Baba figürü zafer kazandı: Bu İspanyol filmi 2025'te bir numarada (ve Segura'nın değil)

Santiago Segura ve Babası tsunamisine rağmen, önümüzdeki haftalarda sadece bir 5 var , Wolfgang (Olağanüstü) yaratıcıları çok mutlu olabilir. İntihar ve akıl hastalığı gibi ciddi konulara dair yansıtıcı bakış açısına sahip bu hassas, komik film, Mart ortasında prömiyeri yapılan, 2025'in ilk altı ayında sinemalarda en çok izlenen İspanyol filmi oldu, neredeyse 4 milyon avroluk gelire ve neredeyse 600.000 izleyiciye ulaştı, pandemi sonrası dönemde neredeyse çılgınca rakamlar.

Bu, ana akım filmler için sinemalara daha az insanın gittiğine dair bir başka kanıt (daha düzenli izleyiciler dayanırken), Segura'nın ilk hafta sonunda (son) 350.000 izleyiciyi geçen muhteşem gişe rekorları kıran filmleri hariç. "Evet, ve aslında, Santiago'ya bir numara olmaktan mutluluk duyduğunu ancak şimdi tahtayı süpüreceğini ve İspanyol sinemasının gerçekten ihtiyaç duyduğu bir şeyi yapacağını söyleyen bir mektup yazdım," dedi Wolfgang yönetmeni Javier Ruiz Caldera bu gazeteye.

Bunu sportmenlikle, sempatiyle, ama aynı zamanda sektörün ve sinemaseverlerin sinemalardaki davranışlarının şu anda nasıl işlediğine dair keskin bir uzman olarak yapıyor. Sinemalarda gösterilen filmlerin (İspanyol ve ayrıca ABD yapımı filmler) ulaştığı rakamların bir zamanlar olduklarından farklı olmasının üzerinden beş yıldan fazla zaman geçti. 2000'lerde ve 2010 ile 2020 arasında biraz daha az olmak üzere, birkaç İspanyol filminin hasılatının 16-18 milyon avroya ulaşması alışılmadık bir durum değildi. Birçoğu için on ila on iki milyon yaygın olabilir. Şimdi, geçen yıl Padre no hay más que uno 4'ün ( 2024'ün en yüksek hasılat yapan İspanyol filmi ) yaptığı gibi 13 milyon avroya ulaşırlarsa, büyük bir başarı elde ederler. Platformlar, diğer eğlence biçimleri, internet, tüketimdeki değişimler, bilet fiyatları... Bir diğer olumsuz tarafı da olan bu olgunun arkasında pek çok neden var: Büyük gişelere aday olmayan küçük filmlerin ön plana çıkmasını sağlıyor .

Salgına kadar İspanyol filmlerinin gişe hasılatında 18-20 milyona ulaşması alışılmadık bir durum değildi. Şimdi ise bir gişe rekortmeni film 4 milyonda kaldı.

Ve bunlardan biri de, arkasında Mediaset olmasına rağmen Wolfgang'dı - Padre No Hay Más Que Uno 5, Atresmedia tarafından destekleniyor: Özel kanalların gişe rekorları kıran filmlerle diğer çekiciliği de burada yatıyor - başlangıçta sinemaları kasıp kavuracak bir komedi olması amaçlanmamıştı . Öncelikle, mizah içermesine rağmen, bir TV dizisinin şakasının geniş kapsamlı komedisinden çok uzak. Daha sonra Netflix'te yayınlanan türden bir gerilim filmi de değil. Ancak, çok popüler olan ve bize izleyicilerin günümüzde bir sinema salonunda ne istedikleri hakkında bir şeyler söyleyen diğer bileşenleri kullanmayı başardı. Ve bu, Avelina Prats'ın Una Quinta Portuguesa gibi çok iyi performans gösteren diğer İspanyol filmlerinde de görülen bir şey .

