Kobiety są kluczem do rozwoju leków: Lena Ruiz

Eirinet Gómez

Gazeta La Jornada, środa, 30 kwietnia 2025 r., s. 30-30. 6

Jak powiedziała Lena Ruiz Azuara, laureatka Narodowej Nagrody Naukowej i Sztuki 2021, kobiety odgrywały kluczową rolę w tworzeniu leków i opiece zdrowotnej od czasów starożytnych, ale ich znaczenie w rozwoju leków było historycznie minimalizowane.

Podczas konferencji „Wyzwania w rozwoju leków”, zorganizowanej przez Muzeum Kobiet, wspomniała o przypadku Letitii Mumford Geer, amerykańskiej wynalazczyni, która w 1896 r. zaprojektowała jednoręczną strzykawkę podskórną.

To narzędzie zmieniło sposób świadczenia usług medycznych, ale wciąż nie zyskało wystarczającego uznania; Jak zauważył, na ten temat wiadomo bardzo niewiele .

Innym przypadkiem jest Rosalind Elsie Franklin, której praca nad dyfrakcją rentgenowską doprowadziła do odkrycia struktury podwójnej helisy DNA. Zmarła w 1958 roku, nie otrzymawszy Nagrody Nobla, a jej prace nie zostały wspomniane, gdy Watson, Crick i Wilkins otrzymali nagrodę w 1962 roku.

Opracowanie leku jest bardzo trudne, ale staje się jeszcze trudniejsze, gdy zespół składa się z kobiet i to one nim kierują. Nasza wiarygodność pozostała taka sama jak wtedy, gdy Mumford Geer próbował opatentować jednoręczną igłę podskórną. Gdy pochodzi to od kobiet, pojawia się niechęć.

Graciela Aguilera Suárez, dyrektor ds. badań w Farmacéuticos Rayere, w swoim wystąpieniu zgodziła się z Ruizem Azuarą, że wyzwania stojące przed kobietami w przemyśle farmaceutycznym wiążą się z uprzedzeniami związanymi z płcią.

Bycie kobietą to trudna sprawa – stwierdziła i przypomniała sobie, że gdy po raz pierwszy zaproponowała swojej firmie rozpoczęcie działalności badawczej, wiele osób wyraziło wiele wątpliwości, być może nie wśród kadry kierowniczej, ale na pewno wśród współpracowników .

Obie specjalistki zgodziły się co do konieczności podjęcia działań mających na celu wzmocnienie branży i zwiększenie obecności kobiet.

Ruiz Azuara, specjalista w dziedzinie związków chemicznych mających zastosowanie biomedyczne w walce z rakiem, uważa, że ​​wyzwania stojące przed sektorem obejmują stworzenie silnej grupy projektantów leków (biologów molekularnych, farmakologów, genetyków i lekarzy rodzinnych), rozwijanie relacji między meksykańskimi firmami farmaceutycznymi oraz nawiązywanie kontaktów z sektorem ochrony zdrowia i rządem.

Aguilera Suarez potwierdziła, że ​​komunikacja z Federalną Komisją Ochrony przed Zagrożeniami Sanitarnymi nie zawsze jest płynna, a projektowanie leków to długi, kosztowny proces, na który natknie się wiele przeszkód .

Zaproponował, aby rząd wspierał naukę farmaceutyczną nie tylko poprzez finansowanie badań klinicznych, które są najdroższe , ale także poprzez stworzenie przemysłu farmaceutycznego , który umożliwiłby nam samowystarczalność .

Ruiz Azuara i Aguilera Suarez stwierdzili, że tak jak starają się ożywić przemysł półprzewodników i samochodów elektrycznych, tak samo ważne jest zbudowanie meksykańskiego centrum rozwoju leków.

Jak twierdzą, jego utworzenie wymagałoby inwestycji rzędu 500 milionów pesos i zatrudnienia 20–30 osób. Powinna się ona skupić na opracowywaniu środków zaradczych na choroby, które dotykają największą liczbę osób, takie jak cukrzyca, nowotwory, choroby układu krążenia i pasożyty.

