Nasıl (nispeten) başarılı bir online satıcı oldum.

Ricardo veya eBay'de çöp satan tüm insanlara her zaman gülerim. Kullanılmış bir cep telefonunu, artık ihtiyaç duyulmayan bir bisiklet kilidini veya eski bir plastik duvar saatini birkaç franka satmanın anlamı nedir?

Kullanılmış cep telefonumu, artık ihtiyacım olmayan bisiklet kilidimi ve eski plastik duvar saatimi çevrimiçi satana kadar ben de öyle düşünüyordum. Fikrim aniden değişti. Cep telefonumu değiştirmeye karar vermiştim, çünkü cihazda zararsız ama can sıkıcı bir aksaklık vardı. Bir sohbet robotuna kullanılmış cihazımı hala satıp satamayacağımı sordum. Cevap gür bir evet oldu.

Ve böylece çevrimiçi satış dünyasına adım attım. Reklam yapmak istemediğim için hangi platformu kullandığımı söylemeyeceğim. Sadece şunu söyleyebilirim: Satışı kolaylaştırıyor. Resimleri yüklediğinizde, ürünü otomatik olarak tanır ve bir başlık ve satış metni oluşturmak için AI kullanır.

Bu açıklama zaten şaşırtıcı derecede faydalı. Ama ben hemen hırslandım. Sonuçta ben bir gazeteciyim ve metin yazmaya alışkınım. Bu yüzden klavyeye vurdum ve ürünlerimi hararetle övdüm.

Dijital sayaçtan geçen ilk şey, kendini Afrika'dan göçmen olarak tanımlayan birinin satın aldığı eski cep telefonumdu. Eski cihazımı eski memleketindeki bir okula göndermek istiyordu.

Sonra, plastik duvar saatimden kurtulmayı başardım. Şimdiye kadarki en büyük başarım bu oldu çünkü onu ilk satın aldığım fiyatla aynı fiyata satmayı başardım. Ne yazık ki, o fiyat 1 franktı. Ve alıcı beni ürünü göndermeye bile ikna etti. Ve sonra daha düşük bir nakliye ücreti için bile pazarlık etti.

Yine de, çevrimiçi alışveriş neredeyse bir bağımlılık haline geldi. Kendimi bir iflas mütevellisinin analitik gözüyle dairede dolaşırken buluyorum, balık motifli o porselen tabağa veya dahili aşırı ısınma uyarı fonksiyonuna sahip o ızgara tavasına gerçekten ihtiyacımız olup olmadığını merak ediyorum.

Mahzenden bir şişe şarap aldığımda, satın almaya değer bir şey olup olmadığını görmek için hemen tararım. Eski üç vitesli bisikletim, uçak seyahatleri için şık bavulum: Bunlar için ne kadar alırdım?

"Çok" yanlış bir kelime olsa da. Şimdiye kadarki kazancımı toplarsam, Zürih'te makul bir akşam yemeğine denk geliyor. Ama bu beni pek ilgilendirmiyor. Bir teklifin başarılı olması durumunda duyulan sevinç çok daha önemli. Yirmi ciltlik macera romanı serisi için tek bir cildin bana başlangıçta mal olacağından daha az para alsam bile.

Aslında neredeyse biraz gururluyum. Şimdiye kadar platforma koyduğum her şeyi sattım. Kurtulamadığım tek bir şey var: eski, bozuk bir dijital piyanonun güç kaynağı (Yamaha PA-5D). İlginizi çeker mi? Sadece 5 frank.

« NZZ am Sonntag »'dan bir makale