Wolfgang'ın çekiciliği var, artık "iyi hissettiren" denen bir şeye sahip (sizi sıcak bir kalple baş başa bırakıyor) ve ayrıca yönetmen Ruiz Caldera ve 2016'da 20.000'den fazla kopya satarak hit olan ve filmin senaristlerinden biri olan Laia Aguilar'ın El Confidencial'a söylediği gibi iki ilgi çekici temaya da değiniyor: pozitif ebeveynlik ve ruh sağlığı . Zor konulara dalarken sizi zekice ele alan güzel, iyi yapılmış bir aile filmi . Ancak, başarının bir formülü yok: "Filmin beğenileceğine, bir aile filmi olacağına, bunun izleyici kitlesini biraz genişleteceğine, değindiği konular nedeniyle ayrıldığında tartışma yaratacağına güvendik... Ancak bu, genellikle olmadığı için keyif aldığımız bir sürpriz oldu . Doğru bir şeyler yaptığımız hissine sahibiz," diye itiraf ediyor yönetmen.

İyi baba

"Bu özellikle ilgimi çeken bir konu çünkü profesyonel ve kişisel hayatlarını dengelemeye ve çocuklarının hayatlarında yer almaya çalışan bir nesil film yapımcısı var. Son zamanlarda babalık hakkında çok sayıda ilginç film yapıldı, bu tür bir babalık, işleri nasıl yapacağını bilmeyen felaket bir baba imajından da çok uzak . Wolfgang'da baba beklemediği bir babalıkla karşılaşıyor. Elinde geleni yapıyor ama bunu iyi yapmaya çalışıyor," diyor Ruiz Caldera bu konu hakkında.

Okuyucuyu güncele getirmek gerekirse: Filmde Miki Esparbé'nin canlandırdığı bir baba var - bu ismi aklınızda tutun çünkü kendisi önümüzdeki ayların yıldızlarından biri olacak - annesinin ölümünden sonra oğlu Wolfgang'a (Jordi Catalán) bakmak zorunda kalıyor. Wolfgang çok yetenekli ve otistik bir çocuk ve Paris'teki Grimald Müzik Akademisi'ne girmeyi hayal ediyor, bu yüzden baba oyunculuk kariyerini ön planda tutmak ya da oğluna yardım etmeye kendini adamak arasında seçim yapmak zorunda kalıyor.

“Evet, oğlunun yaptığı hiçbir şeyi anlamayan felaketli baba klişesine düşmek kolay olurdu, ancak bazen hata yapan, ancak ayağa kalkıp denemeye devam eden bir baba inşa ettik. Ve her şeyden önce, oğlunun her zaman yanında olan , onu destekleyen ve ayrıca hayat travmasını anlamasına yardımcı olan bir baba. Ona konuşması, kendini ifade etmesi için bir alan veriyor ve bunu çok daha ilginç buluyorum. Bir babanın tıpkı bir anne gibi oğlunu yetiştirebileceğini ve bunu iyi yapabileceğini göstermek istedik,” diyor Aguilar.

Gerçekten de, Santiago Segura'nın kendisi bile erkek karakterlerini 90'lar ve 2000'lerin Torrentian karakterlerinden daha fazla empatiye sahip bir babaya dönüştürdü. "Santiago gerçekliğe çok bağlı, çok zeki bir adam ve eğer basmakalıp bir figür olarak kalsaydı sahip olduğu başarıyı elde edemeyeceğini biliyor," diye itiraf ediyor Ruíz Caldera.

"Annelik artık ana akım bir konu olabilir, dolayısıyla babalar hakkında konuşmak için harika bir zaman."

