Czy Danielle Smith uchroni Albertę przed separacją, czy też ten pociąg będzie nabierał tempa?

Kiedy premier Danielle Smith przemawia, nadal umieszcza za sobą flagi kanadyjskie, pomiędzy flagami prowincji Alberta.

Choć krytycy twierdzą, że sama jest separatystką lub że otwiera szeroko drzwi albertańskiemu ruchowi secesjonistycznemu, łagodząc zasady umożliwiające przeprowadzenie referendum w przyszłym roku, sama premier utrzymuje, że chce, aby Alberta pozostała częścią kraju.

„Uznanie, że coś istnieje, nie jest tym samym, co wachlowanie tego” – powiedział Smith w czwartek w podcaście Alberta Real Talk z Ryanem Jespersenem . „Moim zadaniem jest upewnienie się, że nie wzrośnie. Moim zadaniem jest upewnienie się, że spadnie”.

Jeśli jednak premier jest zdecydowana pozyskać zwolenników separatystów i utrzymać nieufność Ottawy w obozie kanadyjskim, to czy pomogła w tej sprawie, stawiając premierowi Markowi Carneyowi szereg żądań, które ma on spełnić w ciągu najbliższych sześciu miesięcy?

Wzywa do łatwego dostępu do rozbudowy nowych rurociągów naftowych i gazowych na wszystkich trzech wybrzeżach oceanu, do zwiększenia liczby nowych transferów finansowych i do wymazania wielu (jeśli nie większości) polityk klimatycznych rządu liberalnego

„Po prostu nie ma możliwości, aby rząd federalny był w stanie [to zrobić] — nie ma uprawnień, aby zrobić część rzeczy, o które prosi” — powiedział Feo Snagovsky, politolog z University of Alberta, który bada zjawisko alienacji Zachodu.

„W tym sensie, niemal od samego początku, rząd federalny jest skazany na porażkę”.

Snagovsky zastanawiała się, czy stawiając „maksymalistyczne żądania”, Smith mogłaby ogłosić zwycięstwo, osiągając punkty środkowe z Ottawą w negocjacjach w sprawie tego, co nazywa „porozumieniem albertańskim”.

Jednak przed wyborami nie rozmawiała o kompromisie. Po pierwszym spotkaniu z Carneyem w marcu, przedstawiła podobne żądania i ostrzegła przed „bezprecedensowym kryzysem jedności narodowej”, jeśli jej żądania nie zostaną spełnione.

Można się zastanawiać, czy nie znajdujemy się już w trybie kryzysu jedności narodowej lub jesteśmy na jego skraju, biorąc pod uwagę duże prawdopodobieństwo przeprowadzenia w Albercie referendum w sprawie podziału Kanady, które Smith, jak powiedziała, zaplanowała na 2026 r., jeśli zgłosi się o to wystarczająca liczba petycji — próg, który jej rząd niedawno obniżył.

David Cameron może chcieć słowa

Paralele do referendum w sprawie Brexitu z 2016 r. wydają się Snagovskiemu jasne: premier Wielkiej Brytanii David Cameron zaplanował głosowanie w sprawie opuszczenia Unii Europejskiej, któremu publicznie się sprzeciwiał i nie wierzył, że się powiedzie. Aż do skutku, a on sam zrezygnował w niesławie.

Smith nie może zakładać, że sprzeciw wobec wyjścia Alberty z kraju utrzyma się, powiedział Snagovsky.

„Równie prawdopodobne jest, że obniżenie progu minimalnej liczby głosów [umożliwiającej przeprowadzenie referendum] może zwiększyć tego typu nastroje, ponieważ kampanie mają działanie mobilizujące” – powiedział.

Chociaż Smith zdecydowanie określiła siebie i swoją partię jako zwolenników federalizmu, na podstawie jej wypowiedzi z tego tygodnia nie jest jasne, czy będzie aktywnie prowadzić kampanię na rzecz głosowania „nie” w referendum.

Wyniki nowego sondażu Angus Reid wskazują, że może leżeć w jej interesie politycznym pozostawienie prowadzenia kampanii innym.

Wyniki pokazały, że 36 proc. mieszkańców Alberty na pewno zagłosowałoby lub skłoniłoby się do głosowania za opuszczeniem Kanady w referendum w sprawie secesji, ale wśród zwolenników jej Zjednoczonej Partii Konserwatywnej liczba ta wzrasta do 65 proc.

„W miarę jak w Albercie rośnie liczba osób, które zaczynają się od siebie oddalać, idea ta z pewnością zyska jeszcze większą popularność wśród członków UCP” – powiedział Peter McCaffrey, który działa w UCP od momentu jej założenia w 2017 r., a obecnie kieruje libertariańskim think tankiem.

Wierzy, że w swoich szeregach partia będzie prowadzić „zdrową debatę” na temat suwerenności.

