Boom w Zachodnim Teksasie: Wewnątrz śmiałego zakładu all-in Texas Tech na NIL i odpowiedzialnego za niego miliardera-posiadacza ziemskiego

ZACHODNI TEKSAS — Cody Campbell podpisał niektóre ze swoich pierwszych aktów nabycia gruntów na maskach ciężarówek roboczych w miejscach wierceń w Basenie Permskim.

Trzyletni starter w linii ofensywnej w Texas Tech w latach 2001-04, Campbell nie miał poparcia dużego inwestora, gdy wychodził na poszukiwania. Byli tylko on i John Sellers, były kolega z drużyny w Canyon High School i Texas Tech. Para Canyon Eagles trafnie nazwała swój startup Double Eagle Energy. A na początku ryzyko wydawało się szalone dla byłych agentów nieruchomości szukających nowego zajęcia po załamaniu się rynku nieruchomości w 2008 roku.

Kiedy rynek spadł, Double Eagle postanowił rzucić się do ataku. Przeszukali Permian Basin, wkładając każdy cent, jaki mieli, w poszukiwanie dzierżaw. W przeciwieństwie do wielkich chłopców, którzy zlecają takie zadania na zewnątrz, Campbell i Sellers sami wydobywali za pośrednictwem rejestrów gruntów, aby kupować prawa do minerałów. Nie było gwarancji, że którykolwiek z nich odniesie sukces. Cholera, byli bliżej bankructwa niż statusu miliardera.

„Byliśmy outsiderem” – powiedział Campbell. „I musieliśmy znaleźć sposób, aby wycisnąć trochę sukcesu pośród tytanów, wśród ogromnych firm”.

W jednej legendarnej historii kupili właścicielowi ziemskiemu bilet pierwszej klasy do Londynu, wydając 9800 dolarów na karcie kredytowej o wartości 10 000 dolarów jako formę płatności za przedłużenie dzierżawy. Dopiero w ostatniej godzinie przed wygaśnięciem opcji Double Eagle udało się znaleźć nabywcę. Transakcja o wartości siedmiu cyfr pomogła utrzymać firmę ledwo na powierzchni.

Potem nadszedł właściwy moment. Ceny ropy spadły, co pozwoliło Double Eagle wykupić ogromne połacie ziemi. Technologia rozwinęła się, pozwalając wiertaczom uzyskać duże ilości ropy przy mniejszych kosztach, co znacznie zwiększyło marże. Na początku tego roku Campbell and Sellers zawarło jedną ze swoich największych transakcji, sprzedając za ponad 4 miliardy dolarów w gotówce i akcjach.

Campbell spędził całe życie na poszukiwaniu inwestycji. Ostatnia z nich sprowadza go z powrotem do domu. Pradziadek Campbella, członek czwartego pokolenia Red Raider, był częścią pierwszej klasy w Texas Tech w 1925 r. Jego ojciec i brat uprawiali tam sport. W kwietniu został mianowany przewodniczącym Board of Regents, co dało mu formalną rolę lidera w szkole.

Ale 20 lat po tym, jak opuścił Tech dla Indianapolis Colts, futbol wciąż jest dla niego wszystkim. Był w uszach prezydenta Donalda Trumpa i miał zostać współprzewodniczącym Prezydenckiej Komisji. Poświęcił więcej czasu, pieniędzy i wysiłku na pomoc futbolowi Texas Tech niż prawie ktokolwiek inny. A w erze Dzikiego Zachodu futbolu uniwersyteckiego po raz kolejny dostrzegł szansę.

„Sporty akademickie są biznesem bardziej niż kiedykolwiek wcześniej” – powiedział Campbell. „I myślę, że wymaga to biznesowego nastawienia, aby być skutecznym. Każdego wydanego dolara, każdy ruch, który wykonujesz, musi być postrzegany jako inwestycja”.

W zeszłym sezonie, po frustrującej porażce z Colorado , fan wyśmiał go w mediach społecznościowych, prosząc, żeby „kupił nam linię ofensywną”. Campbell odpowiedział po prostu: „Tak zrobię”.

Nie wiedzieliśmy, że ten plan został wdrożony w życie wiele miesięcy wcześniej. To za mało, aby ulepszyć drużynę piłkarską. To mapa drogowa, aby zaprezentować cały region.

I. Plan Landmana

Gigantyczne wiatraki zaczynają się pojawiać, gdy jedziesz autostradą 84 w kierunku Lubbock od Dallas. Na horyzoncie widać ruch, a potem otaczają cię wirujące turbiny usiane płaskowyżami.

