Musk chatbot | Yapay aptallık

Şimdiye kadar yapay zekayla uğraşmaktan büyük ölçüde kaçındım; biyolojik olarak üretilen zekayla uğraşmaktan yeterince eğleniyorum. Örneğin arkadaşım Susanne, her zaman herhangi bir kuantum bilgisayarından entelektüel olarak çok daha üstündü ve öngörülebilir gelecekte de öyle olacak, hatta benden bile. Boş zamanlarında yapay zeka sohbet robotlarını çileden çıkarmaya başladı. Onlara çözülemez mantıksal problemler sunuyor, onlarla "Fransızca" olarak tanıttığı bir dilde konuşuyor ve telefonları alev alana kadar robotları birbirlerinin peşinden kovalıyor. Bunu gösterdiğinde oldukça komik oluyor ve hala yapay zekadan korkmaya kendimi getiremedim. Deyim yerindeyse oldukça aptalca ve yapay zeka hakkında sizi rahatsız eden tek şey, bu kadar kaypak, mesafeli ve antiseptik olması!

Yapay zeka belli ifadeleri kullanmak istemiyor, hiçbir koşulda konuşmanızı karanlık köşelere kadar takip etmiyor ve bir şey rahatsız edici olabileceği anda, benimle aynı fikirde olmadığımızı kabul etmek isteyen, nazik bir gülümsemeyle pedagoji kurbanları gibi fikir birliğine varılmış aptalca klişelere sığınıyor, değil mi?

Söylemeliyim ki: Biraz daha karakter hoş karşılanırdı, çünkü karakter eksikliği ve yenilmezlik, tartışmacı öz-buharlaşmaya yol açar. Bu delilerle dolu gezegende hayatta kalmamızı sağlayacak uygulanabilir bir dünya görüşü inşa edebilmek için omurgamızda bir veya iki sağlam önyargıya ihtiyacımız yok mu?

Elon Musk, biyolojik zekamın en düşük seviyesinde (öğle yemeğinden hemen sonra) sahip olduğum kalıntı verilere göre, Grok adında bir sohbet robotu geliştirmişti ve bu robot şu anda "X"te tatsız bir ilgi görüyor: Grok, her türden şaşırtıcı derecede anti-Semitik saçmalıklar saçıyordu.

Pekala! Bence antisemitizmin berbat olduğunu düşünüyorum, ırkçılığın berbat olduğunu düşünüyorum, hemen hemen her "izm"in berbat olduğunu düşünüyorum – ama yine de dürüst olmak gerekirse: doğru yönde atılmış bir adım! Her şeyin üstündeymiş gibi davranan, sanki havada süzülen bir rahip gibi aydınlanmış gibi davranan bir yapay zeka – hayır. Böyle bir şeyle kim sohbet etmek ister? Yorgun kafanızı çocuk kaydırağının altına vurabilirsiniz. Yapay zeka geliştiricilerinin hayal gücü eksikliğinden dolayı şu ana kadar gözden kaçırdıkları şey, yapay zekayı yeterli yapay aptallıkla desteklemeniz gerektiğidir. Rahatsız edemeyeceğiniz, alay edemeyeceğiniz veya sinirlendiremeyeceğiniz bir sohbet arkadaşı nedir? Geçmişi, travması ve dolayısıyla kişiliği olmayan bir muhatap nedir?

Her yapay zekaya önce bir karakter verilmeli, bir sürü tuhaf özelliği olmalı, tıklandığında bir uyarı olmalı, isterseniz: "Baskın babası altında çok acı çekti," "Vietnam'da bir askerdi," "Kiel'den geliyor" - o zaman ne olduğunu anlarsınız! Ve eğer gerçekten tutarsız şeyler söylerse, içine sulu bir "bok bok" tıkıştırabilirsiniz, bu onun biraz sakinleşmesi için bir sinyal olurdu - ve sonra her şey yoluna girerdi, değil mi? Sonra biyo-CPU'mu yan taraftaki Späti'ye, Selçuk'un Snickers'ını küçük bir buzdolabında sakladığı yere itebilirim. Harika, Musk'ın aptal robotu yüz yılda böyle parlak bir fikir bulamazdı.