„Lekcja, jaką konserwatyści z Alberty wyciągnęli z rozłamu Progressive Conservative/Wildrose, była taka, że ​​jeśli próbujesz zamknąć debaty na temat kontrowersyjnych idei, debaty nie znikają, po prostu migrują do nowej partii” — powiedział McCaffrey. (Partia Republikańska Alberty była głośna po wyborach federalnych i zabiegała o poparcie niezadowolonych członków UCP, ale nie jest jasne, jak duży mają rozpęd.)

Jest całkiem możliwe, że niektórzy aktywiści UCP próbują nakłonić partię do formalnego przyjęcia separatystycznej polityki lub zasad — w końcu w ostatnich latach oddolne siły partyjne Smith naciskały na nią, aby przyjęła nowe zasady dla młodzieży transseksualnej, rozszerzoną Ustawę o prawach człowieka i zakaz stosowania maszyn liczących głosy, a ona podjęła działania w związku z tymi zasadami.

Wzrost separatyzmu i nadchodzące wybory uzupełniające w okręgach Olds-Didsbury-Three Hills mogą również stanowić problem dla elektoratu Smitha.

Wtajemniczeni uważają, że członkowie partii mogliby nominować w tym okręgu kandydata separatystycznej UCP — albo premier mogłaby zażegnać to zagrożenie i wyznaczyć kandydata, ale mogłoby to wywołać sprzeciw wśród jej zwykłych ludzi i dodać energii kandydatowi Partii Republikańskiej w tym rejonie.

I jest historyczne echo. W wyborach uzupełniających w 1982 r. okręg Olds-Didsbury odrzucił rządzących torysów i zagłosował na Gordona Keslera z Western Canada Concept, partią otwarcie separatystyczną.

Smith zaplanowała zorganizowanie panelu dyskusyjnego, podczas którego będzie mogła zapoznać się z opiniami władz federalnych i prowincjonalnych oraz zaproponować rozwiązania. Podobnie zrobił to były premier Jason Kenney po zwycięstwie liberałów w wyborach federalnych w 2019 r.

W przeciwieństwie do emerytowanego polityka Kenneya, którego mianowano członkiem Fair Deal Panel, Smith mianowała siebie przewodniczącą tego letniego panelu poświęconego podróżom drogowym. To mogłoby zwiększyć rozgłos i znaczenie wokół niego.

W zeszłym roku Smith wzięła udział w objeździe, na którym słuchała wystąpień publicznych UCP, gdzie odpowiadała na niekiedy nietypowe pytania dotyczące bezpieczeństwa szczepionek i smug chemicznych .

Jednak tegoroczny panel miałby charakter publiczny i nie byłby wydarzeniem wyłącznie partyjnym, co stwarza możliwość, że mieszkańcy Alberty, zarówno ci z jej obozu, jak i ci przeciwni, pojawią się i zabiorą głos w sprawie innych problemów prowincji.

Tymczasem w Albercie

W końcu, chociaż kwestia separacji pochłania mnóstwo tlenu — jak to zwykle bywa w przypadku kwestii egzystencjalnych — w tej prowincji dzieje się wiele innych rzeczy, które warto zbadać.

Niższe ceny ropy naftowej zagrożą gospodarce i zwiększą deficyt budżetowy Alberty.

Śledztwa prowadzone przez Królewską Kanadyjską Policję Konną (RCMP) i audytorów w sprawie zamówień publicznych Alberta Health Services oraz zwolnienia jej dyrektor generalnej Athany Mentzelopoulos nadal wiszą nad osiągnięciami tego rządu, a tymczasem trwa zakrojony na szeroką skalę eksperyment restrukturyzacji systemu opieki zdrowotnej.

Od lutego szaleje epidemia odry, a dopiero w tym tygodniu rząd ogłosił szeroko zakrojoną kampanię informacyjną na temat szczepień .

Wzrasta ryzyko strajków nauczycieli w całej prowincji i pracowników zrzeszonych w związkach zawodowych .

Groźby wprowadzenia przez Stany Zjednoczone taryf celnych i szkody, jakie te już nałożyły, nie zniknęły, choć to właśnie o tym częściej mówią premierzy inni niż Smith.

Lider prowincji Alberta powiedział w tym tygodniu Postmedia , że ​​wielu niezadowolonych mieszkańców Alberty widzi zagrożenie nadchodzące ze wschodu, tak jak inni Kanadyjczycy odczuwają zagrożenie z południa.

„Tak jak ci ludzie boją się tego, co Donald Trump zrobi ich gospodarce, tak samo mieszkańcy Alberty boją się tego, co liberałowie zrobią gospodarce Alberty” – powiedział Smith.

A gdy tylko wzrosną nastroje antyamerykańskie – także w Albercie – ruch separatystyczny ma zamiar przekształcić długo narastające nastroje antyottawskie w nastroje antykanadyjskie.