Sérgio Sousa Pinto: „Moją ambicją polityczną nie jest objęcie przywództwa partii”.

On jest pasjonatem ogrodnictwa. Czy ma róże w swoim ogrodzie? Ja nie, ale w zeszłym roku próbowałem założyć ogródek warzywny, a ponieważ przetrwała tylko jedna kapusta, postanowiłem w tym roku przekształcić mój warzywnik w ogród różany, zastępując ten, który zniknął. Przy okazji, miałem też kilka cukinii, które tajemniczo odkryłem w środku zarośli. Mając w zapasie trzy gigantyczne cukinie i jedną kapustę, postanowiłem założyć ogród różany.

Wyobraź sobie, że tworzysz komiks taki jak „Maus” Spiegelmanna. Jakie zwierzęta reprezentowałyby portugalskich przywódców politycznych? Jeśli nie chcesz wyobrażać sobie Mausa, możesz wybrać inny.

Uważam, że bardzo dobrze, że przytaczasz to arcydzieło komiksu, w którym naziści to koty, Żydzi to myszy, a Polacy to świnie. Oczywiście, nie zamierzam przypisywać żadnemu przywódcy politycznemu określenia „zwierzę” w sposób, który mógłby w jakikolwiek sposób uwłaczać portugalskim politykom. Życie polityczne jest bardzo trudne. A jeśli nie ma tam ludzi, których chcielibyśmy widzieć, to możemy się zastanawiać, dlaczego ich tam nie ma.

Wyobraźmy sobie komiks Asterix.

Kowal Cétautomatix i handlarz ryb Ordralfabétix byliby liderami parlamentu.

A co z liderami partii?

Jeden z nich był bardem (śmiech), nie powiem, co o pozostałych.

Kim był bard? (śmiech)

Jak powiedziałby dr Soares, temat jest wyczerpany. Musiałbym się nad tym głębiej zastanowić, ale na pewno byłaby jakaś liczba dla każdego z nich.

Czy znudzony wyraz twarzy to Twój znak rozpoznawczy?

Znasz mnie od co najmniej 30 lat. Czy zmieniłem otoczenie?

Stało się to bardziej widoczne. Czy twoja żona nie mówi ci, że często wyglądasz na znudzonego oglądając telewizję?

Nie, moja żona ma teorię, że wyglądam o wiele lepiej odkąd ją poznałem (śmiech).

Czy wyobrażałeś sobie kiedyś siebie jako gwiazdę mediów społecznościowych, gdzie Twoje filmy ciągle się pojawiają? Czy zdajesz sobie z tego sprawę?

Tak, bo czasami sugestie przychodzą do mnie z wewnątrz. Ale ważne jest, żeby jasno powiedzieć, że nie wiem, jak nakręcić pojedynczy film.

Tak, ale mówimy o filmach z telewizji. Które z nich, Waszym zdaniem, cieszą się największą oglądalnością? Ten z Lotharem Biskym, byłym agentem STASI, gdzie „uwięził” Ruiego Tavaresa? Ten, w którym powiedział, że PCP i BE to narośle demokracji? „Wojny” z Marią Castello Branco lub Aną Sá Lopes? Zjadliwe uwagi pod adresem Luísa Montenegro, gdy pojechał do Duero, aby „uratować” poległych oficerów GNR? Kiedy kazał Marcelo Rebelo de Sousie zamknąć się?

Kilka dni temu pojawił się wątek o fotoradarach. Zabawne, że znów o tym usłyszałem. Pamiętasz ten wątek o fotoradarach?

NIE.

Wyjaśniał, że fotoradary są wszędzie rozmieszczone nie po to, by zagwarantować bezpieczeństwo na drogach, ale by zasilić państwową kasę. Mówił o absurdalnych ograniczeniach prędkości do 50 km/h, które istnieją tylko po to, by ludzie zapominali jeździć z absurdalną prędkością, i są niesprawiedliwie opodatkowane przez państwo, które ewidentnie nie jest instytucją dobroczynną.

Gdy zaatakował PCP, Bloco, Livre lub PAN, czy spotykał się z niechęcią na ulicach?

Nie, nie, ludzie generalnie są bardzo delikatni. Kiedy ktoś z kimś rozmawia, zazwyczaj mówi miłe rzeczy.

