Arena walk byków w Pontevedra obchodzi 125-lecie swojej historii i 50 lat, odkąd znajduje się w rękach rodziny Lozano. To właśnie tutaj Antoñete obciął ogon swojemu ostatniemu bykowi.

Arena walk byków w Pontevedra to kamień węgielny galicyjskich walk byków, ostatni bastion. Ten sezon obchodzi 125 lat historii (12 sierpnia 1900 r.), z czego 50 lat było w rękach rodziny Lozano , która zorganizowała tam 203 walki byków. Arena San Roque była świadkiem niezapomnianych walk byków, gościła największe osobistości w tej dziedzinie i stała się ważnym punktem odniesienia dla letniego sezonu walk byków. Jej oddani i lojalni fani przyczynili się do powstania legendy tej areny.

Legendarne postacie i ich wyczyny

Arena Pontevedra była świadkiem parady torreadorów, którzy pozostawili po sobie niezatarty ślad. Enrique Ponce jest rekordzistą pod względem liczby walk byków – 20 występów, 32 kłosy i 12 przejść przez Puerta Grande. Tuż za nim plasuje się El Juli z 17 występami, 31 kłosami i 10 wyjściami na barkach, oraz El Fandi , który ma na koncie 16 występów, 33 kłosy, ułaskawił jednego torreadora i 11 razy przekroczył Puerta Grande.

Espartaco zasługuje na osobny rozdział. Debiutował z pikadorami na tej arenie i powrócił dekady później, aby uczcić 30. rocznicę swojej kariery jako alternatywny torreador. Z 14 występami (cztery jako novillero), 34 uszami, jednym ogonem i 11 Puertas Grandes (Głównymi Drzwiami), Espartaco jest torreadorem z największą liczbą trofeów w historii areny.

Inne znane nazwiska to Sebastián Palomo Linares (14 paseíllos, 18 uszu, 2 ogony) i César Rincón (13 popołudni, 10 uszu, 2 Puertas Grandes), który, co ciekawe, wystąpił również w programie komediowym „El Toronto”. Sebastián Castella podpisał kontrakt na 12 występów, zdobywając 19 uszu i 7 Puertas Grandes. Morante de la Puebla pozostawił po sobie ślad w postaci 9 paseíllos i 5 uszu, a raz opuszczając ring na ramionach. Antonio Ferrera ma na koncie 8 popołudni, 7 uszu, jeden ułaskawienie i 2 Puertas Grandes. Luis Miguel Dominguín walczył 7 popołudni, obciął 10 uszu i 4 razy opuszczał ring na ramionach. Na uwagę zasługuje również kariera Daniela Luque , który osiągnął imponującą średnią 17 obciętych uszu w zaledwie 6 paseíllos, co stawia go na pierwszym miejscu pod względem liczby obciętych uszu w stosunku do jego występów.

Kamienie milowe w historii: ułaskawienia i refreny

W niedawnej historii areny walk byków w Pontevedra odbyło się 213 walk byków z dwoma uszami, 64 walki byków z dwoma uszami i ogonem oraz dwa ułaskawienia. Chwile te na zawsze pozostaną w pamięci kibiców.

Pierwsze ułaskawienie na arenie w Pontevedra miało miejsce 10 sierpnia 2003 roku, kiedy Antonio Ferrera oszczędził życie „Fígaro”, ważącego 510 kilogramów pręgowanego byka o czerwonej twarzy z rancza Alcurrucén. Drugie i ostatnie ułaskawienie zostało udzielone przez El Fandiego 8 sierpnia 2009 roku bykowi „Turco”, czarnemu osobnikowi z Torrealty.

Pierwsze obcięcie ogona w Pontevedra datuje się na 4 lipca 1920 r., kiedy to Ignacio Sánchez Mejías zdobył to trofeum od byka należącego do Graciliano Péreza Tabernero. Ostatni ogon został przyznany 15 sierpnia 1985 roku Antoñete od byka należącego do El Torreón. Od tego czasu żadnemu torreadorowi nie ucięto ogona na tej arenie. Co ciekawe, jedynymi torreadorami, którzy obcięli po dwa ogony, są Palomo Linares i Manuel Benítez „El Cordobés” .

Wyjątkowe gospodarstwa hodowlane i zarządzanie areną walk byków

Alcurrucén prowadzi w rankingu rancz w Pontevedra z 36 walkami byków. Victorino Martín odnotował swój sukces przez 11 kolejnych lat, mając na koncie osiem kompletnych walk byków i pamiętne popołudnie, kiedy trzy z jego byków otrzymały honorową rundę. El Torreón stoczył sześć kompletnych walk byków, a Torrealta ma ich pięć, w tym byka ułaskawionego przez El Fandiego. Santiago Domecq brał udział w trzech kompletnych walkach byków.

Na arenie odbyły się cztery walki byków z udziałem ośmiu byków oraz dwie walki jeden na jednego. Pierwsza, niezapowiedziana, odbyła się 10 sierpnia 1980 roku pomiędzy Palomo Linares i Espartaco. Druga miała miejsce 10 sierpnia 2003 roku, a Ferrera i El Fandi walczyli bykami z Alcurrucén.

Pierwszym torreadorem, który obciął ucho w Pontevedra, był Ricardo Torres „Bombita Chico” 12 sierpnia 1900 roku, bykowi „Atrevido” należącemu do Don Juana Muriela. Tego samego dnia „Bombita Chico” był również pierwszym torreadorem, którego przeniesiono na łopatkach przez Puerta Grande. Jedyną alternatywą na arenie w Pontevedra było 4 sierpnia 2007 roku, kiedy to torreadorem został Sebastián Palomo Danko , sponsorowany przez Césara Rincóna i z José Tomásem jako świadkiem.

Rodzina Lozano zarządza areną walk byków w Pontevedrze od pięciu dekad, organizując łącznie 203 wydarzenia. Pontevedra to nie tylko historia; to emocje, lojalność i szacunek dla walk byków. Każdego sierpnia Monumental de San Roque staje się epicentrum walk byków na północy, gdzie legendy spotykają się z chwałą, a sztuka rozkwita ku uciesze jednego z najbardziej zagorzałych fanów w kraju.