Ama daha fazlası var: pozitif babalık var. Birçok baba iş ve özel hayat arasında denge kurmaya çalışıyor ve kendilerini filmlerde görmek istiyor. Ve bu figür hakkında giderek daha fazla kitap, film ve TV dizisi yapılmaya başlandı. Özellikle annelik —iyi, kötü, ortalama, olan ve olmayan— son yıllarda daha belirgin hale geldikten sonra. "Evet, çok ilginç filmler yapan birçok kadın yönetmen var ama bir şeylerin eksik olduğu doğru ve bu da ebeveynlikten uzak olmayan baba figürü ve biz de bir felaket değiliz. Anneler hakkında, babalık hakkında iyi yapıldığında filmlerden gerçekten hoşlanıyorum, açıkçası. Şimdi, bir hafta içinde, birkaç gün içinde bizden bir numarayı alacak olan film, bize farklı bir tür babalıktan da bahsediyor," diye belirtiyor yönetmen.

"Filmde bir şey eksikti, o da ebeveynlikten çok da uzak olmayan, aynı zamanda bir felaket de olmayan ebeveynler figürüydü."

Laia Aguilar, kitabı yazmaya başladığında annelik patlamasının henüz başladığını ve "bunun aynı zamanda anneliği her türlü biçimiyle ifade edebilmek için çok gerekli olduğunu" söylüyor ve ekliyor, "ancak bunun zaten çok ana akım bir konu olması ve babalık konusunun henüz çok fazla ele alınmamış olması da mümkün, bu yüzden babalar hakkında konuşmak için harika bir zaman." Romanı yayınladığından beri okullarda konuşmalar yapan yazar (Katalonya'da sıklıkla bir okuma listesi olarak öneriliyor) amacının "birçok zorlukla karşılaşan ve aralarındaki bağın mümkün olduğu ve ilerleyebilecekleri güzel bir hikaye" yazmak olduğunu iddia ediyor. Ve bu iyi karşılandı.

Konuşulmayan şeylerden bahsetmek

Romanın ve filmin diğer önemli teması ise ruh sağlığıdır . 2016'da şu an olduğu kadar klişe değildi. Aguilar burada da bazı açılardan öncüydü. "Birçok katmanı olan bir hikaye. İlk başta bir baba ve oğul hakkında olduğunu düşünüyorsunuz ve bu doğru, ama sonunda intihar gibi çok daha derin bir şey hakkında oluyor. Bence hikayeye bu kadar güç veren şey bu," diyor genç yetişkinlere yönelik bu tür bir kitap için yayıncı bulamayacağını her zaman düşünen yazar. Tam tersi oldu. Sadece yayınlanmakla kalmadı, aynı zamanda Carlemany Okuma Teşviki Ödülü'nü kazandı, binlerce okuyucu topladı ve bugün okullarda kitabın teması hakkında konuşmalar yapıyor. "Sonuç olarak, filmin söylediği şey şu: şeylerin konuşulması gerektiği, kelimelere dökülmesi gerektiği ve hiçbir şeyin önemli olmadığı ve tabu konuların bir gereklilik olmaması gerektiği. Çok hoş bir sürpriz oldu ," diye ısrar ediyor yazar.

"Bu, hayata bir ilahi gibi olan ve izleyicinin ihtiyaç duyduğu filmlerden biri."

Ve dahası, Filmaffinity'de 6 ila 7 arasında bir puanı olan (ve bazıları için 8 veya hatta 9) bu filmle sinemadan ayrılırken bir iyi olma hissi var, en azından beğenildiği ve zaman kaybı olmadığı anlamına geliyor. Kulaktan kulağa yayılan bir başka itici güç . "Evet, bu hayata bir tür övgü olan ve izleyicinin de ihtiyaç duyduğu filmlerden biri. Ve çok daha zor filmlerle veya çok alternatif olanlarla bir arada var olabilirler. İzleyiciler, sadece abartılı kahkahalar ve klişelerle ilgili olmayan bu tür filmleri takdir ediyor," diye sonlandırıyor Aguilar. Yaklaşık 600.000 izleyici sinemadan böyle ayrılmak için para ödedi.