I nikt z partii nic mu nie powiedział?

To było wszystko, czego potrzebowaliśmy.

Czy kiedykolwiek oskarżono cię o wspieranie Chegi?

Nie, niektórzy oskarżają mnie o prawicowe poglądy, ale nigdy nie byłem członkiem Chegi.

A co z chwaleniem Chegi?

Nie mogę sobie wyobrazić, co mógłbym powiedzieć, co jakaś biedna osoba mogłaby zinterpretować jako pochwałę dla Chegi. Ale w tej chwili, co można powiedzieć w obronie Chegi? Na litość boską, nie powiem nic w obronie Chegi. Nie da się bronić Chegi, nie da się, nie da się. Teraz postanowiła poświęcić się podsycaniu ksenofobicznych nastrojów wobec bezbronnych mniejszości; widzieliśmy to już w historii, jak to możliwe? Nie da się w tej chwili porównać z żadną inną partią portugalską.

Co sądzisz o najnowszym sondażu, który pokazuje remis pomiędzy AD, Chegą i PS?

Nie ma powodu, który zwalniałby rozsądnego, dorosłego Portugalczyka z głosowania na Chegę, kropka. Teraz musimy spróbować zrozumieć to zjawisko, ponieważ ono istnieje, a istnieje, ponieważ kraj jest w gorszej sytuacji, życie ludzi jest gorsze, niż ludzie myślą. Dyskurs oszczędnościowy się skończył, dyskurs trojki się skończył, dyskurs dostosowawczy się skończył, ale dyskurs polityczny nie odzwierciedla rzeczywistości życia ludzi. Życie ludzi jest o wiele trudniejsze, panuje poczucie upadku. Istnieje poczucie, że dzieci będą żyły gorzej niż ich rodzice. Istnieje poczucie, że nie da się zaoszczędzić ani grosza. Istnieje poczucie, że nie da się wyrwać z koleiny. Istnieje poczucie, że nie warto pracować ciężej, bo państwo zabiera wszystko. Istnieje poczucie beznadziei. A to rodzi bunt. A ludzie nie widzą alternatywy w dwóch głównych partiach, które są dwoma filarami, wielkimi filarami systemu, widzą jedynie drobne zmiany. Drobne różnice. Właśnie rozmawialiśmy o tym budżecie i wydatkach. Nie ma znaczenia, czy ludzie mają rację, czy nie. Znaczna część kraju uważa, że ​​głosowanie na Partię Socjalistyczną (PS) lub Partię Socjaldemokratyczną (PSD) to to samo.

Jakie więc pole manewru ma Chega?

Ludzie zaczynają szukać alternatywy. Teraz, gdy ideologiczne dyskursy umarły, istnieje alternatywa dla ogromnej grupy ludności, którą wcześniej kształtowały partie tradycyjne, Partia Komunistyczna i inne partie. Te rzesze przeszły na następujący po tym dyskurs, skierowany przeciwko systemowi. Jest on skierowany przeciwko systemowi, przeciwko trudom ich życia, przeciwko nędzy ich codziennego życia i przeciwko brakowi światła na końcu tunelu. Jeśli nie widzą alternatyw w systemie, budują nowy, w którym jeden z biegunów znajduje się poza systemem.

I dokąd nas to zaprowadzi?

Doprowadzi nas to do tego, że partie demokratyczne będą w stanie przyjąć rozwiązania polityczne dla kraju, które pozwolą nam wyrwać się z tej smutnej i nudnej przeciętności, którą streszczam jako żałosny rozwój kraju.

Ale co trzeba zrobić?

Konieczne jest, aby bardzo ważna część majątku narodowego, którą powierzamy państwu do zarządzania, była zarządzana efektywnie. A nie tak, jak jest zarządzana obecnie. Mamy na przykład Narodową Służbę Zdrowia, która wydaje się dziurawym wiadrem. Nie ma wystarczających środków, aby zaspokoić potrzeby NHS. Dlatego państwo musi być wydajne. I państwo musi karać rodziny, firmy i osoby prywatne mniej fiskalnie. Ponieważ państwo stale udaje, że obniża podatki. Ale, o dziwo, wpływy zawsze rosną. Ponieważ między własnym życiem a życiem rodzin i firm państwo zawsze wybiera samo siebie. Ponieważ największą chwałą ministrów finansów jest równowaga budżetowa.

