'Superland': Verónica Palmieri ve rüya gibi ile otobiyografik arasındaki yolculuğu

Sanatçı Verónica Palmieri, Melisa Boratyn ve Rosario Villani küratörlüğünde, sürrealist tarzdaki eserlerini bir araya getiren Supertierra adlı kişisel sergisiyle ilk kez Tramo galerisinde iç dünyasını sergiliyor.

Serginin başlığı , Dünya'dan daha büyük kütleye sahip, varsayımsal olarak yaşanabilir ancak henüz ulaşılamayan bir Güneş dışı gezegenden bahsediyor. Sanatçı için aynı zamanda “doğrusal olmayan zamanın yönettiği paralel bir gerçeklik ”, yaşayanla ölünün, elle tutulurla düşselin, otobiyografikle evrenselin bir arada var olduğu bir alan.

Bu ikilik, şiirsel tuhaflıklarla dolu sahnelerde, çok sayıda toprak tonuyla karanlık ve yoğun bir palete dayalı bir gösterinin tonunu belirliyor : minik atlar, köpekler, melekler, kadınlar, tavuklar, kürk veya damarları varmış gibi görünen ağaçlar, gizemli iç mekanlar ve suyla birleşen gökyüzü.

Clarín'e , "Her resim farklı bir ortamda geçiyor ama aynı sembolik evrenin parçası ve aynı atmosferi paylaşıyorlar" diyor.

"Aklımdaki görüntüyü analiz etmeye veya anlamaya çalışmıyorum, anlam da aramıyorum. Resim yapmaya başladığımda, asıl egzersiz kendimi o fikre bağlamamak ve resmin beni yönlendirmesine izin vermek . Olması gerekenin olmasına ve ortaya çıkması gerekenin ortaya çıkmasına izin veriyorum. Resim, benim sahip olmadığım bir güce ve kararlılığa sahip; meditasyona, gözleme ve birliğe benzer bir durum," diyor.

Küratör Melisa Boratyn'in de işaret ettiği gibi, Palmieri iç dünyasının dayattığı zamanla acele etmeden çalışıyor ve Palmieri'nin işlerinin büyüleme, biçimlendirme ve dönüştürme biçimini tanımlıyor.

Küratörlük metninde, "Bu resimler, son yıllarda yeni bir boyut kazanan fikirleri, hayalleri ve soruları somutlaştırıyor ve çalışmalarının çok sayıda katmanını, kıvrımını, sembolünü ve yorumunu ortaya koyuyor" diye yazıyor.

Kompozisyonlar gerçek odaları geride bırakarak imkânsız coğrafyalara açılıyor . Palmieri'nin ifadesiyle, "Yıldızların suya yansıması mı var, yoksa gökyüzü ile deniz yer değiştirmiş mi, bilmiyoruz."

Deniz kabukları, deniz canlıları, köpekler, melekler, tavus kuşları, tavuklar ve insan figürleri, sanatçının rahatsız edici kompozisyonlarında, kimisi daha gerçekçi, kimisi ise kesinlikle rüya gibi , bozulmamış ve gizemli iç mekanlarda doğayla bir arada bulunuyor.

1974 yılında Buenos Aires'te doğan Palmieri, Prilidiano Pueyrredón Ulusal Güzel Sanatlar Okulu'nda eğitim aldı ve moda illüstrasyonu, zanaat olarak çizim ve en sonunda resim olmak üzere uzun bir yol kat etti .

Londra'da yaşadıktan sonra illüstratör olarak mesleki kariyerine başladı ancak 2004'te Arjantin'e döndükten sonra resim pratiğinin merkezine yerleşmeye başladı. 2003 yılında müzisyen Palo Pandolfo ile tanıştı ve 2021 yılında ani ölümüne kadar sanatla dolu bir hayat paylaştı.

Palmieri, "Düğün" gibi eserlerinde hayat hikayesini gözler önüne seriyor . Sergi, bu şekilde gelecekle diyaloğa giren güncel işleri bir araya getiriyor. Hatta bu kadar çok şey göstermenin doğru olup olmadığını bile merak ediyordu ama kişisel olanın da bütünün bir parçası olduğunu anlamıştı.

"Boyadıktan sonra, çoğu zaman mahremiyetimi ifşa etseler bile , onlara eşlik edecek cesaretim kalıyor." diye itiraf ediyor.

Bu eserlerin çoğunda bir geçiş ve dönüşüm fikri var, ama aynı zamanda yaşamla, macerayla ve keşifle olan romantizm de var. Bir resimde, saçlardan yapılmış bir şelalenin altında yatan, gitar çalan ve kökleri toprağa sıkıca tutunan bir ağaçtan beyaz bir yumurta alan bir kadın figürü görülmektedir.

Rüya benzeri bir geçiş, sanatçının Mexico City'deki Machete galerisindeki önceki sergisinden farklı bir anlam taşıyor; o sergide iç mekanlar hâlâ gündelik hayata dair ipuçları sunuyordu. Şimdi senaryolar coşkulu, koordinatsız bir zamanda asılı kalmış, kendi kuralları olan bir halde.

Sanatçı, "Geçiş doğal olarak gerçekleşti" diyor. “Bu, son zamanlarda başıma gelenleri temsil etme ihtiyacına karşılık geliyor ve her yeni süreç gibi, yeni biçimlere dayanıyor.”

Bu yeni evrede paletinde de bir değişiklik oldu : Son eserler "Ağaç" ve "Çift", daha canlı renklerle öne çıkıyor ve yeni bir evreye girildiğinin işareti oluyor. Palmieri, "Bu bana gelecek için iyimserlik veriyor" diyor.

Ve şöyle diyor: "Sık sık, fırçayı ben tutuyor olsam da, resimlerin kendilerini boyadığı izlenimine kapılıyorum."

Supertierra sergisi, 28 Mayıs'a kadar Pazartesi'den Cuma'ya saat 14:00'ten itibaren Tramo Galerisi'nde (eski adıyla Smart Galeri), Avenida Alvear 1580, zemin katta ziyarete açık olacak. Saat 19:00'a kadar ücretsiz olarak ziyaret edilebilecek.