Transkrypcja: Kongresmen Tony Gonzales w programie „Face the Nation with Margaret Brennan”, 10 sierpnia 2025 r.

Poniżej znajduje się zapis wywiadu z republikańskim kongresmenem Tonym Gonzalezem z Teksasu, wyemitowanego w programie „Face the Nation with Margaret Brennan” 10 sierpnia 2025 r.

MARGARET BRENNAN: Kontynuujemy tę rozmowę z republikańskim kongresmenem z Teksasu, Tonym Gonzalesem, który dołącza do nas z San Antonio. Kongresmenie, witamy ponownie w programie „Face The Nation”. Właśnie słyszał pan, jak senator Kelly opisywał frustrację, której doświadczył, i osobiste historie, których był świadkiem w ośrodkach detencyjnych ICE. Biorąc pod uwagę pańską funkcję nadzorczą, czy miał pan podobne obawy?

REP. TONY GONZALES: Dzień dobry, Margaret. Doceniam służbę senatora Kelly'ego, ale jego błędem w kwestii ICE jest to, że na każdą smutną historię o deportacji przypada 10 smutnych historii Amerykanów, których życie wywróciło się do góry nogami z powodu nielegalnej imigracji. Demonizowanie agentów ICE jest nie na miejscu. Obecnie liczba ataków wśród agentów ICE wzrosła o 1000%, a jednocześnie obserwuje się ogromny wzrost liczby osób chętnych do służby. Obecnie jest 10 000 wakatów i prawie 100 000 zgłoszeń. Uważam, że musimy znaleźć równowagę, ścigając skazanych przestępców, najgorszych z najgorszych, i być w stanie zająć się częścią z nich, ale powinniśmy wspierać egzekwowanie prawa, a nie miasta-sanktuaria, które pozwalają na bezprawie.

MARGARET BRENNAN: Nie. Myślę, że senator mówił o tym, że za poprzedniej administracji system po prostu nie działał, więc nie chwalił poprzedniego, ale jeśli chodzi o sposób działania obecnego, wiem, że wyrażał pan obawy, że osoby masowo deportowane niekoniecznie były najgorszymi i brutalnymi przestępcami. Wiem to, ponieważ wysłał pan list do ICE, a dane, które otrzymał, pokazały, że większość wyroków skazujących dotyczyła przestępstw drogowych lub imigracyjnych, a nie brutalnych przestępców. Mniej niż 1% wyroków skazujących deportowanych dotyczyło zabójstwa, tylko 1,2% napaści seksualnej. Czy to jednak nie potwierdza tego, co mówił senator Kelly – że to nie przestępcy, tylko babcie?

REP. GONZALES: Cóż, on po prostu opowiada historię babci. Nie mówi o tym, jak Departament Bezpieczeństwa Krajowego (DHS) złapał pedofilów i innych brutalnych sprawców w Los Angeles i w całym kraju. Trzeba więc przedstawić wszystkie strony medalu, ale trafiłeś w sedno, mówiąc wcześniej, że imigracja to bardzo emocjonalna rozmowa. I to właśnie w tym miejscu musimy znaleźć właściwe rozwiązanie. Trzeba oddzielić tych, którzy mogą być w innej sytuacji niż najgorsi z najgorszych. Cieszę się, widząc… cieszę się, że po uchwaleniu jednej wielkiej, pięknej ustawy i przekazaniu Departamentowi Bezpieczeństwa Krajowego 45 miliardów dolarów, tworzy się teraz te grupy zadaniowe i podejmuje się bardzo strategicznych operacji, aby eliminować pedofilów, morderców. Liczby mają znaczenie, ale bardziej szczegółowo, kto jest zatrzymywany. Wykroczenia drogowe nie ekscytują mnie tak bardzo i nie sądzę, żeby zapewniały społecznościom tak duże bezpieczeństwo, jak eliminowanie, no wiesz, morderców i skazanych przestępców, którzy stanowią zagrożenie dla wszystkich… wszystkich społeczności.

MARGARET BRENNAN: Czy dobrze rozumiem, że dzięki tym nowym pieniądzom będą mogli skupić się na przestępcach z użyciem przemocy, a nie tylko na osobach, które w pewnym momencie przedostały się do kraju nielegalnie?

REP. GONZALES: Tak, i to właśnie widzę – widzę mieszankę deportacji. Sekretarz Noem była bardzo aktywna. Podróżowała po Ameryce Środkowej i Południowej, rozmawiając z wieloma głowami państw, a wiele osób deportuje się z powrotem do tych krajów, w liczbie setek tysięcy. Myślę, że to zmniejsza obciążenie Departamentu Bezpieczeństwa Krajowego, w zasadzie pozwala na ustalenie liczby osób deportowanych i zamiast tego tworzy grupy zadaniowe, które ścigają złoczyńców. Moim zdaniem, to jest sekret sukcesu. Tworzy się te grupy zadaniowe i ściga najgorszych z najgorszych.