Czy musimy jechać na staż do Norwegii lub Szwecji, żeby wyjaśnić, na czym polega przejrzystość i na co państwo wydaje nasze pieniądze?

Nie, potrzebujemy racjonalnej alokacji zasobów krajowych. Kraj ma ograniczone zasoby. Biorąc pod uwagę, że Narodowa Służba Zdrowia pochłania już mniej więcej tyle samo, co całkowite dochody z podatku dochodowego, a dodatkowo 4 miliony Portugalczyków ma już prywatne ubezpieczenie zdrowotne, musimy zadać sobie pytanie, co robimy z zarządzaniem opieką zdrowotną w Portugalii. To są problemy, które musimy rozwiązać. Moglibyśmy z łatwością zwrócić się do Szwecji. Ponieważ Szwecja jest krajem zorganizowanym zgodnie z głównymi wytycznymi politycznymi ustanowionymi przez dekady przez socjaldemokratów. Są oni częścią szerokiego konsensusu narodowego. W Portugalii o niczym nie można dyskutować. Ponieważ bycie przeciwko podatkom oznacza bycie prawicowym. Ja na przykład twierdzę, że podatki paraliżują nasze perspektywy wzrostu. Wielu ludzi oskarża mnie o bycie prawicowcem. I nadal marnują pieniądze na nieefektywne systemy. Państwo, które jest w dużej mierze kontrolowane przez interesy. I nazywają to polityką redystrybucji. Co mam zrobić?

Czy obawiasz się, że ktoś nazwie cię prawicowcem?

To mnie denerwuje.

Dlaczego?

Ponieważ jestem lewicowcem.

Co to znaczy być lewicowym lub prawicowym, gdy dyskutuje się o przyszłości kraju? A o braku przejrzystości nawet nie wspomniał.

Prawdopodobnie masz rację, z pewnością pojawi się problem z przejrzystością. Jednak większość błędów w funkcjonowaniu portugalskiej gospodarki, gdzie naszym zdaniem istnieją sektory prywatne, które są sektorami nastawionymi na zysk, chronionymi przed konkurencją, atrakcyjnymi dla państwa, nie potrzebuje przejrzystości, ponieważ są widoczne.

Dzisiaj, w dniu, w którym przeprowadzamy ten wywiad, najważniejszą nowiną jest to, że rząd chce obciąć koszty opieki zdrowotnej, a wszystkie partie polityczne zaatakowały Ministra Zdrowia.

Nie jestem w parlamencie, ale gdybym był, powiedziałbym to samo, co mówię tutaj. Mówiłem to tysiąc razy, kiedy tam siedziałem. Mówiłem to ministrowi zdrowia moich czasów, socjaliście, który przyszedł i powiedział, że ustawa zasadnicza o ochronie zdrowia jest zgodna z naszymi założeniami ideologicznymi. I powiedziałem: „Pani minister, musimy poprawić wskaźniki zdrowotne, a nie wskaźniki ideologiczne”. Powiedziałem to, kiedy Marta Temido objęła urząd.

Nadal jest poruszony portugalską polityką. Mając własne poglądy, dlaczego nigdy nie kandydował na lidera Partii Socjalistycznej? I kiedy jego mentor [Mário Soares] go o to poprosił.

Ale czy to co robię nie jest pożyteczne?

Pytam cię, dlaczego nigdy nie myślałeś, że możesz być tym, który wprowadzi zmiany? Czy to dlatego, że nie kontrolujesz systemu, że nie wiesz, jak radzić sobie z lobbystami, o to chodzi?

Nie jestem stworzony do władzy. I nie aspiruję do władzy. Jak każdy, mam swoje osobiste ambicje. To nie jest jedna z moich osobistych ambicji.

Czy nie masz ambicji politycznych?

Tak, oczywiście, mam ambicje polityczne. Ale moją ambicją polityczną nie jest objęcie stanowiska kierowniczego w partii. W tej chwili nie widzę w kraju warunków, abym mógł robić cokolwiek wartościowego i pożytecznego. Wolę robić to, co robię, czyli przemawiać do kraju i opinii publicznej. Mówić z pełną swobodą. Nie jestem posłem, nie muszę nikomu odpowiadać.

