Czy Kanada jest teraz wolna od wewnętrznych barier handlowych? Jeszcze nie, mówi ekspert

Władze federalne i prowincjonalne pracują nad zniesieniem wewnętrznych barier handlowych, które podnoszą koszty towarów i utrudniają prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Kanady.

Jednak każdy, kto spodziewa się, że jutro już ich nie będzie, powinien przeczytać drobny druk, mówią eksperci.

Podczas wiosennej kampanii wyborczej do władz federalnych Mark Carney, jako lider Partii Liberalnej, wielokrotnie przysięgał na „wyeliminowanie” barier handlowych między prowincjami i stworzenie „wolnego handlu do Dnia Kanady”.

Retoryka była momentami myląca, a wynik polityczny w tej sprawie trudny do prześledzenia.

Na dzień przed 1 lipca rząd Carney'a wprowadził planowane zmiany w prawie, ale zdaniem Ryana Manuchy, eksperta ds. handlu wewnętrznego, jest to raczej początek dyskusji niż ostateczne słowo.

„To jest strzał startowy i rozpoczyna się o wiele więcej aktywności i pracy, co szczerze mówiąc jest naprawdę ekscytującą częścią” — powiedział Manucha. „Gdyby cokolwiek z tego było łatwe, zostałoby zrobione”.

Manucha pisze na ten temat dla think tanku Macdonald-Laurier Institute i jest autorką książki Booze, Cigarettes, and Constitutional Dust-Ups: Canada's Quest for Interprovincial Trade .

„Kiedy doradzam rządom, mówię: 'Nie myślcie o tym jak o przełączniku światła'” — powiedział. „Zmieniamy sposób, w jaki wszyscy podchodzą do koncepcji regulacji i ryzyka, więc to trochę potrwa”.

Pęd do przełamywania wewnętrznych barier w handlu jest odpowiedzią na wojnę celną prezydenta USA Donalda Trumpa z Kanadą. Jedno z badań szacuje, że istniejące wewnętrzne przeszkody handlowe kosztują gospodarkę około 200 miliardów dolarów rocznie.

Manucha powiedział, że Kanada mówi o tym problemie od dziesięcioleci, ale dopiero teraz poważnie się nim zajmuje — i że „nigdy by do tego nie doszło, gdyby nie Trump”.

Powiedział, że wprowadzenie przez rząd Carneya ustawy o handlu wewnętrznym było „niesamowite”, ponieważ pomysł był tylko „teorią akademicką, być może nawet sprzed ośmiu miesięcy”.

Projekt ustawy C-5, będący kompleksowym projektem ustawy, który łagodzi federalne ograniczenia dotyczące handlu między prowincjami, a także przyspiesza wydawanie pozwoleń na duże projekty infrastrukturalne, wszedł w życie 26 czerwca.

Z analizy ustawy przeprowadzonej przez McMillan Vantage wynika, że ​​„przepisy te nie doprowadzą do” zniesienia wszystkich wewnętrznych barier handlowych.

Prowincje sprawują władzę

Kiedy Carney składał swoją obietnicę wyborczą, mówił o ograniczeniu biurokracji wprowadzonej przez rząd federalny, a nie o zasadach ustalanych przez prowincje, które mają w tej dziedzinie największą władzę.

Premier określił te działania jako swego rodzaju układ wzajemny z prowincjami.

„Pozbywamy się mnóstwa powielających się federalnych przepisów. Będziemy mieć zasadę jednego projektu, jednego przeglądu — a w zamian zgodzą się wyeliminować wszystkie bariery w handlu i mobilności pracowników” — powiedział Carney na wiecu w Kitchener, Ontario, 26 marca.

„Rząd federalny zobowiązał się, że zmieciemy wszystkie nasze przeszkody do Dnia Kanady. Wolny handel do Dnia Kanady”.

Jednak do tego czasu nie uda się wyeliminować wszystkich wewnętrznych barier handlowych Kanady — nawet tych federalnych.

Kanadyjski system zarządzania dostawami produktów mlecznych, który ustala prowincjonalne kwoty produkcyjne, pozostanie w mocy. Quebec również zachowuje wymogi językowe, które pozostaną w mocy.

Spółdzielnie oszczędnościowo-kredytowe narzekają, że nowe prawo nie usuwa barier utrudniających ich ekspansję na inne prowincje.

Ale ile barier federalnych eliminuje ustawa? Trudno to ustalić. Wiele szczegółów będzie musiało poczekać, aż zostaną opracowane przepisy — proces, który będzie obejmował konsultacje z dotkniętymi branżami.

„Naprawdę nie wiem, co to prawo może ostatecznie zrobić, ponieważ wiele uprawnień weta, wiele uprawnień dyskrecjonalnych nadal leży w gestii organów regulacyjnych” – powiedział Manucha.

„Zgodnie z tekstem tego ustawodawstwa, wydaje się, że kontrola mięsa zostanie zniesiona. Czy [Kanadyjska Agencja Kontroli Żywności] naprawdę zezwoli na handel między prowincjami i kontrolę mięsa pochodzącego z rzeźni nieposiadających licencji federalnej? Nie wiem”.

Brak konsensusu

Nie ma pełnej listy istniejących wewnętrznych barier handlowych. Nawet niektóre grupy lobbingowe powiedziały parlamentarzystom, że nie wiedzą, ile barier napotykają ich własne branże.

Nie ma nawet konsensusu co do tego, co uznaje się za barierę handlową.

„W ustawodawstwie prowincjonalnym w Ontario mówi się, że w przypadku wielu zawodów [o] 30-dniowym standardzie usług określającym, ile czasu zajmie uznanie kwalifikacji” — powiedział Manucha. „Nowa Szkocja tymczasem ma 10-dniowy czas realizacji. To mniej niż jedna trzecia. Czy można nazwać 30-dniowy kontra 10-dniowy barierą handlową?”

Minister handlu wewnętrznego Chrystia Freeland, która wielokrotnie stwierdzała, że ​​większość barier występuje na szczeblu prowincji, zeznała przed Senatem, że 8 lipca spotka się ze swoimi prowincjonalnymi odpowiednikami, aby omówić kolejne kroki.

Jedną z głównych przeszkód, z którymi zmaga się Freeland, są kanadyjskie przepisy dotyczące transportu ciężarowego między prowincjami.

„Jednym z trzech obszarów, które włączę do programu tego spotkania, jest transport ciężarowy” – powiedziała 16 czerwca. „Powinno być o wiele łatwiej niż prowadzenie ciężarówki z Halifax do Vancouver. Musimy pozbyć się sprzecznych wymagań”.