Co czeka Notre Dame, UConn i Pac-2 w roku 2025?

Army i Navy są w AAC. Liberty i New Mexico State wylądowały w Conference USA. UMass postanowiły wrócić do MAC. Starania Sacramento State, aby stać się niezależnym FBS , nie przynoszą rezultatów . Za rok Oregon State i Washington State znów będą członkami w pełni wyposażonej Pac-12. (Teraz też nie są naprawdę niezależnymi, ale umieszczam ich tutaj, ponieważ nie chciałem pisać dwuzespołowego podglądu konferencji.)

W ostatnich latach niezależna impreza znacznie się przerzedziła. Wygląda na to, że w przyszłym roku zostaną nam Notre Dame i UConn, a może w którymś z tych lat te wieczne plotki „UConn do Big 12?” faktycznie przyniosą owoce. Niezależnie od tego, te cztery drużyny wnoszą mnóstwo wątków fabularnych. Notre Dame może być w tym sezonie bardziej obciążone niż w zeszłym roku podczas wcześniejszego niż oczekiwano biegu do meczu o tytuł mistrza kraju. UConn uzupełniło zapasy po ubiegłorocznej emocjonującej (i raczej niespodziewanej) kampanii z dziewięcioma zwycięstwami. Skład Oregon State ustabilizował się po burzliwym 2024 roku, a Washington State próbuje całkowicie przeszczepić swoją kulturę.

Przyjrzyjmy się niezależnym zawodom w 2025 r. (oraz ostatniej dwuzespołowej konferencji Pac-12)!

Każdego tygodnia przez całe lato Bill Connelly będzie zapowiadał kolejną konferencję FBS, ostatecznie obejmując wszystkie 136 drużyn FBS. Zapowiedzi będą obejmować podziały na 2024 r., zapowiedzi na 2025 r. i podsumowania drużynowe. Oto zapowiedzi MAC , Conference USA , Mountain West , Sun Belt i AAC .

Podsumowanie 2024 roku

Mieliśmy tu wiele wątków fabularnych, mimo niewielkiej liczby drużyn. W swoim pierwszym sezonie, po tym, jak 10 kolegów z konferencji (i wielu graczy) opuściło Pac-12, Wazzu i Oregon State zaczęli mocno i załamali się; pierwszy zaczął 8-1 i skończył 0-4, podczas gdy drugi zaczął 4-1 i skończył 1-6. Wazzu straciło następnie swojego głównego trenera i większość swoich gwiazd.

Tymczasem na wschodzie Jim Mora projektował najlepszy sezon UConn od 14 lat, odpierając jednocześnie ataki wszelkiego rodzaju sępów z portalu transferowego. Według SP+, Huskies wystawili najlepszą obronę od 2015 roku i najlepszy atak od 2009 roku, a po dość wyraźnym podziale w sezonie zasadniczym – 0-4 przeciwko drużynom z konferencji Power, 8-0 przeciwko Grupie 5 – zakończyli kampanię dziewięciu zwycięstw, miażdżąc Północną Karolinę 27-14 w Fenway Bowl.

O tak, i Notre Dame dotarło do meczu o tytuł mistrza kraju. Fighting Irish wystawili na próbę głębię swojej linii — tylko jeden ofensywny lub defensywny liniowy rozpoczął wszystkie 16 gier — i zdali celująco. Po szokującej porażce z NIU w 2. tygodniu musieli wygrać wszystkie, aby dotrzeć do CFP i tak się stało, a następnie pokonali Indianę, Georgię i Penn State, zanim cisza w połowie meczu w finale doprowadziła do porażki 34-23 z Ohio State. Trudno znaleźć nowe osiągnięcia w South Bend, ale Marcus Freeman miał okazję zaznaczyć pole „pierwszy sezon Notre Dame z 14 zwycięstwami”.