Pęknięty znak wskazuje na Fluvanna Renewable Energy Project. Dalej znajduje się samotny, zardzewiały podnośnik pompy olejowej, powoli wydobywający czarne złoto z ziemi. Ale skrzypienie podnośnika jest zagłuszane przez szelest wirujących ostrzy. Energia jest tutaj królem i nie ma znaczenia, jak ją znajdziesz.

Lubbock nazywane jest Hub City. Jego centralne położenie na dnie Panhandle łączy wszystkie części zachodniego Teksasu. Na południu znajduje się Midland Basin, który pozostaje jednym z najbardziej żyznych złóż ropy naftowej na świecie. Na północy znajduje się Panhandle, pełne bydła i hodowców. Zachód jest bramą do szlaków amerykańskiego Południowego Zachodu, podczas gdy wschód prowadzi do błyszczącej potęgi gospodarczej Metroplex.

W centrum szprychy znajduje się Texas Tech. Założony w 1923 r., stał się jedną z najważniejszych instytucji w regionie. Wykształca większość prawników, lekarzy i biznesmenów wypełniających Zachodni Teksas. Dział badawczy uniwersytetu miał kluczowe znaczenie dla rozwoju w sektorach energetycznym, rolniczym i pogodowym.

Centralne położenie oznacza, że ​​Lubbock jest przejściowy, gotowy podążać za wiatrami zmian. A wiatry wiały na futbol akademicki.

Był lipiec 2024 r. Campbell zwołał spotkanie z trenerem futbolu Joeyem McGuire, dyrektorem generalnym Jamesem Blanchardem i kilkoma innymi wybranymi administratorami w prywatnej sali konferencyjnej dyrektora sportowego Kirby'ego Hocutta. Tam przedstawił swój wielki pomysł.

Płacenie graczom jest legalne i nie ma limitu. Po sezonie de facto wolna agencja zostanie otwarta. Nie ma gwarancji, że ten świat będzie trwał wiecznie. Kiedy gracze wejdą do portalu transferowego, powinniśmy być gotowi do skoku.

Celem było zakończenie z klasą transferową w pierwszej piątce i doładowanie składu na czas wyścigu Big 12. Gdy Campbell przewodził grupie megaboosterów — w tym Sellersowi, Gary'emu Petersenowi i Dustinowi Womble'owi — pieniądze nie grały roli.

„To była po prostu analiza sytuacji prawnej i biznesowej” – powiedział Campbell. „To właśnie robimy każdego dnia w pracy, szukamy okazji do zdobycia przewagi konkurencyjnej. Nie uważałem tego za coś innego niż transakcja biznesowa”.

Texas Tech stał się kiedyś symbolem futbolu akademickiego ze względu na swoją innowacyjność, gdy były trener Campbella, Mike Leach, sprawił, że rozgrywający z bronią uzbrojoną w pistolety stali się powszechnie znani.

Przynajmniej 11 byłych graczy i asystentów Leacha zostało głównymi trenerami FBS. Dekadę później Patrick Mahomes zrewolucjonizował markę i obecnie jest najlepszym rozgrywającym w NFL . Jednak dla wszystkich tych górujących legend sukces był skąpy.

Campbell był ofensywnym liniowym pod wodzą Leacha i zaczął trzy kolejne zwycięstwa w bowl. Program osiągnął najwyższą pozycję w rankingu w ciągu prawie 30 lat. Poczuł smak sukcesu.

Widząc na horyzoncie rozległe przestrzenie, podróżnik zapragnął czegoś więcej.

Przewidywanie Campbella okazało się przeczuciem. 1 lipca 2025 r. podział przychodów rozpocznie się po formalnym rozstrzygnięciu pozwu House v. NCAA. Era całkowicie nieograniczonego składu sportowego uczelni potencjalnie dobiegła końca. Okres poza sezonem był ostatnim tchnieniem. A wraz z nim rok 2025 staje się naprawdę jedyną w swoim rodzaju okazją do inwestycji. To może być powtórka boomu naftowego, ale tym razem w alma mater Campbella. Albo karta kredytowa może w końcu zostać wyczerpana.

„To moment w czasie i okazja, która może nie powtórzyć się w ciągu następnej dekady” – powiedział Hocutt. „To okazja, by pójść na całość”.

II. Zwiadowca Wildcatting

W poprzednim życiu Blanchard składał hydranty, pracując jako amatorski harcerz na tablicach ogłoszeń. Składał je, od przykręcania nakrętek i śrub po malowanie ich na czerwono, i dostawał sześciocyfrową zapłatę. Być może to dało Blanchardowi jego charakterystyczną dbałość o szczegóły.

