Dua Lipa'nın tam gece kulübü coşkusu

Kıyamet'in 1. yılının mayıs ayının soğuk bir pazar günü. Dua Lipa, Madrid'e yeni albümü 'Radical Optimism' ile geliyor ve Michael Jackson'ın da katkısıyla var olanlardan biri olan tam bir gösteri sunuyor.

Telefon konuşmaları, çok katlı bir sahne, bir düzine dansçı ve partiyi karizmatik bir şekilde yöneten bir sanatçı ("Dua, Dua!" diye bağırır kalabalık önceden) var.

Daha sonra gelecek olanlara göre daha minimalist olan 'Eğitim Seansı' ile başlıyor. Ardından daha dans edilebilir bir parça olan 'End of an Era' geliyor ve tribünleri dolduran çok sayıda Anglosaksonla birlikte seyirciler kolayca çılgına dönüyor.

Dua Lipa'ya dans topluluğunun yanı sıra altı yetenekli müzisyen eşlik ediyor. Bunlardan birini fark ediyorum; klavyelerin, dizüstü bilgisayarların ve kabloların arasında saklı. Konser boyunca keman, gitar, tef, vurmalı çalgılar, klavye, vokal çalıyor… Kendini anonim bir şekilde sergiliyor, sanki başrol oyuncusunun (Samsagaz Gamgii?) her zaman arkasında duran küçük kahramanlardan biri gibi.

'Levitating', açılış parçalarının en iyisi ve İngiliz şarkıcının müziğine nüfuz eden funk/disko karışımının iyi bir örneği. Şarkılar zamansız bir tarza sahip; 80'lerin diskosunda ya da 2000'lerin başında olabilirdik. Ritmik ve eğlenceli, hepsi de özüne ulaşmayı başarıyor ve dil engeli olmasına rağmen, seyircilerim hepsine eşlik ediyor.

Daha sonra dansçılar kayboluyor ve Dua Lipa seyircilerin arasında dolaşırken grup daha yakın ve akustik bir performans için sahnenin merkezine doğru ilerliyor.

Oradan, Enrique Iglesias'ın Dua Lipa'nın izleyicilerin beğenisini kazanacak şekilde İspanyolca söylediği 'Héroe' adlı eseri 'These Walls'u ve bu mütevazı tarihçinin gecenin en iyi bestesi olan 'Maria'yı duyuyoruz.

Sayısız mola ve kostüm değişiminden sonra (konserin tek "ama"sı, bazen bu molalar biraz uzun geliyor), büyük bir günde gelin olarak giyinip geri dönüyor ve herhangi bir dönemden kalma bir pop klasiği olan 'Falling Forever' çalıyor.

En az alkışlananlardan biri de 'Senin adına sevindim', herhalde algoritma bundan pek hoşlanmamış. Bana göre konserin en iyilerinden biri, heyecanlı, eğlenceli, dinamik ve gitar solosu olan bir bölüm.

'Love Again' çalıyor ve Dua Lipa, hareketli bir platformun üzerinde durarak Movistar Arena'da uçuyor. Etrafında alevler büyüyor ve o, beyaz bir vizon kürke bürünmüş halde şarkı söylüyor, bense sonun kokusunu alabiliyorum.

Son değişiklikle birlikte reggaeton türündeki 'New Rules' , Barbie ve Margot Robbie sayesinde hit olan 'Dance the night' ve 'Don't start now' geldi.

Parti, grubun bis öncesinde pistten ayrılmasıyla dans pistinde tüm hızıyla devam ediyor. Hepimiz geri döneceklerini biliyoruz ve döndüklerinde büyük hitleri 'Houdini' çalıyor.

Konseri büyük bir coşkuyla bitiriyor ve diğer seyirciler neredeyse kalp krizi geçirecek gibi oluyorlar. Onlara sakin olmalarını söylerdim ama neden? Tek bir hayat var ve açıkçası neredeyse kıskanıyorum.