Tabela ciągłości

Tabela ciągłości bierze pod uwagę poziomy produkcji powracających zespołów (atak, obrona i ogólna), liczbę zawodników FBS w 2024 r., którzy wracają i przychodzą, oraz przybliżoną liczbę pierwszorocznych zawodników w składzie przed 2025 r. (Dlaczego „przybliżona”? Ponieważ szkoły czasami bardzo utrudniają ustalenie, kto był zawodnikiem w składzie redshirt, a kto nie). Ciągłość to coraz trudniejsza sztuka w zarządzaniu składem, ale niektórym zespołom udaje się to lepiej niż innym.

Jak na finalistę meczu o tytuł, ciągłość Notre Dame jest imponująca. Freeman nie musiał wykonywać mnóstwa pracy portalowej, ponieważ jego Irlandczycy wracają z 10 zawodnikami wyjściowymi od 2024 r., a także wieloma zawodnikami na pół etatu i kilkoma kluczowymi powracającymi kontuzjami (mianowicie lewym rozgrywającym Charlesem Jagusahem i defensywnym końcem Jordanem Botelho ). Zwiększył głębię na pozycji rozgrywającego (konieczność) oraz w linii defensywnej i drugiej linii, ale został w domu, aby znaleźć zastępstwo dla rozgrywającego Rileya Leonarda. Jeśli okaże się to właściwą decyzją, Irlandczycy znów będą walczyć.

Gdzie indziej, UConn udało się uniknąć całkowitego rozbicia przez wyżej wymienione sępy, a podczas gdy Wazzu zaczyna niemal od zera, Oregon State ma obiecującą ciągłość zmierzającą ku jesieni.

Projekcje na rok 2025

Harmonogram Notre Dame jest dziwny: Irish gra z przewidywanymi drużynami z pierwszej piętnastki w każdym z pierwszych dwóch tygodni (w Miami w tygodniu 1, a następnie z Texas A&M w tygodniu 2), ale nie gra z inną przewidywaną drużyną z pierwszej dwudziestki piątki przez resztę roku. Jeśli naprawdę znów będą drużyną z potencjałem na tytuł, Irish mogą się rozwijać, ale czekają na nich wszelkiego rodzaju miny lądowe — w Arkansas, Boise State, USC, Navy, w Pitt — jeśli ich uwaga się rozproszy.

Out West, OSU i Wazzu zrobili coś, co lubię: zorganizowali mecz u siebie i na wyjeździe. Zmierzą się w Corvallis 1 listopada, a potem w Pullman 29 listopada. (Osobiście uważam, że powinni zrobić to w formacie best-of-three i grać na neutralnym boisku w Championship Week, jeśli podzielą się pierwszymi dwoma grami. Umieść to w Las Vegas. Nazwij to „Pac-12 Championship”.)

Siła harmonogramu Notre Dame będzie w dużym stopniu zależeć od tego, jak dobre okażą się drużyny takie jak Arkansas i Boise State, ale w tej chwili Irish są jednym z najpewniejszych kandydatów do play-offów na tablicy. Zacznij 1-1, a od tego momentu będziesz w świetnej formie. I chociaż UConn ma kilka luk w składzie do wypełnienia, harmonogram z dziewięcioma przeciwnikami prognozowanymi na 91. lub niższym miejscu w SP+ powinien sprawić, że trzeci wyjazd do bowl w ciągu czterech sezonów będzie dość prawdopodobny.

Pięć najlepszych gier 2025 roku

Oto pięć meczów z udziałem drużyn niezależnych, w których (a) obie drużyny osiągnęły najwyższe łączne noty SP+ i (b) przewidywana różnica punktów jest mniejsza niż 10.

Cal w Oregon State (30 sierpnia) . Przy siedmiu meczach przewidywanych w granicach jednego przyłożenia lub mniej, sezon Oregon State może potoczyć się w kilku różnych kierunkach; Beavers zaczynają od dwóch z tych meczów, oba u siebie. Jeśli będą mieli 2-0, gdy w 3. tygodniu zmierzą się z Texas Tech, mogą być na dobrej drodze do wspaniałej kampanii. Jeśli będą mieli 0-2, cóż...

