W Art-O-Rama stawiamy na sztukę wschodzącą.

Dla niektórych galerii sztuki współczesnej sezon targowy rozpoczął się ostatnio w łagodniejszym tempie. 19. edycja Art-O-Rama, targów badawczych, gdzie w kameralnej i swobodnej atmosferze, z niewielką liczbą stoisk, ale wysokim poziomem artystycznym, można odkryć nowe talenty, odbyła się w słonecznych okolicach Marsylii w dniach 29-31 sierpnia.

W tym roku w wydarzeniu wzięło udział 65 galerii z 14 krajów. W przeciwieństwie do poprzednich lat, nie było galerii włoskich. „Szczerze mówiąc, nie wiem dlaczego” – komentuje Jérôme Pantalacci, dyrektor wydarzenia. „Zawsze mieliśmy dobre relacje z Włochami, a także z Hiszpanią, dwoma krajami położonymi w równej odległości od Marsylii, które reprezentują nasze śródziemnomorskie korzenie. Ponadto witamy licznych włoskich kolekcjonerów, a nawet nagrodę w postaci zakupu z kolekcji Francesco Taurisano w Neapolu”.

Attila Bagi na stoisku Longtermhandtand na targach Art-O-Rama 2025 w Marsylii, dzięki uprzejmości galerii i Art-O-Rama 2025

W trudnych czasach dla galerii, Art-O-Rama to targi dostępne dla wszystkich: stoiska galerii z działalnością krótszą niż siedem lat kosztują 3500 euro. Inne płacą 4000 euro, a stoiska w sekcji Editions – 1600 euro. „Kryzys, który ma charakter globalny i dotyka wszystkie sektory, nie tylko sztukę, daje o sobie znać” – komentuje Pantalacci. „W ciągu ostatnich trzech lat nastąpiło spowolnienie: galerie muszą zachować ostrożność i ograniczyć swój udział w targach. Być może jesteśmy mniej dotknięci dzięki naszej polityce niskich cen, która ogranicza inwestycje galerii. Wierzę, że młodsze galerie, z niższymi kosztami stałymi, lepiej przetrwają ten trudny czas. Co więcej, współpracując z początkującymi artystami, mają bardziej przystępne ceny i łatwiej sprzedają swoje prace”.

Kristian Touborg na stoisku Vacancy na targach Art-O-Rama 2025 w Marsylii, dzięki uprzejmości galerii i Art-O-Rama 2025

Ceny na targach wahają się średnio od 2000 do 5000 euro za dzieła sztuki i od 100 do 1000 euro za publikacje. „Od otwarcia odnotowaliśmy sporo sprzedaży” – powiedział Pantalacci. „Widać, że zakupy dotyczą głównie niższych przedziałów cenowych, ale wciąż przystępnych dla wystawców, biorąc pod uwagę ich skromne wydatki”. Trudno wskazać jeden trend w zakresie tematów i stylów: „Zachowuje się równowagę między praktykami maksymalistycznymi a minimalistycznymi” – powiedział Pantalacci. „Zawsze wyraźnie widać malarstwo i rysunek, ale także rzeźbę i instalacje, z coraz wyraźniejszym wykorzystaniem tkanin i zawieszek”.

Azize Ferizi na stoisku Windhager von Kaenel na targach Art-O-Rama 2025 w Marsylii, dzięki uprzejmości galerii i Art-O-Rama 2025

Przykładem w dziedzinie tekstyliów jest twórczość Huaqian Zhang , chińskiej artystki urodzonej w 1997 roku, która łączy design, pisanie, elektronikę i tekstylia poprzez transdyscyplinarną praktykę. W swoich ostatnich pracach artystka wyszła od mikroskopijnych obrazów płynów ustrojowych, aby wygenerować wzory dziane na zmodyfikowanych krosnach żakardowych. W malarstwie szwajcarsko-kosowska artystka Azize Ferizi , która mieszka i pracuje między Genewą a Paryżem, zyskała sławę na stoisku szwajcarskiej galerii Windhager von Kaenel. Jej nowa seria obrazów bada pofragmentowane ciało jako miejsce introspekcji, zawieszone między figuracją a abstrakcją, percepcją a reprezentacją. W ostatnich latach zdobyła już kilka nagród, w tym Nagrodę Artystyczną im. Kiefera Hablitzela Göhnera (2022), Nagrodę Theodore'a Strawińskiego (2021) i Nagrodę Ducastela (2020). Dla Kristiana Touborga , duńskiego artysty urodzonego w 1987 roku, którego pierwsza wystawa prezentowana jest w chińskim muzeum Vacancy, malarstwo jest również dialogiem między abstrakcją a figuracją, wirtualnym i namacalnym doświadczeniem tworzonym przez nakładanie na siebie cyfrowo drukowanych tkanin i płócien, rozmontowanych na kolaże z odniesieniami historycznymi i współczesnymi. Tymczasem obrazy Węgra Attili Bagiego, urodzonego w 1991 roku, prezentowane przez Longtermhandstand z Budapesztu, zaczynają się od zwykłych i pomijanych przedmiotów codziennego użytku, zachęcając do refleksji nad poetycką i transformującą mocą codzienności.