Miliardy ton topniejącej wody w Grenlandii wypłynęły na powierzchnię

CENTRUM INFORMACYJNE

Utworzono: 30 lipca 2025 14:47

Lądolód grenlandzki pokrywa znaczną część wyspy i w niektórych miejscach ma grubość ponad 3 kilometrów. Jeśli ta ogromna pokrywa lodowa całkowicie się roztopi, globalny poziom mórz wzrośnie o około 7,4 metra. Dzięki najnowszym osiągnięciom technologii radarowej naukowcy zaczęli wyraźniej dostrzegać tajemniczy świat pod pokrywą lodową. Obserwacje radarowe pokazują, że ciekłe jeziora, które napełniają się i odpływają wodą z topniejącego lodu, unoszą pokrywę lodową ku górze, tworząc „bąbelki wody”. Jednak po raz pierwszy zaobserwowano, jak woda ta przebija się przez pokrywę lodową i unosi się na powierzchnię.

85-METROWE NAGŁE ZAPADNIĘCIE

Według PopSci, glacjolog z Uniwersytetu Lancaster, Jade Bowling, wraz z zespołem odkryła to niezwykłe zjawisko podczas analizy danych satelitarnych latem 2014 roku. W ciągu 10 dni, pod koniec lipca i na początku sierpnia, poziom wody na obszarze o powierzchni 2 kilometrów kwadratowych nagle spadł o 85 metrów. Obszar, który podniósł się o 10-15 metrów pod wpływem ciśnienia wody przed zdarzeniem, zapadł się, gdy uwolniono 90 milionów metrów sześciennych wody.

Naukowcy odkryli, że powierzchnia lodu uległa znacznemu rozbiciu na głębokości około 1 kilometra, odsłaniając olbrzymie bryły lodu o wysokości sięgającej 25 metrów, a obszar 6 kilometrów kwadratowych został całkowicie oczyszczony przez przepływ wody.

„Kiedy zobaczyliśmy to po raz pierwszy, myśleliśmy, że to błąd danych” – powiedział Bowling. „Ale nasza szczegółowa analiza wykazała, że ogromna ilość wody spod pokrywy lodowej wypłynęła na powierzchnię, tworząc to widowisko”.

WAŻNE INFORMACJE NA PRZYSZŁOŚĆ

Woda roztopowa krążyła już wcześniej pod pokrywą lodową, ale jej gwałtowne wypłynięcie na powierzchnię jest nowością. „To badanie nauczyło nas nowych i nieoczekiwanych rzeczy o tym, jak pokrywa lodowa może reagować na ekstremalne ciśnienie wody” – mówi Amber Leeson z Uniwersytetu Lancaster. „Zrozumienie złożonego systemu wodnego pod lodem ma kluczowe znaczenie dla przewidywania przyszłego topnienia”.

Naukowcy podkreślają, że konieczne są dalsze obserwacje satelitarne, aby zrozumieć, jak takie zdarzenia wpływają na ruch pokrywy lodowej.