Ruiz Azuara zwrócił się do kobiet, które chcą pracować w tej dziedzinie, z apelem, by podtrzymywały swoją pasję do nauki: „Dziewczęta i kobiety mają potencjał, by dokonywać ważnych odkryć naukowych”. Potrafimy stawiać czoła wielkim wyzwaniom i podchodzić do nich z determinacją i powagą .

AFP

Gazeta La Jornada, środa, 30 kwietnia 2025 r., s. 30-30. 6

Ñiquén. Na polach południowego Chile, coraz bardziej dotkniętych suszą, nowe nasiona ryżu obiecują odmienić sposób uprawy: wymagają mniej wody, dzięki czemu wytrzymują bardziej ekstremalne warunki klimatyczne, nie tracąc przy tym produktywności.

Przez tysiąclecia ludzkość zalewała pola ryżowe, aby pozbyć się chwastów i zapobiec pojawieniu się szkodników, jednak niedobór wody stał się impulsem do poszukiwania nowych technik produkcji najchętniej spożywanej żywności na świecie.

W miasteczku Ñiquén, w regionie Ñuble na południe od Santiago, 25-letni inżynier rolnictwa Javier Muñoz znał się jedynie na zalewaniu pól w celu uprawy zboża.

Jednak dzięki badaniom naukowym przeprowadzonym na jego ziemi, udało mu się zmniejszyć zużycie wody o połowę i utrzymać produkcję na podobnym poziomie.

Uprawa ryżu była zawsze zalewana; Osiągnięcie tak głębokiej zmiany jest wydarzeniem historycznym – mówi.

Technikę tę opracowała chilijska naukowczyni Karla Cordero z Instytutu Badań Rolniczych, która, zmotywowana suszą, która od 15 lat panuje w Chile — powiązaną przez władze ze zmianą klimatu — opracowała bardziej wytrzymałą odmianę ryżu.

Ta nowa odmiana, zwana jaspisem, nie jest rośliną modyfikowaną genetycznie, lecz wynikiem skrzyżowania nasion chilijskich z nasionami rosyjskimi, które są bardziej odporne na ekstremalne warunki klimatyczne.

Cordero posadził nowe nasiona w ramach systemu intensyfikacji uprawy ryżu opracowanego w 1983 r. na Madagaskarze przez francuskiego księdza. Metoda ta polega głównie na naprzemiennym zalewaniu i okresowym nawadnianiu.

Zrozumieliśmy, że można uprawiać ryż bez zalewania. Jak wyjaśnia Cordero, mimo że wykorzystuje się w nim mniej nasion, produkcja jest taka sama jak w systemie tradycyjnym .

Ponadto, we współpracy z Międzyamerykańskim Instytutem Współpracy w Rolnictwie, technika ta zostanie przetestowana w Brazylii (największym amerykańskim producencie ryżu), Urugwaju i Ekwadorze.

Jak zauważa, ryż jaspisowy lepiej znosi burze, powodzie i fale upałów, ponieważ jest rośliną silniejszą , co pozwala na produkcję ryżu niezależnie od powodzi.

Rośnie z połową wody

Nowa odmiana długoziarnistego białego ryżu, sadzona w rzędach oddalonych od siebie o 30 centymetrów, wymaga zaledwie połowy z 2500 litrów wody, zwykle potrzebnych do wyprodukowania jednego kilograma.

Z każdego nasiona wyrasta około 30 roślin potomnych, czyli prawie 10 razy więcej niż na konwencjonalnym polu ryżowym. To krok w stronę przyszłości – świętuje Muñoz.

Jak twierdzi Robert Zeigler, dyrektor Międzynarodowego Instytutu Badań nad Ryżem, oszczędzanie wody jest również prowadzone w Ameryce Północnej i wielu krajach Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej .