W Neapolu operacje zastawki trójdzielnej bez użycia skalpela są bezprecedensowe na południu kraju.

W Szpitalu Uniwersyteckim im. Fryderyka II w Neapolu z powodzeniem przeprowadzono dwie pierwsze przezcewnikowe implantacje zastawki trójdzielnej „bez użycia skalpela”. „To znaczące osiągnięcie medyczne i technologiczne w leczeniu pacjentów z ciężką niedomykalnością zastawki trójdzielnej, często upośledzającą chorobą serca, dla której do tej pory nie istniały żadne opcje leczenia w najbardziej skomplikowanych przypadkach” – czytamy w oświadczeniu szpitala, podkreślając, że jest to „pierwsze tego typu rozwiązanie w południowych Włoszech”. „Ta wysoce specjalistyczna procedura, stosowana jedynie w kilku ośrodkach we Włoszech, polega na wszczepieniu biologicznej zastawki przez żyłę udową, bez konieczności operacji na otwartym sercu” – wyjaśnia Giovanni Esposito, dyrektor Wydziału Nauk Kardiologicznych, Diagnostyki Obrazowej i Sieci Ratownictwa Sercowo-Naczyniowego w Szpitalu Uniwersyteckim im. Fryderyka II i koordynator zespołu interdyscyplinarnego, który przeprowadził te dwie innowacyjne procedury. „To jedyna opcja terapeutyczna dla pacjentów wysokiego ryzyka, wykluczonych zarówno z tradycyjnej chirurgii, jak i innych mniej inwazyjnych technik”. Niedomykalność zastawki trójdzielnej dotyka do 2-3% dorosłej populacji i jest coraz bardziej powszechna w starszych grupach wiekowych. Zwana również niedomykalnością zastawki trójdzielnej, jest to stan, w którym zastawka trójdzielna, znajdująca się między prawym przedsionkiem a prawą komorą serca, nie zamyka się prawidłowo podczas skurczu serca, co umożliwia cofanie się krwi do prawego przedsionka. „Ten refluks może prowadzić do wielu problemów, w tym wzrostu ciśnienia w żyłach i wątrobie, a także może powodować takie objawy, jak zmęczenie, obrzęki nóg i trudności w oddychaniu” – kontynuuje Esposito. „Schorzenie to często wiąże się z innymi chorobami przewlekłymi i znacznie obniża jakość życia z powodu występowania objawów upośledzających i konieczności częstych hospitalizacji”. Jak wszystkie złożone procedury, ta innowacyjna, małoinwazyjna procedura wymagała starannego planowania i pełnej współpracy zespołu wielodyscyplinarnego. Oprócz profesora Giovanniego Esposito, w projekcie uczestniczyli również profesorowie Carmen Spaccarotella i Anna Franzone, dr. Federica Ilardi i Rachele Manzo, anestezjolog dr Salvatore Meo oraz personel techniczny i pielęgniarski Laboratorium Hemodynamiki. „Oferowanie wysokospecjalistycznych interwencji na południu Włoch” – komentuje Esposito – „oznacza zagwarantowanie pacjentom doskonałej opieki bez zmuszania ich do podróżowania do innych regionów. Osiąga się to dzięki pracy zespołowej i dzieleniu się wiedzą specjalistyczną”. Każdego roku tysiące pacjentów w południowych Włoszech jest zmuszonych do podróżowania w celu leczenia złożonych schorzeń, co pociąga za sobą poważne konsekwencje ekonomiczne i społeczne. „W ostatnich latach dążyliśmy do odwrócenia trendu migracji w służbie zdrowia, inwestując w technologię, szkolenia i umiejętności, aby zbudować bardziej sprawiedliwy i przyjazny dla ludzi system opieki zdrowotnej” – podkreśla Dyrektor Generalny Giuseppe Longo.