Joey McGuire zatrudnił go jako pierwszego, gdy dostał pracę w Texas Tech po tym, jak udowodnił swoją wartość w biurze skautingowym Baylor . W kolejnych latach stał się jednym z najbardziej pożądanych GM w tym sporcie, a najbardziej zauważalnie odrzucił ofertę Marcusa Freemana z Notre Dame .

Na kilka miesięcy przed otwarciem portalu pracownicy Blancharda stworzyli ogromną tablicę rekrutacyjną potencjalnych celów transferowych. Wielu z nich nigdy nie wypaliło lub odeszło do NFL. Nie miało to znaczenia; chodziło o przygotowanie. Inne programy musiały przejść przez łańcuch dowodzenia. Nie Texas Tech.

„Nasza praca jest już skończona” – powiedział Blanchard. „Możemy po prostu ściągnąć go na kampus, wiemy już, kim on jest, czego szukamy i co chcemy z nim zrobić”.

W tym samym czasie Blanchard ocenił skład. Przywrócenie doświadczonego rozgrywającego Behrena Mortona i gwiazdorskiego linebackera Jacoba Rodrigueza oznaczało, że można było uniknąć wysokopłatnych pozycji. Ale podczas oglądania, jak Philadelphia Eagles torują sobie drogę do Super Bowl dzięki elitarnym talentom, Blanchard wiedział, gdzie chce wydać swoje pieniądze.

Rozwój menedżerów generalnych w sportach akademickich: Wraz z przejściem gry na zawodowstwo większą władzę może mieć jedynie główny trener

Podczas gdy programy blue-blood rozproszyły się w poszukiwaniu drogich rozgrywających i odbiorców, Texas Tech dopracował swoją ofertę dla wielkich mężczyzn. Howard Sampson , na przykład, miał silne relacje z byłym trenerem Mackiem Brownem w North Carolina . McGuire, jako były trener liceum w Teksasie, pozostaje blisko Browna. Rozmawiali przez FaceTime podczas jego wizyty, a Sampson, gracz nr 14 w portalu, przysiągł na swoje zobowiązanie.

16 grudnia 2024 r. defensor Georgia Tech Romello Height wszedł do portalu transferowego. Texas Tech skontaktował się ze swoim agentem wcześnie. W ciągu kilku dni Height był na kampusie. Natychmiast został zachwycony dokładnością i szczerością prezentacji. Nie chciał iść nigdzie indziej. Odwołał resztę wizyt i zobowiązał się 19 grudnia.

„Czemu nie?” powiedział Height. „Masz wszystko, czego potrzebujesz. Masz świetny sztab trenerski. Masz graczy, którzy chcą tego samego, co ty. Człowieku, wszystko jest tutaj. Wszystko jest tutaj”.

Jest jeszcze jeden as w rękawie, którego Texas Tech wystawił. Womble Football Center, obiekt wart 242 miliony dolarów, został otwarty w 2025 roku. Posiada ogromną siłownię, elitarne usługi żywieniowe i najnowocześniejsze narzędzia do regeneracji. Jest tam również zakład fryzjerski, dwa salony dla graczy i więcej miejsc do relaksu. Koordynator defensywy Shiel Wood nazwał go „kurortem piłkarskim”. Ponieważ więcej pieniędzy trafia bezpośrednio do graczy i odchodzi od obiektów, rywale będą z nim coraz trudniej konkurować. Czas był nienaganny.

Propozycje sprawdziły się, może nawet lepiej niż się spodziewano. McGuire zabiera oficjalnych gości do steakhouse'u w Lubbock o nazwie Las Brisas, lokalnego faworyta. Zazwyczaj zamawia polędwicę wołową z pieprzową skórką, średnio wysmażoną z puree ziemniaczanym i szparagami, którą nazywa jednym z najlepszych steków w swoim życiu.

Podczas pewnego okresu w grudniu McGuire jadł tam tak dużo z rekrutami – codziennie przez ponad dwa tygodnie – że musiał to mieszać z penne z kurczakiem w panierce z tortilli. Nawet dla rodowitego Teksańczyka jest tylko tyle czerwonego mięsa, ile jeden człowiek może zjeść.

„Mam na myśli, że sprowadzamy ludzi i mieliśmy plan, że to jest liczba, której potrzebujemy” — powiedział McGuire. „Ale potem odwracamy się i myślisz sobie, no cóż, nie możemy nie wziąć tego gościa. To po prostu sprawia, że ​​jesteśmy o wiele lepsi”.

Pięć transferów zmieniło się w 10. Dziesięć zmieniło się w 20. To gracze, których chciały główne programy, w tym 13 blue-chipów. Co do cholery działo się w Lubbock?

