daha iyi sosyal destek algılarıyla ilişkilendirmişti.

Sağlık açısından bakıldığında, olumlu bir tutuma sahip olmak ciddi hastalıklardan kurtulmayı garantilemese de, daha iyi stres yönetimi ve daha sağlıklı yaşam tarzı alışkanlıkları ile ilişkilendirilmiştir.

Yazarların atıfta bulunduğu bir diğer araştırmaya göre, kişilik özellikleri Alzheimer gibi nörodejeneratif hastalıkların gelişme riskini bile etkileyebilir ; ancak bunlar çok faktörlü durumlardır.

Bu araştırmanın gündeme getirdiği sorulardan biri, iyimserlerdeki bu nöronal senkronizasyonun biyolojik bir özellik mi olduğu, yoksa deneyim, kültür veya sosyal çevre aracılığıyla zaman içinde mi oluştuğudur .

Araştırmacılar, "Günlük hayatta senkronize olma hissi sadece bir metafor değil. Fiziksel anlamda, iyimserlerin beyinleri geleceğe dair ortak bir anlayışa sahip olabilir ," sonucuna varıyor.