Druga pięta achillesowa Sáncheza

„Dlaczego czterech posłów Podemos jest wartych mniej niż siedmiu z Junts?” To gorzkie pytanie zadała sobie kilka miesięcy temu liderka purpurowej przestrzeni, domagając się, aby rząd Pedro Sáncheza negocjował na równych warunkach, takich jak te, na których post-Convergents prowadzi negocjacje z socjalistami. Wkrótce zmienili taktykę, usztywniając swoje pozycje w głosowaniach Kongresu — grali już w mieszanej grupie i daleko od Sumar — a teraz stają przed prezydentem w sprawie przypadków korupcji z udziałem dwóch byłych sekretarzy organizacji. Ze wszystkich partnerów inwestytury to oni tworzą swój własny profil wobec reszty swoich sojuszników, którzy wciąż wahają się, jakie kroki powinni podjąć, biorąc pod uwagę obecny stan legislatury.

No cóż, oni... i Compromís. Członek partii postanowił dołączyć do szeregów mieszanej grupy, po opuszczeniu Sumar pośród krytyki Yolandy Díaz i Pedro Sáncheza. Obwiniają o tę sytuację odmowę partii plurinnacjonalnej wezwania premiera do złożenia zeznań w sprawach korupcyjnych, ale od dawna chcą uwolnić się od więzów Sumar. Chcą latać swobodnie, tak jak Podemos, a w przypadku potencjalnego konkursu wyborczego mają „wszystkie narzędzia”, aby zorganizować „silną opozycję” wobec PSOE.

Odejście Podemos i Compromísa osłabia drużynę Sumar i stawia ją w sytuacji niepewności.

Ale exodus może nie zatrzymać się na Compromís i może również dotknąć Mes per Mallorca i Chunta, które już rozważają pójście w ich ślady i będą wewnętrznie debatować, czy dołączyć do szeregów mieszanej grupy. Napięcie, jakie te dezercje stanowią dla Sumar i diatryby skierowane do niego w Podemos, umieściły przestrzeń plurinacjonalną w stanie niepewności, z którego trudno będzie się wydostać.

Sumar świętował drugą rocznicę pod koniec maja i nie udało mu się skonsolidować swojej pozycji. Jego rola jest całkowicie rozmyta w rządzie i poza nim. Yolanda Díaz, która pozostaje widocznym liderem partii, nie zdołała skonsolidować swojego przywództwa wśród innych partii tworzących ruch, a wezwania Antonio Maíllo do zjednoczenia lewicy wydają się być spóźnione.

W czasie, gdy PSOE jest pod presją poważnych przypadków korupcji, słabość Sumara również powoduje rozłamy. Może to oznaczać możliwość nowego budżetu, jeśli negocjacje w ogóle będą na stole, i możliwość dokończenia kadencji Sáncheza.