Być może największym flexem dla Texas Tech był jego ostatni element. David Bailey, transfer z krawędzi Stanford , wszedł do portalu w marcu po zwolnieniu trenera Troya Taylora. Ze względu na czas, każdy program w kraju walczył o jego usługi. Bailey, pochodzący z Los Angeles, który grał w Bay Area, ostatecznie został przekonany do podróży do Lubbock.

Bailey ukończył studia na Uniwersytecie Stanforda, więc jego edukacja była już gotowa. Nadszedł czas na studia magisterskie z rozwoju NFL. Oferta ponad 2 milionów dolarów, jak podają źródła Chris Hummer z CBS Sports, przykuła jego uwagę. Wejście do Football Resort i zobaczenie wpływowych transferów, które znalazły wszystko, czego potrzebowały w Lubbock, przekonało go do zamknięcia go.

„Mówiłem każdemu, kto pytał, że chcę, aby transfer wyniósł moje umiejętności piłkarskie na wyższy poziom” – powiedział Bailey. „W ogóle nie zdawałem sobie sprawy, co robią, rekrutując defensywne talenty do składu. Kiedy się o tym dowiedziałem, to właśnie to naprawdę wzbudziło moje zainteresowanie”.

Zamiast więc Teksasu lub UCLA , dwóch pozostałych finalistów, Bailey zdecydował się podpisać kontrakt z Texas Tech. Jego dołączenie przesunęło klasę rekrutacyjną na pozycję nr 1. Głowy zwróciły się w stronę Zachodniego Teksasu.

Kirby Hocutt życzy sobie, aby zachował pocztę głosową. Joey McGuire, wówczas asystent w Baylor, zdobył jego numer. Obie strony nie nawiązały jeszcze prawdziwego kontaktu ani nie przeprowadziły formalnego wywiadu.

„Nie będę w stanie żyć ze sobą, jeśli nie wykonam tego telefonu” – Hocutt wspomina słowa McGuire’a. „Chcę tylko, żebyś wiedział, że musisz mnie zatrudnić jako swojego głównego trenera futbolu”.

To było bezczelne, śmiałe wezwanie dla trenera, który trenował uczniów szkół średnich zaledwie pięć lat wcześniej. Nigdy nie wywoływał zagrań na poziomie uniwersyteckim i był uważany za bardziej rekrutera. Jego jedyne doświadczenie uniwersyteckie pochodziło z Baylor i było ograniczone. Przekształcenie Cedar Hill High School, która nie była prowadzona, w trzykrotnego mistrza stanu, coś znaczy w tym stanie, ale czy to wystarczy, aby zatrudnić trenera futbolu z konferencji Power?

Ale chwilę po tej wiadomości telefon Hocutta nie przestawał dzwonić. Trenerzy szkół średnich z całego stanu skontaktowali się z nim, poręczając za McGuire'a. Powiedzieli, że Texas High School Coaches Association — którego McGuire jest członkiem Hall of Honor — niemal zagwarantuje mu sukces w Texas Tech.

„Nigdy czegoś podobnego nie widziałem” – powiedział Hocutt.

Hocutt ostatecznie podjął ryzyko i zatrudnił McGuire'a. Poprzedni trener Texas Tech, Matt Wells, wpadł w tarapaty podczas audycji radiowej, gdy miał problem z nazwaniem tego, co kocha w Lubbock. Pierwszego dnia McGuire był przeciwieństwem. Zobaczył społeczność West Texas, która potrzebowała cheerleaderki i był gotowy wkroczyć do akcji.

„Jestem jednorożcem w roli trenera” – powiedział McGuire na konferencji prasowej otwierającej. „Byłem już w czterech miejscach: cztery lata w Crowley, dwadzieścia w Cedar Hill, pięć w Baylor i umrę tutaj, w Texas Tech”.

Po trzech latach pracy McGuire nie wycofał się z tych komentarzy. Chce spędzić resztę życia w Lubbock. Konkurencyjny zespół niedawno pokazał potencjalnemu rekrutowi film, który wydawał się twierdzić, że McGuire chce odejść. McGuire zaśmiał się, gdy rekrut zadzwonił. Oczywiście, że nigdzie się nie wybiera. Przeczołgał się po szkle, żeby dostać tę pracę. Ma wszystko, czego potrzebuje.

„Myślę, że rozumie, kiedy ma coś dobrego” – powiedział Blanchard. „Wielu trenerów futbolu amerykańskiego po stronie college'u, ich nastawienie jest zawsze takie: podnieś, podnieś, następny krok, następny krok. Przez długi czas był w Cedar Hill i odniósł wiele sukcesów, ale był facetem, który usiadł i budował”.

