Żywność wysoko przetworzona jest niezdrowa i uzależniająca. Jak przejść na jak największą ilość żywności nieprzetworzonej?

Pudełko sosu do lasagne z kilkoma świeżymi warzywami, tortilla z sosem, a może po prostu gotowa sałatka? Myślisz, że dbasz o zdrowie, ale pozory mylą. Żywność wysoko przetworzona ma oszukiwać nasz mózg. Fizycznie ma to poważne konsekwencje: chorujemy. Jak to na nas wpływa? I co ważniejsze: jak się tego pozbyć?

Metro rozmawia z dietetyczką, ekspertką od hormonów i dwiema osobami, które zmieniły podejście i położyły kres noszeniu saszetek i torebek.

Nasz przemysł spożywczy nas rozchorowuje. Belgijski lekarz Staf Hendrickx napisał o tym książkę zatytułowaną „ Już tego nie połykam”. Żywność ultraprzetworzona zwiększa ryzyko przedwczesnej śmierci . Często można ją rozpoznać po ogromnej liczbie składników , w tym dodanych cukrów, sztucznych aromatów i sztucznych aromatów. Więcej na ten temat dowiesz się z powyższego filmu.

Dietetyczka i coach psychologii żywienia Carola van Bemmelen napisała siedem książek o cukrze i odżywianiu, a obecnie doradza głównie kobietom po 50. roku życia w zakresie wyborów żywieniowych. Technolog żywieniowy i coach zdrowotny Ralph Moorman podkreśla uwodzicielską moc UPF ( żywności ultraprzetworzonej ) i znaczenie motywacji. Cora Wubbels i Lars Konijnenberg dzielą się również swoimi osobistymi historiami o zmianach, jakie zachodzą po wyeliminowaniu żywności ultraprzetworzonej.

Carola van Bemmelen wyjaśnia, że ​​żywność ultraprzetworzona jest celowo projektowana tak, by nie można jej było się oprzeć. „Przemysł spożywczy opracował receptury, które trafiają w idealny punkt „błogości”: idealne połączenie cukru, tłuszczu i soli, które daje mózgowi ogromną nagrodę. Pomyśl o hamburgerze w McDonald's: po dwóch kęsach będziesz chciał więcej. To nie przypadek; jest celowo tak zaprojektowany”.

Tej nagrodzie towarzyszy fałszywe poczucie sytości. Twój mózg sygnalizuje: więcej! „Problem nie tkwi w twojej silnej woli, ale w reakcji biochemicznej w twoim organizmie” – mówi Van Bemmelen. Co więcej, twój organizm nie rozpoznaje wielu składników jako pożywienia. „Gdy tylko musisz wyjaśnić składniki na opakowaniu, możesz założyć, że twój organizm również nie może ich wykorzystać. Dla twoich komórek to balast zamiast budulca”.

Ralph Moorman, technolog żywności i trener zdrowia, wyjaśnia, jak działa ten system nagradzania. „Żywność ultraprzetworzona jest często dosłownie optymalizowana pod kątem maksymalizacji nagrody dla mózgu. Pomyśl o idealnym chrupnięciu, aromacie lub kolorze. Stymulują one uwalnianie substancji chemicznych, takich jak serotonina i dopamina, które poprawiają samopoczucie”. Jeśli jednak ulegasz pokusie tego typu niezdrowego jedzenia, często nie jest to spowodowane „prawdziwym głodem”, ale raczej emocjonalnym jedzeniem. „Jesteśmy zaprogramowani, aby tłumić negatywne emocje i wzmacniać pozytywne za pomocą słodkich, tłustych i słonych przekąsek, a to nie działa w przypadku minimalnie przetworzonych gotowanych brokułów. To sprawia, że ​​umiar i dokonywanie zdrowych wyborów jest bardzo trudne w dzisiejszym świecie”.

Dla Cory Wubbels (59) żywność ultraprzetworzona była codziennością przez lata. Myślała, że ​​odżywia się zdrowo, dodając do niej paczkowane warzywa. Aż do momentu, gdy waga wskazała 168 kilogramów i tarczyca przestała działać. „Cały dzień jesteś głodna. Ten sygnał jest tak silny, że nie potrafisz się oprzeć. Moja tarczyca po prostu się poddała. Właśnie to zrobiła ze mną żywność ultraprzetworzona”.

Nikt nie zdawał sobie sprawy, ile cierpienia kryje się pod powierzchnią. „Wszyscy postrzegali mnie jako osobę towarzyską i grubą. Na imprezach dołączałam do towarzystwa, zajadałam się ciastkami. Nikt nie widział walki, którą toczyłam w środku. To widoczny stan, ale jednocześnie cicha walka”.

Przytyła i zmagała się z poważnymi dolegliwościami fizycznymi. W końcu postanowiła to zmienić. Zdecydowanie pozbyła się torebek, saszetek, lodów i przetworzonych przekąsek. „Kiedy to zrobiłam, mój organizm w końcu się uspokoił. Nadal jem, co chcę, ale w inny sposób. Czytam etykiety i dokonuję świadomych wyborów”.

I zadziałało: udało jej się schudnąć. Z rozmiaru 62 przeszła do rozmiaru 50. Wcześniej mogła przejść z wózkiem sklepowym tylko pięć metrów, ale teraz wyprowadza psa do lasu na godzinę. „To niesamowita zmiana. Nie chodzi tylko o utratę wagi, ale o to, żeby znów poczuć się dobrze na poziomie komórkowym”.

Lars Konijnenberg (36) również znał gotowe dania z dzieciństwa. „Jak każde normalne holenderskie dziecko, dorastałem z colą i mrożoną herbatą. Po prostu normalne jedzenie, ale niezbyt zdrowe”.

