Transfermarkt: Max Ropers'ın Finansal Fair Play ve güç oyunları hakkındaki yorumu

Yaz tatili sırasında transfer karuseli çılgın bir hızla döner. Söylentiler olmadan bir gün bile geçmez. Futbol içeriden biri olan Max Ropers (32) bu çok özel pazarı uzun yıllardır inceliyor. Hamburg yerlisi bu konu hakkında bir kitap yazdı ve oyuncu transferleri ile kullanılmış bir Mercedes satın almak arasında paralellikler çizdi.

Bay Ropers, bu yıl FIFA, Kulüpler Dünya Kupası'na katılan 32 takım için ek bir transfer penceresi açtı. Bir pazar devrimi mi?

Hayır. Kulüpler Dünya Kupası sadece dört yılda bir düzenleniyor, bu nedenle bu özel teşvik sekiz transfer penceresinden sadece birini etkiliyor. Ancak bazı kulüplerin iki ortalama seviyedeki maç için yüksek transfer ücretleri ödemesini dikkat çekici buluyorum. Jonathan Tah'ın Auckland'a karşı 10-0'lık galibiyette oynamasını sağladığı için FC Bayern'i tebrik ediyorum. FIFA kendi gündemini zorluyor ve Dünya Kupası'nın sportif açıdan mümkün olduğunca değerli olmasını istiyor. Bunun piyasada kalıcı bir etkisi olacak mı? Şüpheliyim.

Kitabınızın alt başlığı "Transfer pazarının biz futbolseverleri cezbetmesinin nedeni". Sizi bu konuda büyüleyen şey nedir?

Bu kadar çok insanı büyülemesi beni büyülüyor. Eskiden tatilimde gazeteyi bir gün geç saatte alırdım, Paolo Guerrero (editörün notu: 2006'da Münih'ten Hamburger SV'ye transfer oldu) hakkında son haberleri görmek için. Maradona 1984'te Napoli'ye geldiğinde, şehrin gazete bayileri her gün doluydu. Sonunda, artık çok şeyin beklendiği sahadaki sonuçtan bağımsız olabilirsiniz. Transfer pazarı belirsizlik ve heyecanla dolu ve bazen bunda mantıksız bir şeyler oluyor. Taraftarları harekete geçiren şey bu. Beklenti coşku yaratıyor. Harry Kane'in transferi, onu şimdi oynarken izlemekten daha heyecan vericiydi. Leroy Sané'nin Galatasaray'daki performansıyla yarattığı coşkuyu, sahada tamamen ikna edici olsa bile, yaratması pek olası değil.

Tifoların gözdesi: Diego Armando Maradona'nın transferi Napoli'de heyecan yaratıyor.

Kaynak: imago images/Buzzi

Tipik bir transfer nasıl işliyor?

İtici güç danışmanlardır. Yıl boyunca yöneticilerle günlük iletişim halindedirler. Danışmanlar kariyerleri optimize eder, yöneticiler kadrolarını optimize eder. Birbirinize ihtiyacınız var. Bir kulüp temsilcisinin başka bir kulübü doğrudan araması artık neredeyse hiç mantıklı değil. En güçlü para biriminin ağınız olduğu kafa karıştırıcı bir pazar. Ve size güvenen insanlar. Çünkü çok fazla saçmalık konuşuluyor. Bu, atamaların duyurulmadığı ve sekreterlerin dahil olmadığı gerçekçi bir sektör. Aramanız veya arabanıza binip bir şeyleri tartışmanız gerekiyor.

"Xhaka için 10 milyon teklif ediyoruz." Gerçekten mi?

Elbette (gülüyor). "On milyon, dalga geçiyor olmalısın!" O tonda bile. Birçoğu tam olarak aptalca değil. Kullanılmış araba işinde olduğu gibi, bazen işler biraz gürültülü oluyor, insanlar hemen reddedilen şeyler söylüyor. Modern sözleşme yapıları ve getirilen hukuk firmaları var, ancak işin özü oldukça eski usul. Sadece e-postalar yazıp bir cevap beklerseniz, çok fazla başarı elde edemezsiniz. Bu köpekbalığı yiyen bir sektör.

Birçok kişi aracıları kullanıyor...

Evet, özellikle uluslararası alanda. Basitçe engeller var. Dil engelleri veya güven engelleri. Karl-Heinz Rummenigge gizli müzakereler için İtalya'ya seyahat etseydi, herkes iki ve ikiyi bir araya getirirdi. Orada kendisi de oynadı. Bu yüzden diğerleri de gönderiliyor.

Leverkusen'e satılan ama Bayern'e sözü çoktan verilen Michael Ballack, 2002 yılında dünyanın en çok aranan futbolcularından biriydi.

Kaynak: imago/Uwe Kraft

Ayrıca daha sonraki anlaşmalar hakkında da yazıyorsunuz. Bazı oyuncular bir kulübe yeni katıldıklarında zaten yeniden satılıyor. Halk bunu asla duymuyor. Anahtar kelime: Michael Ballack.

2002'de dünyanın en iyi futbolcularından biriydi ve sadece 6 milyon avro karşılığında Bayern'e transfer oldu. Menajeri Michael Becker, Leverkusen'e transfer olduğunda sözleşmesine bu maddeyi ekletti ve bu madde yalnızca Bayern tarafından aktif hale getirilebiliyordu. Bu yaygın bir uygulamadır. Leverkusen için mantıklıydı, aksi takdirde 1999'da onu transfer etmezlerdi. Serge Gnabry'nin 2016'da Arsenal'den Werder Bremen'e transferi başka bir örnektir. İnsanlar, "Ha?! Neden sadece Bremen'e gidiyor?" diye düşündüler. Bir yıl sonra Münih'e transfer olacağı açık bir ifadeydi. Bayern doğrudan Arsenal'e başvurmuş olsaydı, iki katını ödemek zorunda kalacaklardı.

Finansal Fair Play: Manchester City, Paris ve Barselona kuralları ihlal etti, ancak hafif atlattılar. Türkiye ve Romanya'dan daha küçük kulüpler yarışmalardan men edildi. Bu nasıl açıklanabilir?

Paris, şehri, yıldızları ve parasıyla: UEFA'nın Şampiyonlar Ligi'nin mümkün olduğunca çok kişi tarafından izlenmesini sağlamakta finansal çıkarı var. PSG, dördüncü en çok takipçiye sahip kulüp (tüm sosyal ağlarda 199 milyon). PSG dahil olduğunda rekabet daha değerli hale geliyor... Zengin ve güçlülerin oyunu.

Küçükler piyon mu?

Kesinlikle, belki de Finansal Fair Play iyi düşünülmemişti. Büyük kulüplerin birbirlerine oyuncu sağlayabilmeleri için birbirlerine ihtiyaçları vardır. Çünkü artık hiçbir kulüp onları karşılayamaz.

Bilgi: “Deadline Day” adlı kitap Ullstein Paperback tarafından yayınlanmıştır.