MARGARET BRENNAN: Dobrze, widzimy jednak w sądach, że administracja Trumpa próbuje znieść ograniczenia dotyczące aresztu dla dzieci. Jeden z nielicznych ośrodków detencyjnych dla rodzin ICE znajduje się w twoim okręgu w Teksasie, a głosowałeś za ustawą „One Big Beautiful Bill”, która zawiera przepis zezwalający na bezterminowe przetrzymywanie rodzin z dziećmi, co stoi w sprzeczności z długoletnim precedensem 20-dniowego limitu na zatrzymanie dzieci. Czy uważasz, że należy to zmienić w przyszłych przepisach? Czy powinny istnieć ograniczenia dotyczące zatrzymania dzieci?

REP. GONZALES: Możliwe. Chodzi mi o to, że kwestia legislacyjna to o wiele dłuższa droga. Zarówno za administracji Bidena, jak i Trumpa widziałem, że to delikatna równowaga, prawda? Jak utrzymać rodziny razem? Jak zapewnić koordynację tego, do którego kraju trafią, ale nie chcemy, żeby ktoś był przetrzymywany bezterminowo bez należytego procesu. Chcemy natomiast, żeby po zakończeniu tego procesu osoby te były natychmiast deportowane w humanitarnych warunkach. I wiesz, odwiedzałem te ośrodki za obu administracji i nigdy nie miałem problemu z placówkami ICE. Zawsze pozwalano mi zobaczyć wszystko, co chciałem. Robiłem zdjęcia. Nagrywałem filmy, rozmawiałem z ludźmi, którzy tam byli, i myślę, że to jest najważniejsze – nasz rząd musi być transparentny w kwestii tego, co się dzieje.

MARGARET BRENNAN: Chcielibyśmy zabrać nasze kamery do niektórych z tych obiektów. Proszę, proszę pana, proszę nam w tym pomóc, ponieważ nie mamy do tego dostępu. Wiem, że wielu obrońców praw imigrantów mówiło, że są sfrustrowani brakiem dostępu do informacji, które mogliby przekazać opinii publicznej. Ale teraz chciałabym zapytać pana o ten obiekt Fort Bliss, bazę wojskową, która częściowo znajduje się w pańskim okręgu. Rozumiem, że próbują przekształcić go w miejsce z namiotami – namiotami z miękkimi ścianami, w których można by przetrzymywać 1000 osób w areszcie ICE. Czy zacieranie granic między organami ścigania a wojskiem nie prowadzi nas do niepewnego stanu?

REP. GONZALES: Mogłoby. Ale pozwólcie, że podam wam kilka szczegółów na temat tego obiektu. W szczególności. Po pierwsze, obiekt Soft Side znajduje się tuż obok obecnego obiektu ICE w El Paso. Tak więc, chociaż znajduje się w Fort Bliss, w wielu przypadkach jest zarządzany przez ICE. Po drugie, kilka innych szczegółów: do końca tygodnia w tym obiekcie przebywa już ponad 100 000 nielegalnych imigrantów. Spodziewam się, że liczba ta wzrośnie do ponad 1000, a w nadchodzących tygodniach do kilku tysięcy. Teraz, koszt, 1,2 miliarda dolarów. Trochę mnie martwi, że początkowy koszt to 230 milionów dolarów, które pokryje Departament Obrony. I dlatego nie rozumiem… Fort Bliss to szwajcarski scyzoryk armii, wykonują fantastyczną robotę, niezależnie od tego, jaką misję im zlecą. Ale nie chcę, żeby Departament Obrony musiał płacić rachunek, że tak powiem. Tu liczą się szczegóły. Właśnie uchwaliliśmy te 45 miliardów dolarów na bezpieczeństwo granic. Mam nadzieję, że część tych środków zrekompensuje Departamentowi Obrony koszty jego wysiłków.

MARGARET BRENNAN: Ale czy łączenie wojska i organów ścigania, pomijając kwestie księgowe, nie sprawia, że czuje się pani niekomfortowo?

REP. GONZALES: Tak, tak jest – cóż, trzeba to dobrze zrobić. Wiadomo, czy to na bazie i czy jest współpraca. Prawda jest taka, że usprawnia to proces ze względu na bliskość lotniska – Briggs Airfield – co z kolei stwarza problem bezpieczeństwa i sprawia, że jest to po prostu czystsze. Jest więc równowaga. Ale nie chcę tego na dłuższą metę. Nie chcę widzieć żołnierzy operujących w kosmosie. Nie sądzę, żeby chcieli to robić, ale fakt, że teraz tam są – to płynne przejście.

MARGARET BRENNAN: Dobrze. Tony Gonzales, Kongresmenie, dziękuję za poświęcony czas. Zaraz wracamy.