Podróż na Filipiny zmieniła wszystko. Zachorował na malarię, po której wiele jego narządów przestało funkcjonować, a nawet omal nie zanikło. Rokowania były bardzo ponure. Lekarze przewidywali, że prawdopodobnie będzie potrzebował leków wspomagających pracę nerek do końca życia. „Nie chciałem tego. Chciałem sprawdzić, co może zdziałać odżywianie. Zacząłem od imbiru i kurkumy, a potem przeszedłem na czystą, nieprzetworzoną żywność”.

Jego podstawowa zasada stała się prosta: koniec z jedzeniem zawiniętym w warstwy plastiku, koniec z długimi listami składników. „Jeśli na etykiecie jest dziesięć niewymawialnych składników, to ją pomijam. Nie jestem purystą; moje dzieci też mogą chodzić do McDonalda. Ale tak naprawdę chcę wiedzieć, co jem”.

Szybko zauważył efekty: miał więcej energii i mniej dolegliwości. „Widzę ludzi w moim wieku, którzy już borykają się z problemami skórnymi lub infekcjami. Ja nie mam żadnych problemów. Zdrowa dieta po prostu daje przewagę”.

Jednak zarówno Konijnenberg, jak i Wubbels wiedzą, jak kusząca pozostaje wygoda. „Włożenie pizzy do piekarnika jest oczywiście superproste” – mówi Konijnenberg. „Wyrobienie własnego ciasta zajmuje więcej czasu. Sos do makaronu w słoiku to bułka z masłem, a krojenie własnych warzyw zajmuje więcej czasu. Wymaga dyscypliny”.

Van Bemmelen dostrzega, że ​​gotowanie to dla wielu ludzi zanikająca umiejętność. „Wiele osób nie wie już nawet, jak ugotować ziemniaka. Nasze pokolenie wychowało się na programie Chicken Tonight i gotowych sosach do makaronu. Zaczęliśmy nie rozumieć wygody. Za tę samą cenę, co za chińskie jedzenie, można gotować przez tydzień”.

Jak uwolnić się spod jarzma przemysłu spożywczego, który chce nas utrzymać w otyłości, uzależnieniu i niezdrowym zdrowiu? Natychmiastowa zmiana diety i stylu życia może być trudna. Van Bemmelen opowiada się za małymi, osiągalnymi krokami. „Zrezygnuj z napojów gazowanych , soków owocowych i lemoniady. Wybierz wodę, kawę lub herbatę”. Czy to nie nudne? Niekoniecznie. „Możesz dodać do wody cytrynę, ogórek lub rozmaryn. Twój mózg może uznać to za nudne, ale Twoje ciało na tym skorzysta”.

Jej druga rada: „Zastąp chleb pszenny chlebem orkiszowym i polej go grubszą posypką, aby uzyskać większą sytość”. Desery również są winowajcami, pełne sztucznych barwników i aromatów. Tu też jest miejsce na ulepszenia. „Zamień desery na jogurt ze świeżymi owocami” – radzi. Gotowanie może być prostsze, niż nam się wydaje. „Od czasu do czasu przygotuj duży garnek bulionu i zamroź go. Wtedy zawsze będziesz mieć zdrową bazę do zupy”.

Moorman podkreśla, że ​​otoczenie odgrywa kluczową rolę. „Żyjemy w środowisku sprzyjającym otyłości. Jeśli jesteś stale narażony na bodźce – zapachy, kolory, oferty specjalne – to logiczne, że ulegniesz. Zaczyna się więc od świadomości i dostosowania swojego bezpośredniego otoczenia”.

Konijnenberg ma również wskazówki, jak unikać żywności ultraprzetworzonej. Zaleca 30-dniowy reset. „Twoja flora jelitowa jest jak ogród. Jeśli karmisz ją żywnością ultraprzetworzoną, twój organizm nadal będzie jej pragnął. Ale po 30 dniach czystej diety naturalnie zaczniesz mieć ochotę na ogórki lub marchewkę”. Może to brzmieć nieco nieprawdopodobnie, ale doświadczył tego na własnej skórze.

Jego praktyczna rada: zawsze miej pod ręką zdrowe przekąski. „Jeśli nie masz w domu śmieciowego jedzenia, nie zjesz go. Wyłóż marchewki, ogórki lub pomidorki koktajlowe. Sięgniesz po cokolwiek, co akurat masz”. Wubbels zgadza się: „Nie chodzi o bycie surowym, ale o świadome wybory. Jak tylko dobrze się odżywiasz, twoje ciało się uspokaja. Wtedy automatycznie poczujesz, że czujesz się lepiej”.

Zmiana diety wymaga wysiłku, ale przynosi satysfakcję. Van Bemmelen wyjaśnia, że ​​staje się to również widoczne w jelitach. „W jelitach żyją miliardy bakterii. Niektóre uwielbiają cukier, inne zdrowe jedzenie. Kiedy zaczynasz się zdrowiej odżywiać, dobre bakterie się rozmnażają. Twój organizm początkowo protestuje, ale potem zaczynasz mieć ochotę na zdrowe jedzenie”.

Ten proces wpływa również na nastrój. „Zdrowe bakterie produkują dopaminę i serotoninę. Czujesz się lepiej i naturalnie podejmujesz inne decyzje. To pozytywna spirala. Właśnie tam tkwi prawdziwy komfort: w ciele, które dobrze funkcjonuje”.

„Zdrowe wybory wymagają na początku więcej wysiłku” – mówi Moorman. „Ale piękno polega na tym, że kiedy poczujesz się lepiej, łatwiej będzie ci oprzeć się pokusie krótkotrwałego szczęścia, jakie daje niezdrowa przekąska. Szczupła sylwetka niekoniecznie czyni cię szczęśliwą, ale szczęście sprawia, że ​​jesteś szczupła!”