Tajwan po czipach stawia na drony. Polska głównym nabywcą

Drony mają stać się kolejnym po półprzewodnikach dobrem narodowym Tajwanu. Polska wyrasta tu na kluczowego partnera, do którego trafia ponad połowa eksportowanych przez Tajwan bezzałogowców - wynika z najnowszych danych Tajwańskiej Rady Rozwoju Handlu Zagranicznego (TAITRA).

Po osiągnięciu niekwestionowanej dominacji w sektorze półprzewodników Tajwan za nowy strategiczny przemysł narodowy obrał drony. Prezydent Lai Ching-te zapowiada ambitny plan uczynienia z wyspy „azjatyckiego hubu dronowego”. Do końca 2028 roku chce produkować 180 tys. takich maszyn rocznie (obecnie jest to 8-10 tys.).

Impulsem do rozwinięcia nowej strategii jest rosnące zagrożenie ze strony Chin, które – według niektórych analiz – mogą być gotowe do inwazji na Tajwan już w 2027 roku.

Eksperci podkreślają, że bezzałogowce mogą odegrać kluczową rolę w tzw. strategii jeża – koncepcji obronnej polegającej na zadawaniu jak największych strat większemu agresorowi przy ograniczonych zasobach.

Pod względem ludzkim i dużych systemów uzbrojenia przewaga Chin nad Tajwanem jest bowiem potężna: chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza ma około 10 razy więcej żołnierzy, czołgów i okrętów podwodnych niż wojsko tajwańskie.

Chińskie firmy dominują dziś także na globalnym rynku dronów i komponentów do nich, odpowiadając za większość światowej produkcji, głównie za sprawą jednego producenta - DJI. Tajwan stawia sobie za cel całkowite uniezależnienie się od potężnego sąsiada. Idzie jednak krok dalej, dążąc do stworzenia łańcucha dostaw „wolnego od Chin”, dostępnego także dla innych krajów.

Dzięki temu w produkcji dronów - obok wzmacniania własnej obrony - Tajpej upatruje swojej szansy na ekspansję biznesową na rynkach w krajach demokratycznych — wyjaśniła w rozmowie z PAP Misha Lu z tajwańskiego start-upu TronFuture, projektującego systemy antydronowe. Zachodnie państwa coraz częściej mówią o potrzebie ograniczania uzależnienia od dostaw z Chin, zwłaszcza w takich strategicznych sektorach jak obronność.

- Chiny mocno regulują eksport technologii podwójnego zastosowania, więc Tajwan jest dla nas dużo bardziej stabilnym i przewidywalnym partnerem — powiedział w rozmowie z PAP przedstawiciel polskiego sektora dronowego, proszący o zachowanie anonimowości.

Drugim atutem wyspy są rozwijane od lat 80. kompetencje technologiczne, które zaowocowały jej quasi-monopolem światowym w wytwarzaniu zaawansowanych czipów, niezbędnych w produkcji m.in. nowoczesnej broni.

- Zaawansowane kompetencje Tajwanu w elektronice i produkcji półprzewodników przekładają się na rosnące zaufanie do jakości naszych dronów na świecie. A konkurencja z Chinami sprawia, że tajwański przemysł zbrojeniowy musi być zawsze o krok do przodu — powiedział przedstawiciel TronFuture.

Firma, zlokalizowana w parku technologicznym w mieście Hsinchu nieopodal stolicy wyspy, wśród swoich klientów wymienia m.in. tajwański rząd, który zlecił jej zabezpieczanie kilku obiektów infrastruktury krytycznej. TronFuture działa również na rynku europejskim - w tym w Polsce - jednak ze względu na wrażliwy charakter działalności nie ujawnia szczegółów dotyczących swoich zagranicznych kontrahentów.

Liczby jednoznacznie wskazują na rosnące zainteresowanie tajwańskimi bezzałogowcami. Według danych tajwańskiego urzędu celnego w pierwszej połowie 2025 roku wyspa odnotowała 749-procentowy wzrost eksportu swoich bezzałogowców. Chociaż tak gwałtowny skok wynika częściowo z efektu niskiej bazy (w 2023 roku Tajwan wyeksportował 290 dronów, w 2024 roku 3473, a tylko w I półroczu 2025 r. - 3426), to jest on także wyrazem popytu na produkty z Tajwanu.

Tymczasem głównym importerem tajwańskich bezzałogowców stała się Polska. Według danych TAITRA w pierwszym półroczu 2025 roku odpowiadała za 54,49 proc. całkowitego eksportu z wyspy, co plasuje ją przed Niemcami, Czechami i Stanami Zjednoczonymi.