Notre Dame w Miami (31 sierpnia) . Jednocyfrowy wymóg oznacza, że ​​tylko jeden mecz Notre Dame pojawia się na tej liście. Nawet przeciwko Texas A&M w 2. tygodniu, Irlandczycy są faworytami o 10,2. Ale ta walka w 1. tygodniu jest ogromna. Z nowym rozgrywającym i nową obroną, Miami będzie utalentowaną zagadką od samego początku. Jeśli Irlandczycy przetrwają to wyzwanie, ich kursy CFP gwałtownie wzrosną.

Washington w Washington State (20 września) . Z byłym trenerem South Dakota State Jimmym Rogersem przejmującym stery (i zabierającym ze sobą wielu byłych Jackrabbits), Wazzu będzie fascynującym towarzyszem. Cougs będą mieli kilka przyzwoitych testów przed tym meczem w 4. tygodniu, ale Apple Cup będzie pierwszym dużym testem Rogersa, który udowodni, że jego fizyczna tożsamość zaczyna się umacniać.

Houston w Oregon State (27 września) . Wyjazdy do Texas Tech i Oregon prawdopodobnie przyniosą dwie porażki OSU, co oznacza, że ​​ten mecz będzie oficjalnym początkiem Aktu II sezonu Beavers. Mogą mieć 3-2 po meczu z Houston, ale teoretycznie mogą mieć również 0-5.

Duke w UConn (8 listopada) . Nawet jeśli UConn będzie mieć problemy z prawie całkowicie nową defensywą, harmonogram jest na tyle łaskawy, że Huskies nigdy nie są przewidywani jako outsiderzy z dwucyfrową przewagą. Nawet Duke, trzeci z trzech przeciwników ACC i najlepiej przewidywany zespół w harmonogramie, odwiedzi East Hartford jako faworyt z przewagą zaledwie ośmiu punktów.

Kandydaci do CFP Notre Dame Fighting Irish

Trener główny : Marcus Freeman (czwarty rok, 33-10 w sumie)

Prognoza na rok 2025 : szóste miejsce w SP+, średnia wygranych 10,5

Z siedmiu najlepszych drużyn w obecnych prognozach SP+ tylko jedna, nr 3 Penn State, zwraca swojego rozgrywającego. Co więcej, robią to tylko trzy z 13 najlepszych drużyn. To jest częściowo powodem, dla którego uważam, że Clemson jest względnym przereklamowaniem poza sezonem — rozgrywający Cade Klubnik jest przysłowiowym ptakiem w garści, mimo że nigdy nie był wyżej niż 13. w rankingu Total QBR.

Warto jednak pamiętać, że sześciu z siedmiu najlepszych w Total QBR w zeszłym roku (i 10 z 12 najlepszych) to byli nowicjusze w swoich szkołach. Ptak w garści jest lepszy tylko do momentu, aż dowiemy się, który z nowych facetów jest niesamowity.

CJ Carr może być niesamowity. Produkt Saline, Michigan, i wnuk byłego trenera Michigan Lloyda Carra, był rekrutem z pierwszej czterdziestki i drugim podającym w klasie 2024. Według większości opinii jest superinteligentny z supersilnym ramieniem i był wystarczająco solidny tej wiosny, że a) Marcus Freeman nie czuł potrzeby desperackiego zakupu rozgrywającego po wiośnie i b) rezerwowy z 2024 roku Steve Angeli przeczytał pismo na ścianie i przeniósł się do Syracuse.

Carr (lub teoretycznie student drugiego roku Kenny Minchey ) jest jednym z najważniejszych graczy sezonu 2025, ponieważ jeśli będzie dobry, Notre Dame może nie mieć ani jednej słabości. Na początek Irlandczycy będą mieć Jeremiyah Love i Jadarian Price (łącznie: 1871 jardów biegu, 24 TD) z powrotem na pozycji running back. Love jest najlepszym powracającym jardem po kontakcie z piłką w FBS; tylko Ashton Jeanty z Boise State i Damien Martinez z Miami przewyższyli go w 2024 roku, a obaj są teraz w NFL.

