Antonio Gates wprowadzony do Galerii Sław Futbolu Amerykańskiego: Ten środkowy rozgrywający nigdy nie grał w futbol amerykański na poziomie uniwersyteckim

W sobotę jeden z najlepszych rozgrywających w historii NFL został uhonorowany w Galerii Sław Futbolu Amerykańskiego. Na terenie Canton w stanie Ohio powitano byłego gwiazdora San Diego i Los Angeles Chargers , Antonio Gatesa .

W ciągu swojej 16-letniej kariery Gates zaliczył 955 złapań na 11 841 jardów i 116 przyłożeń, co plasuje go odpowiednio na czwartym, czwartym i pierwszym miejscu w historii wśród tight endów oraz na 24., 31. i siódmym miejscu wśród zawodników na wszystkich pozycjach. Ośmiokrotny uczestnik Pro Bowl i trzykrotny członek Pierwszej Drużyny All-Pro, Gates jest prawdopodobnie jednym z najbardziej nieoczekiwanych członków Galerii Sław w historii futbolu.

„To tak, jakbym opowiadał fikcyjną historię” – powiedział Gates na oficjalnej stronie Chargers, opisując swoją podróż. „Mówić komuś, że może przyjść do NFL i nie grać w futbolu akademickim , a potem dostać się do drużyny… a potem zacząć grać… a potem dostać się do Pro Bowl i zostać All-Pro w drugim roku… a potem być liderem wszech czasów pod względem liczby przyłożeń… To nie jest nawet historia, którą można wymyślić”.

Jak sam Gates zauważył, nie grał nawet w futbol amerykański na studiach. Swoją karierę uniwersytecką spędził w Eastern Michigan, College of the Seqouias i Kent State, grając w koszykówkę, notując średnio 16,5 punktu i 7,8 zbiórki na mecz, trafiając 50% rzutów z gry. Gates początkowo zapisał się do Michigan State, chcąc grać w koszykówkę pod okiem Toma Izzo i w futbol amerykański pod okiem Nicka Sabana, ale dowiedział się, że Saban chce, aby grał tylko w futbol amerykański i chce go przenieść do defensywy, więc przeniósł się do innej uczelni.

Mierząc zaledwie 193 cm, Gates był uważany przez skautów NBA za niskiego, silnego skrzydłowego i raczej „między” pomimo wyróżnienia w All-American, a także średnio 20,6 punktu, 7,7 zbiórki i 4,1 asysty na mecz w ostatnim roku studiów, po tym jak rok wcześniej pomógł Kent State w imponującym awansie do Elite Eight. Zamiast brać udział w drafcie NBA , Gates ustawił trening ze skautami NFL. Nie został wybrany w drafcie, ale podpisał kontrakt z Chargers jako wolny agent.

Nie zajęło mu dużo czasu, zanim zrobił wrażenie. Już jako debiutant, Gates zaczynał jako trzeciorzędny, ale z czasem awansował w rankingu i złapał 24 podania na 389 jardów i dwa przyłożenia – imponujące wyniki jak na debiutanta na pozycji tight enda w tamtych czasach, a co dopiero takiego, który nawet nie grał w futbolu akademickim.

Od następnego roku Gates zaliczył jedną z najlepszych serii w historii każdego zawodnika na każdej pozycji. W każdym sezonie od 2004 do 2011 roku Gates zdobywał co najmniej 700 jardów i siedem przyłożeń po podaniach. Tylko dziewięciu innych zawodników miało osiem takich sezonów w całej swojej karierze. Są to Jerry Rice, Randy Moss, Terrell Owens, Marvin Harrison, Tony Gonzalez, Davante Adams , Mike Evans , Larry Fitzgerald i Cris Carter. To daje wyobrażenie o towarzystwie Gatesa.

W ciągu tych ośmiu lat Gates w każdym sezonie grał w Pro Bowl, trzykrotnie w pierwszej drużynie All-Pro i dwukrotnie w drugiej drużynie. Zajmował 12. miejsce w lidze pod względem liczby złapanych piłek, 11. miejsce pod względem jardów z podań i drugie miejsce pod względem przyłożeń, a także trzecie, trzecie i pierwsze miejsce wśród tight endów w każdej z tych kategorii. Najpierw grał w parze z Drew Breesem, a następnie z Philipem Riversem , stając się jednym z najbardziej dominujących tight endów wszech czasów. Z LaDainianem Tomlinsonem, który również przewodził w formacji ataku, Chargers plasowali się w pierwszej piątce ofensyw pod względem liczby zdobytych punktów w każdym z tych ośmiu sezonów.

Koszykarskie doświadczenie Gatesa uczyniło go niezwykle skuteczną bronią w strefie punktowej, gdzie regularnie przeskakiwał i wsadzał piłkę do kosza na obrońców, daremnie licząc na to, że uda mu się utrzymać piłkę poza zasięgiem swoich wyskakujących rąk. Spośród tight endów tylko Rob Gronkowski miał więcej sezonów z dwucyfrową liczbą punktów za przyjęcia – i żaden z wielu wybitnych graczy, którzy już zostali wprowadzeni do Galerii Sław, nie przewyższył go w całej swojej karierze.

„Całkowicie wykorzystaliśmy potencjał naszych przeciwników, wykorzystując go w strefie czerwonej” – powiedział były trener rozgrywających Chargers, Tim Brewster.

„Jego umiejętności z piłką były kompletnie idiotyczne. Absolutnie idiotyczne. On też nie miał żadnych dropów, kolego. Jego determinacja, kiedy byliśmy w strefie czerwonej, była tak wielka, że chciał piłki. Wołał o nią. Kiedy co tydzień instalowaliśmy instalację strefy czerwonej, był nią zachwycony, bo mówił: »Dobrze, strzelę gola tym rzutem«”.

Gates nie był pierwszym koszykarzem uniwersyteckim, który przeszedł do NFL i został gwiazdą tight enda (chodzi o wspomnianego Gonzaleza), ale kontynuował ścieżkę, która ostatecznie obejmowała takich graczy jak Jimmy Graham i Julius Thomas , między innymi – ścieżkę, którą drużyny do dziś próbują wykorzystać , gdy tylko nadarzy się okazja. Jeśli uda się znaleźć kolejnego Gatesa, słusznie można to uznać za żyłę złota.

Biorąc pod uwagę jego ogromne osiągnięcia i wpływ na grę, nie było innego sposobu na zakończenie historii Gatesa niż wprowadzenie do Galerii Sław. To, że na początku jego podróży było to mało prawdopodobne, nie oznacza, że mogło się to skończyć inaczej.