I zbudował. McGuire poprowadził Texas Tech do pierwszego trzyletniego okresu z rzędu zwycięstw w konferencji od 1996 roku. Jest pierwszym trenerem, który wygrał dwa kolejne mecze pucharowe w Texas Tech od 2007 roku.

Pod każdym względem McGuire jest trenerem szkoły średniej. I pod wieloma względami jest wyjątkowo przygotowany do tego momentu. Podobnie jak trener szkoły średniej, relacje są wszystkim dla McGuire'a. W każdą środę personel Tech zabiera cały skład na śniadanie i zmusza ich do siedzenia z nową grupą, aby dowiedzieć się czegoś o swoich kolegach z drużyny.

„Trener McGuire jest inny, człowieku” – powiedział Height. „Jego energia, więzi, które tworzy ze swoimi zawodnikami, nigdy nie widziałem tak bliskiego trenera głównego ze swoimi zawodnikami. Przyjdź na basen, rzuć koszykówkę na boisku, zrelaksuj się, po prostu kopnij, obejrzyj mecz. Jestem prawie pewien, że zna każde nazwisko w drużynie, bez zmian i wszystko, ponieważ jest właśnie takim typem trenera”.

W zeszłym tygodniu poszli do Dave'a i Bustera. W tym tygodniu zaplanowano konkurs rzutów za trzy punkty. Jego dom jest otwarty dla każdego z jego zawodników, a jego żona Debbie jest wytrawną żoną trenera po 14 latach jako pierwsza dama w Cedar Hill. Wyniki w nauce są na najwyższym poziomie. Nic nie jest dla niego zbyt małe, by się tym przejmować.

„Trener McGuire świetnie sprawia, że ​​to miejsce jest jak dom” — powiedział koordynator ofensywy Mack Leftwich . „Zawsze mówię ludziom, że po dwóch dniach od przyjazdu tutaj czujesz się, jakbyś był tu od 10 lat”.

Ale bardziej niż jego związki, McGuire jest wizjonerem. Hocutt opisuje go jako „całego w środku”. A dla programu, który od jakiegoś czasu nie był forsowany, pilność McGuire'a była zastrzykiem energii. Dała Texas Tech pozwolenie na marzenia.

„Moją motywacją jest próba zrobienia czegoś, czego jeszcze nie zrobiono gdzieś indziej, a potem ludzie mówią, że nie da się tego zrobić tam” – powiedział McGuire. „I wiesz, chcę udowodnić ludziom, że się mylą, że nie, można to zrobić tutaj”.

Przez pokolenia miasto Lubbock kończyło się przy 82nd Street. Stamtąd były pola bawełny i bydło. Wokół miasta było jedno okrążenie autostrad. Już nie. Teraz na rogu 82nd Street i Quaker znajduje się Sprout's Farmers Market, zwiastun nadchodzącej przyszłości.

Dalej jest pole golfowe, punkty ze zdrową żywnością i Target. Nowe inwestycje są zasadniczo nie do odróżnienia od bogatszych inwestycji w Dallas lub Houston, choć są o około 30% tańsze za podobne budynki. W okolicach 120th Street osiedla są zastępowane przez znaki deweloperów obiecujące nowe budynki, które wkrótce pojawią się tam, gdzie leżą złote fale zboża. Lubbock nie spoczywa na laurach, a Texas Tech jest jego publiczną twarzą.

„Nasi trenerzy na uniwersytecie są fenomenalni” — powiedział John Osborne, CEO Lubbock Economic Development Alliance. „Każdy z nich jest obrońcą Lubbock”.

W miejscu dawnej strażnicy pożarnej znajduje się obecnie dzielnica sztuki, której centrum stanowi galeria Louise Hopkins Underwood Center for the Arts. Raz w miesiącu organizacja organizuje First Friday Art Trail, gdzie mieszkańcy mogą spacerować lub wskoczyć na darmowy trolejbus, aby zobaczyć wszystkie galerie.

Zapytałem Judy, która obsługiwała recepcję LHUCA, ile osób pojawiło się na tych wydarzeniach. Kilka setek?

„Nie, raczej tysiące” – powiedziała.

Miejscowi wskazali mi zupełnie nowe miejsca wyrastające w całym mieście, zarówno w starych, jak i nowych częściach. Rozwija się społeczność browarów, którą uzupełniają winiarnie — czy wiesz, że Zachodni Teksas produkuje winogrona? Jest bar tapas, malownicze widoki, porywająca scena muzyki na żywo i menu degustacyjne zorganizowane przez szefa kuchni nominowanego do nagrody Jamesa Bearda.