Czy CNN jest teraz Twoją platformą?

Nie, to nie tylko CNN , to media w ogóle, to sieci społecznościowe. Z tymi ogromnymi możliwościami, jakie dała nam technologia cyfrowa, nie da się tego porównać do platformy parlamentarnej. Porównanie nie ma sensu. W platformie parlamentarnej nie mam możliwości zwracania się do kraju, a właśnie to staram się robić, z większym lub mniejszym powodzeniem.

Czy teraz masz większą swobodę?

Prawdę mówiąc, zawsze byłem wolny. Po prostu kiedyś miałem o wiele więcej kłopotów niż teraz. Teraz nie mam ich wcale.

Jaką rolę odegrał Pedro Nuno Santos w zajęciu przez Partię Socjalistyczną trzeciego miejsca w ostatnich wyborach parlamentarnych?

Nie chcę tego komentować.

Alternatywnie. Czy Pedro Nuno Santos mógłby kiedykolwiek chcieć powrócić do kierownictwa Partii Socjalistycznej?

Nie wiem, nie jestem wyrocznią, nie mam pojęcia.

Czy dziedzictwo „geringonça” (koalicji lewicowej) przesądziło o końcu Bloku Lewicowego?

Nie, Blok Lewicy jest w tej sytuacji, ponieważ narodził się w niepowtarzalnych okolicznościach. Narodził się z buntu lewicy przeciwko Partii Socjalistycznej pod przewodnictwem António Guterresa, która była bardzo konserwatywna. Rozrósł się dzięki trzem silnym postaciom: Louçã, Rosas i Fazenda. I wszedł w fazę upadku, która rozwijała się do tej pory. Nie miał nic wspólnego z koalicją lewicową. Terytorium Bloku Lewicy będzie istniało zawsze. To terytorium niekomunistów, którzy nie są zadowoleni z Partii Socjalistycznej i nie mogą głosować na prawicę. Zawsze będzie to głos protestu w ramach koalicji lewicowej. Albo głos przeciw w ramach koalicji.

Co sądzisz o zakazie noszenia burki w Portugalii?

Jak każdy umiarkowany, mam uciążliwe zdanie. Trzeba pogodzić wolność człowieka, chronioną konstytucyjnie, z pewnymi wymogami bezpieczeństwa, kolejną wartością, która również podlega ochronie konstytucyjnej. Uważam za całkowicie zrozumiałe, że ze względów bezpieczeństwa nie można nosić ubrań zakrywających wszystko oprócz oczu, a nawet łącznie z nimi, ponieważ burka nie ma oczu. Ale to nie ma nic wspólnego z powodami, które skłoniły do ​​tej dyskusji. Dr Ventura nie dba o to, czy zakrywa oczy, nos, prawe ucho, czy całą twarz. Chce jedynie wzniecić ksenofobiczne nastroje wobec mniejszości religijnej w Portugalii. Dlatego nie podoba mi się ta dyskusja. Teraz, jeśli zapytasz mnie, czy uważam, że powinno się pozwolić na chodzenie z zasłoniętą twarzą, myślę, że nie. Z punktu widzenia bezpieczeństwa stanowi to zagrożenie.

Czy André Ventura jest geniuszem, który potrafi sprawić, że wszyscy za nim podążają? Czy to on wydaje rozkazy?

Nie zdobywa żadnych punktów. Jest postacią niezwykle „przyjazną dla mediów”. A media go wzmacniają. Bo jest niezwykle obyty z mediami, prawda? Gdyby zmusić innych polityków do mówienia tych samych oburzających rzeczy co on, wszyscy staliby się niesamowicie interesujący. Gdyby wszyscy mówili te same oburzające rzeczy co Ventura i tylko jeden z nich mówiłby rozsądne rzeczy, to ten, który zna się na mediach, byłby tym rozsądnym.

Czy wyobrażasz sobie siebie w parlamencie, jako lidera partii lub parlamentu, jakkolwiek chcesz to nazwać, debatującego z Sebastião Bugalho, w roli premiera lub lidera partii, lub odwrotnie?

Mam szczerą nadzieję, że to nigdy nie nastąpi.

Dlaczego?

Ponieważ jesteśmy zbyt dobrymi przyjaciółmi.