W roli odbiorcy bohater półfinału CFP Jaden Greathouse powraca do slotu, a podczas gdy Freeman dodał mniej transferów niż większość, złapał Malachiego Fieldsa (Wirginia) i Willa Paulinga (Wisconsin), z których każdy miał średnio więcej jardów na trasę biegu niż jakikolwiek inny odbiorca Notre Dame, który nie nazywał się Greathouse. Linia ofensywna przezwyciężyła powszechne kontuzje i skrajny brak doświadczenia, aby grać na wysokim poziomie pod koniec zeszłego sezonu; straciła dwóch starterów na rzecz portalu, ale częściowo dlatego, że inni, tacy jak Charles Jagusah i środkowy Ashton Craig , prawdopodobnie zaczęliby zamiast nich. Tymczasem obrona zwraca 12 z 20 graczy, którzy zobaczyli ponad 200 akcji w zeszłym sezonie i wita początkowego rozgrywającego 2023 Jordana Botelho i potencjalnie wartościowe transfery, takie jak środkowy rozgrywający Jared Dawson (Louisville) i niklujący DeVonta Smith (Alabama).

W pewnym sensie, atak Notre Dame na mecz o tytuł w 2024 r. nastąpił przed terminem, o czym świadczy ogromna liczba kluczowych powracających graczy, którzy są albo juniorami (Love, Price, Greathouse, Craig, prawy rozgrywający Aamil Wagner , obrońca Joshua Burnham , obrońca Donovan Hinish , linebackerzy Drayk Bowen i Jaylen Sneed , cornerback Christian Gray ) lub studentami drugiego roku (Jagusah, lewy rozgrywający Anthonie Knapp , defensywni końcowi Bryce Young i Boubacar Traore , linebackerzy Jaiden Ausberry i Kyngstonn Viliamu-Asa , cornerback Leonard Moore , safety Adon Shuler ). Gra podaniowa nie przyniosła prawie żadnych dużych zagrań godnych uwagi, a Irlandczycy musieli polegać na długich seriach bezbłędnych zagrań, aby zdobywać punkty, i pomimo całej młodości wokół Leonarda, udało im się to. I pomimo tego, że musieli wystawić w defensywie co najmniej 20 różnych zawodników, zawsze spisali się dobrze, szczególnie w grze podaniowej.

To było całoroczne poparcie dla tego, co buduje Freeman – aż do tego, jak ta niedoświadczona irlandzka drużyna zareagowała na prawdopodobnie najbardziej szokujący wynik sezonu . A teraz, teoretycznie, ta drużyna mogłaby dalej rosnąć i rozwijać się. Dopóki ma QB.

Cóż, QB i koordynator defensywy. Gdy Al Golden przeszedł do NFL, Freeman zastąpił go byłym trenerem Rutgers i koordynatorem defensywy Texas (między innymi), Chrisem Ashem. Ash i Golden są strasznie podobni z perspektywy CV — kiedyś obiecujący, obaj byli względnymi nieudacznikami jako trenerzy, którzy spędzili trochę czasu w profesjonalistach, zanim wylądowali w South Bend. Ale ogólny rekord Goldena jako trenera głównego i koordynatora był nieco silniejszy, a ostatni raz, kiedy Ash był częścią defensywy w pierwszej dziesiątce NFL lub defensywy w pierwszej czterdziestce college'u, to był 2015. Obecność Freemana zapewnia dość wysoki poziom, Ash będzie miał mnóstwo zabawek do zabawy, a Freeman szybko zyskał korzyść wątpliwości. Ale trudno było pokochać ten nabytek.

Harmonogram przedstawia jedną dodatkową przeszkodę: Irlandczycy nie tylko będą potrzebować dobrej gry rozgrywającego od niedoświadczonego gracza, ale dzięki dwóm najlepszym przewidywanym przeciwnikom pojawiającym się w pierwszych dwóch tygodniach sezonu, będą jej potrzebować natychmiast. Ten skład wręcz krzyczy „główny pretendent do tytułu mistrza kraju w 2026 r.”, ale status Irlandczyków jako pretendenta do tytułu w 2025 r. zostanie określony przez to, jak szybko Carr (lub Minchey!) będzie wyglądał jak część i czy Ash będzie w stanie natychmiast się rozwinąć.