Wpisuje się to w nową strategię obronną polskiego rządu, który zapowiedział „rewolucję dronową” mającą prowadzić do - jak ujął to wiceminister obrony narodowej Cezary Tomczyk - „masowego nasycenia wojska systemami bezzałogowymi”.

- Siły Zbrojne RP wchodzą w nową erę, w której masowe nasycenie wojska systemami bezzałogowymi stanie się jednym z głównych filarów naszej obronności — ogłosił pod koniec lipca Tomczyk, zapowiadając nowe fundusze na rozwój dronów i szkolenia.

Warto dodać, że polskie firmy od Tajwanu kupują przeważnie nie całe drony, a części do nich, co sugeruje, że skala importu jest jeszcze większa, niż wynika z tajwańskich statystyk, choć niełatwa do oszacowania.

Chodzi szczególnie o kamery termowizyjne oraz akumulatory i baterie najnowszej generacji zwiększające zasięg i żywotność dronów, a przy tym znacznie przewyższające technologie europejskie. - Tajwan specjalizuje się w elektronice i podzespołach, a my mamy zaawansowane projekty systemów bojowych. To taka sytuacja „win-win” — oceniła w rozmowie z PAP Justyna Siekierczak, wiceprezeska Polskiej Izby Systemów Bezzałogowych (PISB), organizacji reprezentującej polskich producentów dronów.

Jedną z firm, która zdecydowała się na współpracę z Tajwanem, jest Farada, producent dronów przeznaczonych do celów transportowych i obserwacyjnych, działający w obszarze bezpieczeństwa, energetyki i medycyny. Z tajwańskim Ahamani współpracuje w zakresie silników i baterii, a firmy mają w planach stworzenie wspólnego drona, który miałby być dostępny na rynkach europejskim i azjatyckim.

- Zaczęło się od poszukiwania zastępstwa dla chińskich części — powiedziała PAP dyrektorka operacyjna Farady Joanna Rutkowska. - I okazało się, że na Tajwanie jest bardzo dużo zaawansowanych, dobrych technologicznie, ale również przystępnych cenowo producentów.

Jak zauważyła, trend odchodzenia od chińskich komponentów podyktowany jest nie tylko obawami o odcięcie od dostaw kluczowych komponentów, ale też zastrzeżeniami klientów co do bezpieczeństwa ich wykorzystania.

W 2019 r. amerykański Kongres zakazał Pentagonowi kupowania dronów zawierających komponenty z Chin, argumentując, że mogą one zbierać dane na temat baz wojskowych, infrastruktury krytycznej i zasobów naturalnych. Od tego czasu podobne decyzje zapadły także na poziomie rządów stanowych.

Chociaż w UE obecnie nie ma takich regulacji, to - zdaniem Rutkowskiej - także na Starym Kontynencie rodzi się pewien trend. - Jest dużo obaw ze strony służb, również w Polsce, dotyczących wykorzystania (dronów zawierających chińskie komponenty - PAP). Więc stwierdziliśmy, że rezygnacja z chińskich komponentów jest dla nas kluczowa, by konkurować o rynki — dodała.

Z kolei dla tajwańskiego biznesu Polska - podobnie jak inne kraje Europy Środkowej - może być nie tylko rosnącym rynkiem zbytu, ale też strategicznym partnerem w dotarciu do Ukrainy, gdzie drony stały się kluczowym elementem wojny.

„Chociaż żaden tajwański producent dronów dotąd nie potwierdził bezpośredniego eksportu do Ukrainy, wiele firm podejrzewa możliwe pośrednie połączenie, gdyż wiele zamówień przyszło z krajów graniczących z Ukrainą” — czytamy w nowym raporcie DSET, think tanku związanego z Radą Nauki i Technologii Tajwanu. Zwłaszcza że gdy Chiny w 2024 r. zaostrzyły restrykcje na eksport dronów do Ukrainy, zamówienia na tajwańskie drony z Europy znacznie wzrosły.

Podobnie sprawę opisuje Misha Lu, określając Polskę jako „kluczowy ośrodek innowacji obronnych i zaplecze logistyczne dla wsparcia frontu ukraińskiego” w obliczu rosnącego napięcia z Rosją. - Zdecydowanie widzimy tu rosnące dla nas szanse — ocenił ekspert.

Maria Wiśniewska (PAP)

mws/ akl/ ktl/