Anand mówi, że strategia dla Indo-Pacyfiku będzie koncentrować się na gospodarce, ale zachowa wartości

Minister spraw zagranicznych Anita Anand stwierdziła, że gospodarka staje się najważniejszym elementem stosunków Kanady w regionie Indo-Pacyfiku — zmiana ta wydaje się mieć związek z niedawnymi działaniami Kanady mającymi na celu rozwiązanie sporu o bezpieczeństwo z Indiami.

Anand była w tym tygodniu w Japonii i Malezji, gdzie po raz pierwszy od objęcia stanowiska ministra spraw zagranicznych w maju odbyła podróż do tego regionu. Jej przesłanie z tej podróży było takie, że kanadyjska polityka zagraniczna zmienia – choć nie porzuca – priorytetów ustalonych przez poprzedni liberalny rząd byłego premiera Justina Trudeau.

„Ważne jest, abyśmy dokonali przeglądu naszej polityki – nie tylko w regionie Indo-Pacyfiku, ale ogólnie rzecz biorąc – i upewnili się, że nie skupiamy się wyłącznie na wartościach, którym historycznie hołdowaliśmy” – powiedział Anand w czwartek podczas telekonferencji z Malezji.

„Polityka zagraniczna jest przedłużeniem interesów krajowych, a zwłaszcza krajowych interesów gospodarczych. Żyjemy w czasach, gdy globalna gospodarka znajduje się pod presją”.

Rząd Trudeau umieścił w umowach handlowych zapisy dotyczące ochrony środowiska, norm pracy i równości płci.

Goldy Hyder, przewodniczący Rady Biznesu Kanady, powiedział, że Kanada wydaje się „trochę moralizatorska” w oczach innych krajów. Dodał, że Kanada musi okazywać szacunek w sposobie, w jaki broni wartości demokratycznych.

Skupienie się na gospodarce szybko staje się cechą charakterystyczną rządu premiera Marka Carneya, byłego bankiera centralnego, który zamierza zwiększyć potencjał wewnętrzny Kanady oraz przekształcić jej plany handlowe i bezpieczeństwa, aby w mniejszym stopniu polegać na Stanach Zjednoczonych.

Dotychczas Carney skupiał się głównie na Europie; od marca odwiedził ten kontynent trzykrotnie.

Wizyta Ananada w tym tygodniu „przygotowuje grunt” pod planowane na jesień wizyty Carneya na szczycie przywódców Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej w Malezji i na forum APEC w Korei Południowej, powiedziała Vina Nadjibulla, wiceprezes ds. badań w Asia Pacific Foundation.

Anand udał się do Tokio, aby podpisać umowę o wymianie informacji, która może doprowadzić do zawarcia umów o zakupie sprzętu obronnego, po czym udał się do Malezji na spotkanie Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej, w skrócie ASEAN.

Kanada próbuje przywrócić więzi z Indiami

Jej wizyta ma miejsce w czasie, gdy Kanada próbuje odbudować stosunki z Indiami po dwuletnim okresie chłodu dyplomatycznego po tym, jak w 2023 r. w pobliżu Vancouver zastrzeliła sikhijskiego aktywistę Hardeepa Singha Nijjara — zbrodni, którą Ottawa wiąże z agentami rządu Indii.

W zeszłym roku Królewska Kanadyjska Policja Konna (RCMP) poinformowała, że posiada dowody na udział Nowego Delhi w aktach zabójstw, przymusu i wymuszeń wymierzonych w wielu kanadyjskich Sikhów. Kanada następnie wydaliła sześciu wysokich rangą dyplomatów indyjskich; w odpowiedzi Nowe Delhi wydaliło sześciu kanadyjskich dyplomatów.

Indie twierdzą, że Kanada wspiera ruch separatystyczny domagający się wydzielenia z Indii ojczyzny Sikhów — Khalistanu — i nazywają to naruszeniem suwerenności tego kraju.

Carney rozpoczął ocieplanie relacji w czerwcu. Zaprosił premiera Indii Narendrę Modiego na szczyt G7 w Albercie, a obaj przywódcy zgodzili się na przywrócenie swoich wysokich komisarzy . Oba kraje rozpoczynają również rozmowy na temat bezpieczeństwa.

Indie, jako najludniejszy kraj świata, są postrzegane jako kluczowy partner, ponieważ Carney naciska na Kanadę, aby uwolnić ją od silnego uzależnienia od handlu ze Stanami Zjednoczonymi. Oba kraje prowadzą okresowe negocjacje w sprawie umowy handlowej od 2010 r., z częstymi przerwami – do których zalicza się zawieszenie rozmów przez Ottawę po zabójstwie Nijjar.

Hyder powiedział, że indyjski sektor korporacyjny namawiał kanadyjskie przedsiębiorstwa do dalszego rozwijania handlu, pomimo napięć między Ottawą i Nowym Delhi.

„Pewnego dnia to wszystko się rozwiąże i nie chcemy tracić całego tego czasu”.

Dodał, że mniejsza liczba kanadyjskich dyplomatów utrudniła członkom jego rady współpracę z Indiami, ponieważ w Indiach jest mniej komisarzy ds. handlu, którzy mogliby pomóc Kanadyjczykom nawiązać kontakty i znaleźć możliwości działania w tym kraju.

Hyder, który przemawiał tuż przed wyjazdem na misję rozpoznawczą do Indii, powiedział, że powołanie wysokich komisarzy nada ton ewentualnym rozmowom handlowym. Stwierdził, że umowa handlowa byłaby pomocna, ale nie jest „warunkiem wstępnym” do ożywienia handlu i zasugerował, że Ottawa powinna skupić się na rozbudowie dróg i portów potrzebnych do zaspokojenia popytu Azji na kanadyjskie towary.

Vijay Sappani, pracownik naukowy Instytutu Macdonald-Laurier, powiedział, że umowa handlowa z Indiami może zostać zawarta już wkrótce.

„Jeśli włożymy w to odpowiedni wysiłek, myślę, że prawdopodobnie uda nam się podpisać umowę o wolnym handlu przed końcem tego roku, jeśli nie [w pierwszym kwartale] przyszłego roku” – powiedział Sappani. „Nie ma Indo-Pacyfiku bez Indii, a jeśli chcemy działać na rynkach globalnych, na których byliśmy w pewnym sensie odrzucani… to musimy się wykazać”.

Sappani powiedział, że Ottawa powinna uzyskać zapewnienia od Indii, że nigdy nie będą one angażować się w przemoc w Kanadzie. Dodał, że Ottawa mogłaby zobowiązać się do nieobecność polityków na żadnym wydarzeniu, na którym odbywają się wystawy upamiętniające osoby biorące udział w przemocy wspierającej ruch Khalistan.

„To jest najważniejsze, co my, Kanadyjczycy, możemy zrobić, aby powstrzymać napięcia po stronie indyjskiej, a kwestie handlowe z pewnością powrócą do dyskusji” – powiedział.

Anand nie chciał powiedzieć, jak szybko Kanada i Indie będą mogły wyznaczyć swoich głównych wysłanników lub rozpocząć rozmowy handlowe.

„Będziemy rozwijać relacje z Indiami krok po kroku” – powiedziała w czwartek. „Ten harmonogram będzie stały, a nie natychmiastowy”.