Wszyscy inni UConn Huskies

Trener główny : Jim Mora (czwarty rok, 18-20 w sumie)

Prognoza na rok 2025 : 84. miejsce w SP+, średnia wygranych 7,4

Wybaczcie, jeśli nie przewidzieliście tego. Bóg wie, że ja nie. Kadencja Jima Mory w UConn rozpoczęła się od ogromnego wzrostu z 1-11 do 6-7 w 2022 r., ale statystyki sugerowały, że był to okropny pech, a Huskies załamali się do 3-9 w 2023 r., a następnie zaczęli 2024 r. od 50-7 faceplant przeciwko Maryland.

Po tej strasznej wyprawie do College Park jednak rozpalili się, wygrywając dziewięć z ostatnich 12 gier, przegrywając z trzema drużynami ACC (Duke, Wake Forest i Syracuse) łącznie 15 punktami i pokonując wszystkich innych na liście. Atak radził sobie z wzlotami i upadkami, ale uzyskał ponad 2200 jardów biegu i 18 przyłożeń od trzech obrońców — jeden z nich, Cam Edwards (830 jardów, 5,7 na bieg), powraca — i losowe duże zagrania od odbiorcy Skylera Bella (który również powraca). Tymczasem pod wodzą koordynatora pierwszego roku Matta Brocka obrona zasadniczo rozpoczynała i kończyła akcje znakomicie: Huskies zajęli pierwsze miejsce w kraju pod względem wskaźnika trzech i out (42,4%), czwarte pod względem wskaźnika konwersji trzeciego podania (29,1%) i ósme pod względem wskaźnika przyłożeń w strefie czerwonej (46,5%).

Wiele kluczowych elementów powraca w 2025 r.: Mora, Brock, Edwards, Bell, rozgrywający Joe Fagnano i Nick Evers , czterech ofensywnych liniowych na pół lub cały etat oraz para doskonałych obrońców w nickel D'Mon Brinson i narożniku drugiego roku Cam Chadwick . Ale kiedy drużyna ze średniej półki zaskakuje w połowie lat dwudziestych, sępy szybko zaczynają krążyć. UConn straciło czterech starterów na rzecz transferów z konferencji, w tym trzech z dynamicznej D. W sumie z 13 obrońców, którzy rozpoczęli co najmniej cztery mecze, Brinson i Chadwick są jedynymi powracającymi.

Mora próbował odbić się najlepiej jak potrafił w portalu. W sumie zdobył 26 transferów, w tym mniejszych szkolnych wyróżniających się graczy, takich jak running back MJ Flowers (Eastern Illinois), 6-stopowy-7 ofensywny liniowy Hayden Bozich (Brown), defensywni liniowi Marquis Black (Gardner-Webb) i Stephon Wright (Texas Southern) oraz narożniki Kolubah Pewee Jr. (Georgetown) i Sammy Anderson Jr. (Austin Peay). Mógł też zidentyfikować potencjalną nieefektywność, szukając zawodników, którzy byli w miarę sprawdzeni, ale w 2024 r. odnieśli kontuzję – wide receiverów Naiem Simmons (USF) i Caleb Burton III (Auburn) – lub graczy takich jak wide receiver Reymello Murphy (Arizona/ODU), wide receiver Thai Chiaokhiao-Bowman (Rice/Florida) i linebacker Bryun Parham (Washington/SJSU), którzy wielokrotnie byli transferowani i zniknęli z radarów innych drużyn po przeciętnych sezonach 2024.

Mora był dość otwarty i interesujący w kwestii swoich przemyśleń na temat portalu transferowego, lojalności graczy i tym podobnych , a w tym coraz bardziej przejściowym środowisku futbolu akademickiego wykonał wiele sprytnych ruchów. Obrona straciła wystarczająco dużo graczy, aby regres był możliwy, ale bardziej doświadczony atak (i ​​uzupełniony korpus odbierający) mógłby nadrobić zaległości, a w harmonogramie jest wiele potencjalnych wygranych. Perspektywy dla tego programu szybko się zmieniły.

