Dla reżimu nie ma znaczenia, co zostanie osiągnięte w wyniku wyborów.

Usługa polityczna

Utraciwszy poparcie społeczne, reżim Palace’a ostatecznie sięgnął po zmasowane ataki na opozycję. Spadając na drugie miejsce po niedawnych wyborach lokalnych, rząd, świadomy swojej niemożności wygrania, nasila ataki. Podczas gdy podejmowane są próby zastąpienia przegranych w wyborach powiernikami, aresztowaniami, groźbami i szantażem, reżim Palace’a skutecznie pozbawił kraj samego sensu wyborów.

Każda próba podporządkowania sobie woli ludu tylko uwypuklała zepsucie reżimu. Urna wyborcza stała się teraz wizytówką Pałacu.

Wreszcie, przekazanie burmistrza gminy metropolitalnej Aydın Özlem Çerçioğlu partii AKP, wymiana spraw w gminie metropolitalnej Stambuł i aresztowanie burmistrza Beyoğlu İnana Güneya, dalsze wydarzenia wzmocniły ten obraz.

Raport opublikowany przez Society Work Institute zatytułowany „Co działo się w kraju od wyborów lokalnych w 2024 r.” po raz kolejny ujawnił skalę tej korupcji.

Według opublikowanego raportu, po wyborach lokalnych 62 gminy zmieniły właściciela. Chociaż głównym powodem tych zmian była rezygnacja burmistrzów z partii i przystąpienie do AKP, spekulacje, konflikty interesów, groźby i szantaż pozostały częstym tematem.

Transferom przypominającym transfery piłkarzy towarzyszyły operacje przeprowadzane za pośrednictwem wymiaru sprawiedliwości. Po niedawnych wyborach lokalnych aresztowano 15 burmistrzów. Powołano powierników do 13 gmin, z których dwie były gminami metropolitalnymi. Przystąpienie do AKP nastąpiło natychmiast po wyborach w 2024 r. Latem fala transferów z gmin powiatowych i miejskich doprowadziła do odejścia YRP (Partia Yanlı) Ali Açmaz w Arıcak Bükardi, Elazığ; niezależnego Alego Öztoklu w Doğanhisar, Konya; YRP (Partia Yanlı) Cömert Özen w Feke, Adana; YRP (Partia Yanlı) Emrullaha Akpunara w Aziziye, Erzurum; i DEM (Partia DEM) Partii (DEM) Mehmeta Begita w Birecik, Urfa. Po tych transferach w październiku nastąpiła dezercja YRP, İYİ (Dobrej) Partii, DEM (DEM) Partii i niezależnych burmistrzów do AKP w wielu prowincjach, w tym Sivas, Batman, Trabzon, Ağrı, Konya, Kırşehir i Bingöl. Niedawne zmiany administracyjne i wydarzenia rozgrywające się na marginesach lokalnej polityki jawią się jako próba wyjścia reżimu z kryzysu. Administracja Pałacu, próbując odzyskać legitymację, której nie udało jej się uzyskać w wyborach poprzez transfery i operacje, skupiła się nawet na najbardziej podstawowych prawach obywatelskich. Podczas gdy bezprawie, korupcja i spekulacyjne plany Pałacu wychodzą na jaw, problemy społeczne, zwłaszcza kryzys gospodarczy, pozostają widoczne.

∗∗∗

AKP NIE UDAŁO SIĘ SKRAŚĆ TYM RAZEM, BEYOGLU POZOSTAŁ Z CHP

Zastępca burmistrza gminy Beyoğlu został wybrany dzisiaj, zastępując burmistrza İnana Güneya, który został aresztowany i odwołany. Zwycięzcą został kandydat CHP Sefer Karaahmetoğlu. Jeszcze przed rozpoczęciem wyborów wybuchła debata między frakcjami AKP i CHP na temat bezpieczeństwa wyborów. Po debacie zmieniono lokalizację kamer. Rada gminy Beyoğlu składa się z 17 członków CHP, 11 członków AKP i 2 członków MHP, a także jednego członka niezależnego. Kandydatem CHP był adwokat Sefer Karaahmetoğlu, a kandydatem AKP był Süleyman Baba. W pierwszej i drugiej turze głosowania otrzymano 17 głosów CHP i 13 głosów AKP. W trzeciej turze otrzymano 16 głosów CHP i 14 głosów AKP. W czwartej turze oddano łącznie 30 głosów; Karaahmetoğlu, który otrzymał 16 głosów, został wybrany na zastępcę burmistrza. Zmierzył się ze swoim przeciwnikiem, który otrzymał 14 głosów.

Parlamentarzyści CHP weszli na salę, skandując: „Uwierz w Güneya – to nasz honor” i „Nie ma zbawienia w pojedynkę, ani wszyscy razem, ani nikt z nas”. Jeszcze przed rozpoczęciem wyborów między grupami CHP i AKP wybuchł spór dotyczący bezpieczeństwa wyborów. Po debacie kamery zostały przeniesione.

W swoim krótkim przemówieniu po wyborze Karaahmetoğlu powiedział: „Nie odnieśliśmy tu zwycięstwa. Każdego dnia, gdy mnie tu widzicie, wszyscy będziemy żyć ze wstydem demokracji. Będziemy dążyć jedynie do podążania śladami İnana Güneya, dopóki nie będzie wolny. Powtarzamy raz jeszcze: »Wolność dla İnana Güneya«. Nie ma zbawienia w pojedynkę; albo sprawiedliwość razem, albo nikt z nas”.