Niemożliwa podróż Thora Pedersena: Po 3576 dniach podróży wiem, że świat jest bezpiecznym miejscem

Dorastając w Danii, Thor Pedersen marzył o zostaniu wielkim odkrywcą. Jego umysł wypełniały obrazy splątanych lasów, opuszczonych świątyń i utraconych imperiów.

Po okresie pracy jako żołnierz sił pokojowychONZ rozpoczął karierę w transporcie i logistyce. W 2013 roku ojciec wysłał mu artykuł o Angliku, który odwiedził wszystkie kraje świata, podróżując lądem i morzem, chociaż kilkakrotnie przerywał podróż, aby wrócić do domu samolotem. Znudzony pracą i żądny przygód Pedersen, po prawej, postanowił zrobić to samo, ale bez żadnych przerw i zdecydowanie bez podstępnych lotów do domu.

Uzbrojony w skromne wsparcie finansowe i mianowany ambasadorem dobrej woli przez Duński Czerwony Krzyż, wyruszył w 2013 r. z listą 201 krajów, które musiał odwiedzić.

Jego plan zakładał przejechanie przez kraj co siedem dni i obliczył, że podróż ta nie zajmie mu więcej niż cztery lata. Wspominając, pisze: „Byłem urojony od pierwszych sekund projektu”.

Przemierzył Europę, zanim wyruszył kontenerowcem z Islandii do Kanady , a następnie podróżował przez Amerykę Północną, Środkową i Południową. W każdym nowym kraju, jak zauważył, mówiono mu, że miał szczęście, że przeżył miejsce, z którego właśnie przybył, i jak niebezpieczny jest jego następny cel.

Jego prawdziwe problemy zaczęły się w Afryce. Zachorował na malarię w Liberii i okazało się, że uzyskanie wizy wjazdowej do Gwinei Równikowej, „maleńkiego, paranoicznego państwa naftowego ”, jest niemal niemożliwe. Kiedy w końcu tam dotarł, został ugryziony przez szympansy. Część podróży, która powinna zająć sześć tygodni, trwała dziewięć miesięcy.

Na szczycie wietrznej góry Kenii oświadczył się swojej długo cierpiącej dziewczynie, doktor Le, która przyjechała z Danii. W tym momencie jego entuzjazm wobec podróży osłabł, ale przedzierał się przez Azję, zanim przygotował się do ataku na odległe wyspy Pacyfiku. Przybywając do Hongkongu w styczniu 2020 r., był zdziwiony, gdy wręczono mu maseczkę.

Pedersen spędził lata pandemii w Hongkongu; mając do odwiedzenia tylko dziewięć krajów, nie poddał się w swoich dążeniach. W końcu, w maju 2023 r., dotarł na Sri Lankę, a następnie na Malediwy, ostatnie kraje na liście. Po 3576 dniach i przebyciu 380 000 km mógł wrócić do domu – oczywiście łodzią.

The Impossible Journey nigdy nie jest mniej niż zabawne, ale grzęźnie w niekończących się zmaganiach z nieustępliwymi biurokratami o wizy, których potrzebuje. Kiedy pisze o oglądaniu setek delfinów igrających u wybrzeży Wysp Salomona lub o szalonych dniach picia wódki z miejscowymi w Turkmenistanie, książka naprawdę ożywa.

Obecnie żonaty z Le i z małą córeczką, jest dumny, że jako pierwszy odwiedził każdy kraj na świecie bez lotu, ale przyznaje: „Ten projekt mnie zniszczył i nie mogę być pewien, czy kiedykolwiek odzyskam równowagę psychiczną”. Ze swoich podróży najlepiej pamięta ludzi, których spotkał, i życzliwość, jaką mu okazali. Jego wniosek jest taki, że „świat jest o wiele bezpieczniejszy, niż ludzie sądzą”.