Bobry stanowe Oregonu

Trener główny : Trent Bray (drugi rok, 5-7 w klasyfikacji generalnej)

Prognoza na rok 2025 : 73. miejsce w SP+, średnia wygranych 6,6

W futbolu akademickim zawsze będą ci, którzy mają, i ci, którzy nie mają, ale dla wielu z nas nie wydaje się, aby proszenie o pozory sprawiedliwości było zbyt wiele. Jeśli program inwestuje i zatrudnia mądrze oraz wystawia na boisko silny produkt, powinien zostać nagrodzony większą liczbą lub lepszymi możliwościami udowodnienia swojej wartości, niezależnie od tego, czy jest historyczną potęgą, czy nie.

To, co stało się z Oregon State i Washington State, nigdy nie będzie dobrze wspominane. Jonathan Smith wrócił do swojej alma mater w najgorszym momencie — OSU miało 1-11 i 120. miejsce w SP+ na rok przed jego przybyciem — i powoli przekształciło się w program z pierwszej 30. Beavers wygrali 18 gier ze średnią oceną SP+ wynoszącą 23,5 w 2022-23. Pokonali Oregon i rozgromili Florydę, kończąc 2022 rok, a także pokonali Utah (które następnie przeszło do Big 12), Cal (ACC), UCLA (Big Ten), Colorado (Big 12) i Stanford (ACC) w 2023 roku. I zostali nagrodzeni za tę zmianę, tracąc status konferencji Power... a ostatecznie także swojego głównego trenera i 19 starterów. Gdy w 2024 roku władzę przejął były koordynator defensywy Trent Bray, Beavers błysnęli potencjałem ofensywnym i dobrze biegali z piłką, ale zdziesiątkowana obrona pozwoliła na zdobycie co najmniej 31 punktów siedem razy i spadła z 35. na 107. miejsce w defensywnym SP+. Rekord Beavers odpowiednio spadł.

Chociaż mogę narzekać na uczciwość — i chłopcze, mogę! — Bray nie ma takiego luksusu. Ma za zadanie wygrywać mecze bez względu na sytuację i być może stworzył drużynę, która może to zrobić w 2025 roku. Utrzymał dwóch najlepszych graczy ofensywy (biegacza Anthony'ego Hankersona i wideouta Trenta Walkera ) i dodał byłych blue-chipperów: rozgrywającego Maalika Murphy'ego (Duke) i środkowych rozgrywających Rileya Williamsa (Miami) i Jacksona Bowersa (BYU), a także kilku transferów z linii ofensywnej. W obronie dodał sześciu transferów do składu, który powraca do 14 z 21 graczy, którzy przynajmniej raz zaczęli. Zawodnik ataku Nikko Taylor (dziewięć TFL) jest znakomity, ważący 345 funtów starszy rozgrywający Jacob Schuster jest bramkarzem, a studenci drugiego roku, tacy jak rozgrywający Thomas Collins i Jojo Johnson , rozgrywający ataku Zakaih Saez , niklujący Sailasa Vadrawale III i narożnik Exodus Ayers, osiągnęli przyzwoite wyniki w małych próbkach. Nie ma żadnych oczywistych sukcesów wśród przychodzących transferów, ale zawodnik ataku Walker Harris (Southern Utah) ma wymiary, aby odnieść sukces.

Jak wspomniano powyżej, harmonogram oferuje wiele okazji do wygrania, ale niewiele gwarancji. Przewiduje się, że Beavers wygrają średnio 6,6 gier, ale dzięki dużej liczbie zaciętych gier mają zarówno 7% szans na 4-8 lub gorszy wynik, jak i 10% szans na 9-3 lub lepszy wynik. Jeśli Murphy i Walker nawiążą silną więź na początku sezonu, a OSU wyprzedzi Cal i Fresno State na początku sezonu, może to być całkiem fajny upadek w Corvallis. Oczywiście, przeciwieństwo również wchodzi w grę.