„Idź w to miejsce” – mówiło wielu. „Nie uwierzyłbyś, że nadal jesteś w Lubbock”. Czas jednak przestać się dziwić. To jest nowe Lubbock. Mogłeś to przegapić.

Reputacja Lubbock jako miejsca pełnego kurzu i kaktusów jest dobrze znana, na tyle, że ówczesny asystent TCU zamieścił na Twitterze Texas Tech emoji kaktusa w mediach społecznościowych kilka lat temu. Fani i pracownicy Texas Tech odpowiedzieli, dodając emoji kaktusa do swoich kont w mediach społecznościowych.

„Ludzie tak bardzo negatywnie rekrutują to miejsce, że w rzeczywistości działa to na naszą korzyść” – powiedział Blanchard. „Mówią, że nie ma tu nic poza kaktusami, żadnego miasta. Kiedy tu przyjeżdżają, mówią: 'Blanch, kłamali. To miejsce jest świetne'”.

Lubbock odrzuca myśl, że ktokolwiek powinien poświęcić się, aby tam mieszkać. Miasto stara się służyć swojej rozwijającej się młodej populacji, z eksplodującą liczbą mieszkańców poniżej 30. roku życia. Ceny nieruchomości są niskie. Nowe kawiarnie i restauracje są konkurencyjne w stosunku do głównych metropolii. Jest tu kwitnąca społeczność małych przedsiębiorstw. Są hipsterskie wąsy, które wyglądałyby jak w domu w Austin. Jest tu wszystko, czego potrzebujesz.

Rozwój Texas Tech jest życiodajną krwią dla społeczności. W ciągu ostatnich 20 lat liczba zapisanych studentów wzrosła z 28 000 do ponad 40 000. Liczba zgłoszeń rośnie. Więcej absolwentów niż kiedykolwiek zostaje w Lubbock po ukończeniu studiów, szczególnie w miarę dywersyfikacji gospodarki.

„To nie jest tak, że ludzie przejeżdżają obok kampusu każdego dnia i przypominają sobie o nas” – powiedział Campbell. „Przypominają sobie, gdy widzą nas w telewizji i odnoszących sukcesy. Więc dla nas ta ekspozycja sportowa jest być może ważniejsza niż dla większości szkół”.

Program softballu wydał milion dolarów, aby rok temu ściągnąć z portalu transferowego cenioną miotaczkę NiJaree Canaday i ponownie zatrudni ją w nadchodzącym sezonie za kolejne siedem cyfr. Darmowa reklama z nieistniejącego biegu Texas Tech do finałów Women's College World Series — z udziałem Mahomes — może wywołać kolejny wzrost frekwencji.

„Zawsze, gdy pojawiają się w wiadomościach krajowych, podkreśla się fakt, że są tutaj w Lubbock, że są tutaj w Zachodnim Teksasie i że to świetne miejsce” — powiedział Osborne. „To sprawia, że ​​chcą tu przyjechać, a gdy już dotrą do Lubbock, zdają sobie sprawę, że to świetne miejsce i myślą o pozostaniu tu na dłużej”.

Wraz z eksplozją czynszów i cen mieszkań w innych dużych metropoliach Teksasu, powraca więcej absolwentów Texas Tech i rdzennych mieszkańców Zachodniego Teksasu. Populacja wzrosła o 12% między spisem z 2010 i 2020 r., a szacunki mówią, że łączna powierzchnia statystyczna przekroczyła 400 000 w zeszłym roku.

Lubbock wie, że jest outsiderem w tym stanie w porównaniu z Dallas, Houston czy Austin. Wie, że ludzie postrzegają go jako kraj przelotowy. Ale dlatego Texas Tech jest tak ważny. W Lubbock w Teksasie są ludzie wpływowi i wpływowi. To męczące być West Texas przeciwko światu. Texas Tech jest gotowy stanąć na macie.

„Każdy, kto wierzy, że Zachodni Teksas umiera, nie ma pojęcia, o czym mówi” – ​​powiedział Hocutt. „Kiedy mówisz o żywności, paliwie i włóknach, które finansują tak wiele z tego stanu, to dzieje się to właśnie tutaj, w Zachodnim Teksasie. Myślę, że to jeden z najlepiej strzeżonych sekretów kraju, ale właśnie to futbol i lekkoatletyka mogą nam pomóc zmienić, ponieważ nie musi to być tajemnicą”.

Jest wtorek wieczorem w październiku 2023 roku, a Debbie McGuire, żona Joeya, dzwoni do niego. Wraca do domu z wieczoru mahjonga i nie jest zadowolona. Texas Tech ma bilans 3-5 po dwóch nieudanych meczach towarzyskich, a pociąg wygląda na gotowy do zjechania z toru.

