Kulüpler Dünya Kupası | Yumurta dosyası ayı altında saçma bingo

Thüringen kökenli seçkin bir Berlinli olsam da, futbol bağlamında, güneşin altındaki kötülük için gerçekten korkunç bir eşanlamlı var: Vieselbach kasabası. Her ne kadar dürüst ve aklı başında insan buradan, özellikle de orada bulunan ve buruşuk yerliler tarafından Erfurt Steigerwald Stadyumu olarak adlandırılan, karanlıkta parlayan stadyumdan kaçınır. Dik daireler halinde, bir Vieselbachlının dokunduğu her şey kırılıp toza dönüştüğü için karanlıkta parlayan arena olarak bilinir. Zavallı orman çiftçisinin oğlu, mübarek gezgin, FC Rot Weiß Vieselbach'ın kemirilmiş ruhlarının güzel futbol oyununa işkence ettiği bu gecekondu mahallesinden uzak dur.

Vieselbach deresinin pis kıyılarından çok da uzakta olmayan bu yozlaşmış yerin görüntüsü, kurbağa derisi iltihabı, orta kulak iltihabı veya hodan ve hardalla dolu örümcek ağı yuvaları gibi her türlü pisliği doğal olarak beraberinde getiriyor; masum süt inekleri başlarını sallıyor, çiçekler soluyor ve tüm sevimli tavşanlar seppuku yapıyor. Ebedi lanetin Argonautlarına hoş geldiniz! Sakinlerinin çiğnediği, gevezelik ederek öldürdüğü veya her narin bitkiye yaramazca tırmandığı bu kabus bölgesinde, yalnızca orklar ve devler kendilerini evlerinde hissediyor.

Gerçeğe bağlı kalalım: Vieselbach, dünyanın dört bir yanından, özellikle de FC Carl Zeiss'ımızın yüzyıllardır Vieselbachçıların öfkesine direndiği görkemli Jena'dan gelen ciddi, kültürlü insanlar için tam bir mezarlık. Vieselbach, asil, yardımsever veya iyi hiçbir şeyi umursamayan ucuz içki turistlerinin uğrak yeri. Ama Goethe, Schiller ve büyük VEB Wolf Biermann Jena'da dolaştı. Vieselbach'ta, 69. sıradaki Rumpelstiltskin'e tapıyorlar ve her gece karşılıklı olarak dişlerini ve testislerini o kurnaz domuz çukurunda dövüyorlar.

Evet, bu kedisiz mahallede işler oldukça kötü. Tüm masumiyetiyle tüylü bir dost, kırmızı-beyaz göbekli babaların ve dişsiz, önlüklü annelerin gutlu pençelerine düştüğünde ne olur sizce? Ama şunu bilin: Sinir bozucu çığlıkları, tuhaf hiperkakofonileri, Vieselbach Grindchor'un varlığını bize çok uzaktan ele veriyor.

Jena halkı süslü sosislerini yerken, Vieselbach'ın tamamı 1312'den beri küflü ekmek yiyor. Biz açlıktan ölen kutup ayıları için ağlarken, Vieselbach halkı parçalanmış civcivlere gülüyor ve meşe kese böceği tırtıllarını emziriyor.

Ah hayır, çok korkunç! Evet, çok umutsuz. Vieselbach'ta kitap okuyan herkes anında katran ve tüyle kaplanıyor. Komşusunu "Günaydın" diye selamlayan herkesin dili kızgın penseyle ağzından çekiliyor. Defolun gidin, ahmaklar, Viesel, Zonengabi çölüne gidin!

Thüringen yaz güneşinin altında, gösteriş yapan sadece biz oluyoruz!