Pumy ze stanu Waszyngton

Trener główny : Jimmy Rogers (pierwszy rok)

Prognoza na rok 2025 : 82. miejsce w SP+, średnia wygranych 5,6

Sezon Wazzu 2024 nie poszedł na marne tak jak sezon OSU. Pomimo utraty rozgrywającego Cama Warda i większości jego korpusu umiejętności - i pomimo oglądania, jak Ward prawie wygrał Heismana i został numerem 1 podczas pobytu w Miami - Cougars Jake'a Dickerta faktycznie awansowali na 22. miejsce w ofensywnym SP+ dzięki nowej grupie gwiazd, takich jak rozgrywający John Mateer i pierwszoroczny rozgrywający Wayshawn Parker . Pokonali również dwóch kolejnych rywali z konferencji Power, w tym rywala Apple Cup, Washington, podczas startu z wynikiem 8-1. Obrona i zespoły specjalne były dość fatalne, co stało się szczególnie kosztowne podczas czterech późnych porażek, ale i tak poprawili się o trzy zwycięstwa. Mogło być gorzej.

Oczywiście, potem było jeszcze gorzej. Dickert odszedł do Wake Forest, a aż 60 Cougars ostatecznie weszło do portalu transferowego, w tym Mateer (Oklahoma) i Parker (Utah). Tylko trzech powracających Cougs grało więcej niż dwa mecze w zeszłym sezonie; skład ten został okrojony do gwiazd.

Został odbudowany z Jackrabbits. Były szef South Dakota State Jimmy Rogers przejął stery i ostatecznie przywiózł ze sobą 16 transferów SDSU. Sukces programu SDSU i liczba przychodzących Jacków sprawiły, że Wazzu stało się dla mnie jedną z najciekawszych drużyn tego sportu tej wiosny : „Biegacze Angel Johnson , Kirby Vorhees i Maxwell Woods połączyli siły, aby przebiec 1403 jardy przy średniej 7,2 jarda na przeniesienie w SDSU w zeszłym roku; teraz wszyscy są Cougs. Podobnie jak obrońcy Tucker Large , Caleb Francl , Matthew Durrance i Colby Humphrey , którzy łącznie wykonali 215 szarż, 14 TFL, 7 przechwytów i 20 rozbić. Ten rodzaj przeszczepu kultury przyniósł zarówno natychmiastowy blask (niesamowity zwrot akcji Curta Cignettiego w Indianie w 2024 r.), jak i dokładne przeciwieństwo (Jay Norvell miał zaledwie 5-16 w swoich pierwszych dwóch sezonach w Colorado State po sprowadzeniu dwucyfrowych transferów z Nevady). Dobra kultura gracza jest kapryśna i nieprzewidywalna, ale jeśli Pullman może zostać Brookingsem Zachód pod tym względem odniesie sukces”.

Przechodząc przez nowy skład Wazzu, pozycja po pozycji, jest wiele powodów do polubienia. Rozgrywający Zevi Eckhaus wyglądał dobrze, zastępując Mateera w zeszłym sezonie, trio biegaczy SDSU jest absolutnie dynamitowe, odbiorca slotowy Josh Meredith jest bramkarzem, linia ofensywna wraca z dwoma zawodnikami wyjściowymi i być może najlepszym graczem New Mexico State (obrońca AJ Vaipulu ), linia defensywna wita ośmiu nowych transferów (w tym być może drugiego najlepszego gracza NMSU, skrzydłowego Buddha Peleti ), linebacker Keith Brown był małym wypełniaczem wyników w zeszłym roku, a przeszczepy SDSU w defensywie powinny się dobrze trzymać. Ale jest tak dużo rotacji, że SP+ nie dotrzymuje wiary: przewiduje się, że Cougs spadną na 82. miejsce. Oczywiście wiąże się to z pewnymi ogromnymi potencjalnymi wariancjami i nie potrzeba by było wiele ponadprzeciętnych osiągnięć, aby odwrócić wiele gier z niepewnych na wygrane. To będzie fascynujący eksperyment.