Açık havuzda taciz: Cinsel suç şüphelileri neden duruşmaya kadar serbest bırakılıyor?

Açık hava havuzları bir zamanlar yaz güzelliklerinin ve kırmızı-beyaz patates kızartmalarının simgesiydi. Ama artık bu durum yıllar önce sona erdi. Ambulans sirenleri havuzların fon müziği haline geldi. Polis memurları devriye geziyor ve giriş alanlarında güvenlik kontrolleri yapılıyor. Sebebi: Almanya genelinde neredeyse tamamı göçmenler tarafından gerçekleştirilen cinsel saldırı vakaları artıyor.

Örneğin, Temmuz ayı sonlarında, Hessen eyaletinin Gelnhausen kentinde dört Suriyelinin, yaşları on bir ile on yedi arasında değişen dokuz kız çocuğunun "vücutlarının her yerine" dokunduğu iddia edildi. Günler sonra, Ludwigshafen, Hamburg ve Ludwigsburg'daki açık yüzme havuzlarında başka olaylar yaşandı. Halkın dehşeti yaygınlaştı ve giderek öfkeye dönüşüyor.

Sebep: Cinsel suçtan şüphelenilenler genellikle ilk sorgudan sonra serbest bırakılır. Bu nasıl mümkün olabilir? Ceza savunma avukatı Alexander Stevens, duruma hukuki bir bakış açısı sunuyor.

Bir gösterge kanıttan çok uzaktır

Suç işleyen herkes otomatik olarak tutuklanır; bu yanlış bir kanı. Stevens, Berliner Zeitung'a verdiği röportajda, bir şüphelinin geçici olarak tutuklanıp tutuklanmayacağının açıkça tanımlanmış kriterlere göre belirlendiğini açıklıyor.

Özellikle önemli olan, kaçma, adaletin engellenmesi veya tekrar suç işleme riskinin olup olmadığı sorusudur. Stevens şöyle açıklıyor: "Kaçak riski, yalnızca bir kişinin cezai kovuşturmadan kalıcı olarak kaçma olasılığına dair somut göstergeler varsa mevcuttur." Failin daimi ikametgahı yoksa (ki bu, sığınmacılarda sıklıkla görülen bir durumdur), bu durum olası bir kaçaklık riskinin göstergesi olarak kabul edilebilir.

Ancak bu tek başına yeterli değil: "Önemli olan daha geniş bir perspektiften bakmak. Kişinin istikrarlı kişisel bağları varsa, topluma sıkı sıkıya bağlıysa ve düzenli bir işi varsa, bu da firar riski varsayımını çürütebilir." Kişinin yargılamadan kaçma riskinin olup olmadığını dikkatlice incelemek ilgili hâkimin sorumluluğundadır. Stevens, "Bu, genel bir değerlendirme değil, prognoz belirleyici bir karardır," diye vurguluyor.

Bu ölçülü hukuki bakış açısı, birçok kişinin doğru olduğunu düşündüğü şeyle çelişiyor. Sık sık "açık bir kaçma riski"nden bahsediliyor. Stevens şöyle diyor: "Ancak bu tür değerlendirmeler yargı açısından yetersiz. Tutukluluk hali, mevcut medeni hakların ciddi şekilde kısıtlanması anlamına geliyor ve bu da ancak çok açık bir hukuki dayanakla mümkün. Dahası, masumiyet karinesi, kişi yasal olarak mahkum edilene kadar geçerlidir."

Gözaltına alınmanın bir diğer nedeni de adaletin engellenmesi riskidir - "delillerin karartılabileceğine veya tanıkların etkilenebileceğine dair işaretler varsa." Ancak burada da şu geçerlidir: "Sadece şüphe yeterli değildir; somut deliller olmalıdır." Peki ya tekrar suç işleme riski? Bu, yalnızca şüphelinin yakında tekrar suç işleyebileceğine dair somut işaretler varsa, genellikle de ilgili bir geçmiş varsa dikkate alınır.

Stevens, şüphelilerin serbest bırakılmasının gevşek bir adalet sisteminden değil, hukukun üstünlüğü ilkelerinden kaynaklandığını söylüyor. "Duruşma öncesi gözaltı keskin bir kılıçtır. Sadece açık bir hukuki dayanakla kullanılabilir ve kamuoyunu yatıştırmak için kullanılamaz." Yasa ayrıca, otomatik prosedürler yerine bireysel dava incelemesi yapılmasını öngörüyor.

Suçun kendisi de bir rol oynuyor. Cinsel taciz "yasal olarak düşük seviyeli bir suç olarak kabul ediliyor, yani suç 'sadece' iki yıla kadar hapis cezasıyla cezalandırılabiliyor." Buna karşılık, hırsızlık beş yıla kadar hapis cezasıyla cezalandırılabiliyor. "Dolayısıyla, yasal duruma objektif olarak bakarsak, cinsel taciz yasama organının bakış açısından özellikle 'ciddi' bir suç değil."

Suçun ciddiyeti ne olursa olsun, savcılığın bulunduğu yer de önemli bir rol oynuyor. Tutuklama kararlarında bölgesel farklılıklar olması "bir içgüdü değil, bir gerçek." Stevens şöyle yorumladı: "Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu ülke genelinde geçerlidir, ancak yorumu ve uygulama isteği farklılık gösterir. Bavyera bir kanun ve düzen politikasından yanayken, Berlin tutuklama kararlarında daha temkinli davranıyor."

"Anayasal açıdan bakıldığında bu etki hiçbir şekilde sorunsuz değildir"

Pratikte bu, birinin "Münih'te tutukluyken, Berlin'de şartlı tahliye ile serbest bırakılabileceği" anlamına gelebilir. Stevens, vatandaşlar için bu muğlak karar alma ilkesinin çoğu zaman keyfi göründüğünü ve anayasal açıdan bakıldığında bu etkinin hiçbir şekilde sorunsuz olmadığını söylüyor.

Stevens, son yıllarda bildirilen cinsel suç sayısındaki artışı öncelikle yasadaki değişikliklere bağlıyor. "Özellikle cinsel suçlar alanında, birçok yeni suç oluşturuldu veya mevcut olanlar genişletildi. Daha fazla eylem cezai suç olarak sınıflandırıldığında, istatistikler kaçınılmaz olarak artıyor."