Nowe niespodzianki w Turuñuelo: odkryto najstarszy grecki ołtarz marmurowy w zachodniej części Morza Śródziemnego.
Stanowisko Casas del Turuñuelo (Guareña, Badajoz) nadal zadziwia. To siódma kampania wykopaliskowa i nowe, ważne odkrycie archeologów z Hiszpańskiej Narodowej Rady ds. Badań Naukowych (CSIC), którzy odkryli najstarszy grecki marmurowy ołtarz w zachodniej części Morza Śródziemnego. Obejmuje on również ceramikę i koła garncarskie. Na szczególną uwagę zasługuje marmurowa kolumna z greckiego kamieniołomu, który prawdopodobnie znajdował się na wyspie Marmara w Azji Mniejszej (obecnie Turcja).
Kolumnowaty fragment po raz kolejny podkreśla znaczenie tej osady cywilizacji tarteskiej na tym południowo-zachodnim terytorium Półwyspu Iberyjskiego dla handlu śródziemnomorskiego i jego szlaków handlowych od V wieku p.n.e. Ponadto podczas prac w ostatnich miesiącach odkryto system kanałów hydraulicznych, ujawniając techniczne możliwości budowniczych tarteskich. Prawie 4000 kilometrów dzieli te dwa terytoria.
Współkierownik wykopalisk, Sebastián Celestino , wyjaśnił, że stanowisko „pozostaje klejnotem architektury tarteskiej ze względu na ogromną ilość informacji, jakie dostarcza”. Podobnie Esther Rodríguez , również współkierownik, podkreśliła, że odkryty ołtarz ma około 60 centymetrów średnicy u podstawy i około półtora metra wysokości.
Jeśli chodzi o marmurową kolumnę w kształcie ołtarza, badania potwierdzają, że pochodzi ona z dzisiejszej wyspy Marmara w Azji Mniejszej, z jedną z najbardziej charakterystycznych — i najstarszych — form zachodniego Morza Śródziemnego, pochodzenia greckiego, co potwierdza Kataloński Instytut Archeologii Klasycznej. Według wstępnych analiz jest to „marmur z Proconnesus, w dzisiejszej Turcji, i jest to pierwszy udokumentowany fragment tego wieku z Azji Mniejszej znaleziony w tym rejonie”.
Równocześnie, odnośnie drugiego odkrycia, wyjaśnili, że jest to kanalizacja wykonana przed budową budynku, ponad metr wysokości, co przybliża nas do pełnego Tartessos z okresu klasycznego, jaki znaleziono w rejonie Gwadalkiwiru. Dokładniej, został zbudowany z dużych bloków kamiennych, co podkreśla zaawansowaną wiedzę techniczną tartesyjskich budowniczych. Prace te zaplanowano jeszcze przed głównym budynkiem, co czyni go jednym z najstarszych elementów kompleksu.
Mówiąc o postępach prac wykopaliskowych, Sebastián Celestino wyjaśnił, że przebadano już około 50 procent stanowiska.
Stanowisko Casas del Turuñuelo znajduje się w regionie Vegas Altas del Guadiana, w pobliżu ujścia rzeki Búrdalo. Wykopaliska archeologiczne rozpoczęły się w 2014 r., a w kolejnym roku odkryto część majestatycznego ziemnego budynku. Jego dwa piętra nadal stoją, co czyni go wyjątkowym przykładem protohistorycznej architektury na południowym zachodzie Półwyspu Iberyjskiego.
To, co nadało mu światowe znaczenie, to przede wszystkim odkrycie ogromnej ofiary zwierzęcej złożonej na podłodze tego stanowiska. Wśród odzyskanych szczątków szkieletowych zidentyfikowano pięćdziesiąt dwa konie, cztery krowy, cztery świnie i jednego psa, co czyni to złoże hekatombą . Wśród materiałów archeologicznych odzyskanych z tego stanowiska znajduje się również brązowy system wagowy o siedmiu wagach, trzy szklane słoiki na maść, stopy greckiej rzeźby marmurowej i cztery szklane misy z północnej Grecji.
Wielkim odkryciem, które katapultowało te wykopaliska do sławy, były tarteskie płaskorzeźby twarzy, przedstawiające ludzkie twarze do pięciu różnych osób , w różnym stanie zachowania. Były to pierwsze, jakie znaleziono na Półwyspie Iberyjskim wśród Tartezjan. Te ludzkie przedstawienia stanowiły bezprecedensowe odkrycie kultury tarteskiej i uczyniły je odkryciem o globalnym znaczeniu.
W zeszłym roku na centralnym dziedzińcu budynku odkryto dwa ocalałe stopy marmurowej rzeźby. Według analizy archeometrycznej stopy pochodzą z kamieniołomów Pentelic w Atenach , co oznacza, że zostały wyrzeźbione z tego samego materiału, z którego wykonano Partenon. W tym samym czasie inne wykopaliska ujawniły płytkę łupkową, która wydaje się odpowiadać alfabetowi południowo-paleohiszpańskiemu.
Minister Kultury Rządu Regionalnego Estremadury, Victoria Bazaga , oświadczyła podczas prezentacji nowych odkryć, że budowa dużej, 116-metrowej kopuły, która ochroni to miejsce i ułatwi zwiedzanie, jest już przedmiotem przetargu. Ta infrastruktura, obdarowana inwestycją w wysokości 7 milionów euro z Regionalnego Ministerstwa Rolnictwa, Hodowli Zwierząt i Zrównoważonego Rozwoju, będzie jedną z najbardziej unikalnych w kraju. „Świętujemy każde nowe odkrycie” — dodała minister kultury, która wyraźnie podziękowała Instytutowi Archeologii w Meridzie, CSIC (Hiszpańskiej Narodowej Radzie ds. Badań Naukowych) oraz całemu zespołowi naukowo-technicznemu, który umożliwia tę wzorową pracę.
Sekretarz Generalny ds. Nauki, Technologii i Innowacji, Javier de Francisco, ogłosił nowe wieloletnie finansowanie z Ministerstwa Edukacji, Nauki i Szkolnictwa Zawodowego w celu sfinansowania pracy badaczy IAM-CSIC w tym miejscu. Specjalny grant w wysokości 236 000 euro został zatwierdzony od 1 lipca 2025 r. do 31 grudnia 2026 r. w celu wsparcia zatrudnienia personelu przydzielonego do miejsca w celu pomocy przy wykopaliskach i wydobywaniu materiałów (znaleziska). Ten grant jest dodatkiem do już zatwierdzonego grantu w wysokości 280 000 euro na finansowanie prac od stycznia 2024 r. do 30 czerwca 2025 r.
elmundo