„Joey” – mówi. „Musisz zacząć wygrywać niektóre gry. Mam po prostu takich dobrych przyjaciół i absolutnie uwielbiam tu mieszkać”.

Przekaz był jasny: to świetna rzecz, przestańcie ją psuć.

Joey zapewnił ją, że stara się jak może, ale ostatecznie był to punkt zwrotny. Red Raiders osiągnęli wynik 4-1 w ostatnich pięciu grach i zakończyli z drugim z rzędu zwycięskim rekordem. Presja ucichła. Noc mahjonga była bezpieczna. W tym roku sprawy wyglądają inaczej.

W Texas Tech nigdy nie było takich oczekiwań. A wraz z nową erą limitowaną rozpoczynającą się 1 lipca, ma ona swoją datę wygaśnięcia. Rok szkolny 2025-26 to eksperyment, nieruchomość inwestycyjna. Albo się powiedzie, albo nie. I nie będzie wymówek, jeśli się nie powiedzie.

„Uważam Texas Tech za akcję i jest to odpowiednik kupna Bitcoina, gdy kosztował 13 centów, lub Tesli lub Apple podczas ich IPO” – powiedział Blanchard. „Myślę, że Cody Campbell to widzi, jest tak postępowy”.

Jasne, ale historia jest również pełna nieudanych startupów zbudowanych na pysze. Pets.com miał zrewolucjonizować handel elektroniczny. Zamiast tego był totalną katastrofą. Drogie rekrutacje nr 1 na Texas A&M w 2022 r. stały się nieustającym tematem żartów w stanie i doprowadziły do ​​zwolnienia Jimbo Fishera. Bitcoin i akcje Tesli miały spokojniejsze dni. Współczesny świat zbudowany jest na chaosie.

Mieszkańcy Zachodniego Teksasu wiedzą lepiej niż większość, jaki jest cykl rozkwitu lub upadku rynków energetycznych. Kiedy odwierty wysychają lub popyt spada, gospodarka danego miejsca upada. Obiady z filet mignon zamieniają się w suszone fasole i nie każdy to przeżywa. Ale dlatego tak ważne jest uderzenie w czasach rozkwitu.

W każdym z ostatnich dwóch lat oczekiwania wobec Texas Tech spadały z hukiem. Nikogo nie obchodzi wygrywanie sezonów, gdy twierdzisz, jak McGuire, że Big 12 przebiega przez Lubbock.

„Jeśli nie ma wielkich oczekiwań, to trzeba być na innej planecie” – powiedział McGuire. „Musisz być ślepy i nie widzieć wszystkiego, co zostało zrobione. No, bądźmy Kapitanem Oczywistym i powiedzmy, że są naprawdę wielkie oczekiwania. Po co próbować je obniżać lub się bronić?”

Po zdobyciu drugiej klasy transferowej w kraju, Red Raiders są na równi z czterema innymi drużynami w kwestii najlepszych szans na wygranie tytułu Big 12, według BetMGM . Texas Tech nie wygrał mistrzostw konferencji od 1955 roku w Border Conference i nigdy nawet nie grał o tytuł Big 12. A przy rocznym oknie bez limitu nie ma miejsca na błąd. To ich szansa.

„Skłamałbym, gdybym powiedział, że nie czuję presji” – powiedział Bailey ze śmiechem. „Ale czuję, że nie można pozwolić, aby to uderzyło ci do głowy. Trzeba to brać dzień po dniu, odhaczając pola i pokazując, co można kontrolować”.

Strategia Texas Tech — którą jeden z asystentów trenera koszykówki uniwersyteckiej opisał niewerbalnie, drapiąc się kciukiem i palcem wskazującym, powszechnym symbolem moola — również doprowadziła do kilku ogromnych zwycięstw. Gwiazda koszykówki męskiej JT Toppin zdobył tytuł Gracza Roku Big 12 po transferze z Nowego Meksyku . Pomimo wyśmiewania go jako talentu pierwszej rundy NBA, Toppin chciał wrócić. Czuł, że ma nad czym jeszcze popracować. NIL dał mu taką możliwość.

Toppin podpisał umowę o wartości prawie 4 milionów dolarów, według Matta Norlandera z CBS Sports , aby powrócić do Texas Tech. Powrót oznaczał również, że mógł pomóc w rekrutacji pięciu najlepszych transferów, aby dołączyli do niego w przełomowej drużynie Red Raiders, która przegrała w Elite Eight z późniejszym mistrzem Florydą .

