Choroba przeszczepu szpiku kostnego, dokument dotyczący zarządzania

Promuj podejście wielodyscyplinarny i zintegrowany w leczeniu przewlekłej GvHD, (Choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi) gospodarza, który rozwija się, gdy w przypadku przeszczepu szpik kostny, komórki układu odpornościowego dawcy rozpoznają jako obcy dla tkanek biorcy, wywołujący reakcję układ odpornościowy, który może je uszkodzić. To jest cel dokument polityki „Przewlekła GvHD: od wiedzy do „Zarządzanie pacjentami” zaprezentowane dzisiaj z inicjatywy Senator Elisa Pirro, przewodnicząca parlamentarnej grupy międzypartyjnej na rzecz oddawania i przeszczepiania narządów, tkanek i komórek. Powstał w ramach projektu GRACE (GvHD Response and Świadomość opieki i zaangażowania), promowana przez Sanofi instytucje, towarzystwa naukowe i stowarzyszenia pacjentów, dokument ma na celu podniesienie świadomości wśród instytucji i interesariuszy w związku z tą potencjalnie śmiertelną chorobą. GvHD to układowa choroba o podłożu immunologicznym, która może wpływać na U 20% do 50% pacjentów poddawanych przeszczepowi szpiku kostnego W postaci przewlekłej może obejmować oprócz narządów W ostrej postaci choroby skóra, oczy, błona śluzowa jamy ustnej i przełyku, wątroby, jelit i układu mięśniowo-szkieletowego. Przewlekła GvHD to choroba, która jest wciąż mało znana, ale która ma głęboki wpływ na jakość życia osób tam mieszkających „twarze” – powiedział Pirro. Dokument promuje większą wiedzę na temat patologii i jego zarządzania, poprawiając wczesną identyfikację i leczenie powikłań choroby, mające na celu ostatecznym celem jest podniesienie standardów opieki i jakości życia pacjentów. Wśród celów: utworzenie krajowego rejestru GvHD; uznać przewlekłą GvHD za rzadką i wyniszczającą chorobę; ustanowić Narodowy Dzień Chronicznej GvHD i Dzień Narodowy Instytut Transplantacji Komórek Macierzystych Układu Krwiotwórczego; promować kampanie uświadamiające; wprowadzić ścieżkę diagnostyczna pomoc terapeutyczna w celu określenia standardów opieka; zapewnienie tworzenia zespołów interdyscyplinarnych w ośrodkach transplantacyjnych (pielęgniarki, hematolodzy, dermatolodzy, gastroenterolodzy, okuliści i pulmonolodzy).