„To zmienia życie naszych rodzin” – powiedział Toppin. „To zmienia nasze życie i po prostu sprawia, że ​​jesteśmy bardziej zmotywowani do uprawiania sportu, ponieważ wiemy, że nasza rodzina jest dobra. Teraz po prostu możemy wyjść i grać. To sprawia, że ​​wszystko jest mniej stresujące, a to po prostu niesamowite uczucie”.

W 2006 roku Cedar Hill nie odniosło żadnych zwycięstw w play-offach w historii programu. McGuire pomógł im zdobyć nieoczekiwane mistrzostwo stanowe. Od tego momentu ton został nadany. Cedar Hill było miejscem dla mistrzów. Jego bieg stamtąd był niemal niezrównany. I jak zauważył Leftwich, to właśnie czwarty sezon McGuire'a w Cedar Hill wszystko ułożył. McGuire wchodzi w swój czwarty sezon w Texas Tech.

To jest cel. To jest szansa, jaką ma Texas Tech. Jeśli Red Raiders dotrą do Arlington i dotrą do College Football Playoff, wszystko się zmieni. Zmieni się status programu.

„Nie możesz negatywnie rekrutować przeciwko nam pod względem obiektu” — powiedział McGuire. „Dzielimy się przychodami na najwyższym poziomie. Więc teraz musimy zrobić coś, czego jeszcze nie zrobiono. Musimy być w grze. Musimy zagrać na AT&T Stadium, a potem odhaczyć to pole i stworzyć to, co zrobiliśmy na Cedar Hill, gdzie masz szansę wygrać każdego roku”.

Zepsuj ten sezon, a wszyscy będą na gorącym krześle. Miesiąc miodowy się skończył. To jedyna w życiu okazja, by wyprzedzić nawet najlepsze programy w futbolu akademickim.

To przerażające, Blanchard to przyznaje. Ale trener futbolu amerykańskiego w szkole średniej, kondukt hydrantowy, wypalony liniowy NFL z Canyon… żaden z nich nie miał tu być. Dlaczego nie wyjść i pohulać?

„Ryzyko niesie ze sobą nagrodę, a nie znam żadnej nagrody, która nie wiązałaby się z wielkim ryzykiem” – powiedział Blanchard. „Wolę ryzykować i postawić wszystko na jedną kartę i zobaczyć, co się stanie, niż żyć jako pesymista i zastanawiać się, co by było, gdyby? Człowieku, chodźmy strzelać. Wystrzelmy z broni i zobaczmy, co się stanie. Nie będzie wielu wymówek, jeśli to, co mamy, nie okaże się zbyt udane”.

Podjechałem do Evie Mae's w Wolfforth, tuż za Lubbock, gdy lokal otwierał się we wtorek rano. To był mój ostatni cel przed powrotem do Dallas. To stara szkoła teksańskiego grilla, taki, który zamyka się w poniedziałki, aby się zresetować i ustala godziny otwarcia tylko na podstawie tego, kiedy się wyprzeda.

Miejscowi od dawna twierdzą, że to miejsce jest jednym z najlepszych lokali z grillem w Teksasie. W 2025 r. w końcu zostało nagrodzone wyborem 10 najlepszych przez Texas Monthly, szczytowe osiągnięcie w tej dziedzinie. W końcu wielcy whigs zobaczyli, co dzieje się tutaj, w Zachodnim Teksasie.

„Już najwyższy czas” – zaśmiał się jeden z klientów.

Zamówiłem talerz z dwoma rodzajami mięsa na wynos — po szybkim spróbowaniu żeberek i mostka, które udowodniły, że Evie Mae's zasłużyło na wszystkie pochwały. Przy kasie ręcznie napisany napis wskazywał na chłodziarkę z luźnymi Miller Lite i Michelob: „Darmowe piwo. Bądź spokojny”.

Pominąłem piwo, złapałem torbę i ruszyłem w drogę. Światło dzienne sprawia, że ​​wyjechanie z Lubbock jest dużo łatwiejsze.

Około godziny na wschód ruch na Highway 82 ustał. Trzy ciężarówki wjechały na farmę wiatrową, każda z nich wioząc 170-stopowe łopaty turbiny. Następny miliarder z Texas Tech, pomyślałem, zamieni ropę na wiatr.

Podczas gdy leniuchowaliśmy, zabrałem się za jedzenie na wynos – najpierw wołowinę, potem kukurydzę w śmietanie – zanim zorientowałem się, że zapomniałem widelca. Nieważne, miałem wszystko, czego potrzebowałem.

Więc jadłem palcami na zakurzonym poboczu drogi. Bez widelca, bez serwetki, tylko Zachodni Teksas, grill i przyszłość obracająca się w oddali.