Prawdziwy powód, dla którego Disney zabija Hulu

Zapisz się na Slatest, aby codziennie otrzymywać na skrzynkę pocztową najciekawsze analizy, krytykę i porady.

Około dwa miesiące temu Disney zamknął umowę z Comcast, spółką matką NBCUniversal, która przypieczętowała los Hulu. House of Mouse posiadał większościowy udział w tym juniorskim serwisie streamingowym, ale Comcast zachował 33 procent udziałów, a Disney od lat pragnął pełnej kontroli nad aplikacją. Do czerwca dwaj korporacyjni giganci w końcu doszli do porozumienia, na mocy którego Disney wykupił pozostałe udziały NBCUniversal w Hulu, tak aby zaniżyć płace swojemu rywalowi w branży rozrywkowej i w ten sposób uzyskać wielomiliardowe korzyści podatkowe . Ale bardziej pilny cel stojący za tą transakcją stał się jasny w tym tygodniu, gdy prezes Disneya Bob Iger ogłosił podczas telekonferencji dotyczącej wyników finansowych, że jego firma wycofa indywidualną aplikację Hulu i „w pełni zintegruje” ją z platformą Disney+, centralizując obie usługi wokół jednego serwera reklam .

Hulu powoli odchodzi w zapomnienie, ale jeszcze nie umarło. W przyszłym roku widzowie zachowają możliwość wyboru subskrypcji Hulu lub Disney+ – choć niezależnie od tego, będą musieli korzystać z jednej lub drugiej usługi za pośrednictwem samego Disney+. Tymczasem plan połączenia Hulu With Live TV, a konkretnie z Fubo (niegdyś niezależnym serwisem streamingowym transmisji wydarzeń sportowych na żywo, którego większościowym udziałowcem jest Disney ), jest wciąż w fazie realizacji. Ten drugi ma przejąć wszystkie prawa do marki i marki pakietu Hulu i telewizji kablowej do przyszłego roku.

Innymi słowy: Disney, idąc naprzód, inwestuje swoją własność w rynek streamingu na dłuższą metę, pozostawiając niezdecydowanym bez subskrypcji jedynie wybór Disneya . Hulu, praktycznie rzecz biorąc, będzie istnieć jedynie w formie widmowej. To trochę tak, jak Amazon przejmuje cały serwis streamingowy Freevee i zamyka swoją aplikację – tyle że z dużo większym oburzeniem ze strony użytkowników, biorąc pod uwagę, jak długo Hulu prosperuje jako o wiele bardziej wyrazista marka z dużą liczbą subskrybentów.

Widoczny jest tu pewien godny uwagi trend: Disney wyraźnie niecierpliwi się, aby jego marki zależne stały się dla konsumentów automatycznie synonimem Myszki Miki, tak jak teraz Freevee jest synonimem Amazona. Użytkownicy Disney+ mogli już uzyskać dostęp do wielu ekskluzywnych treści Hulu za pośrednictwem aplikacji należącej do firmy macierzystej, ale zagorzali fani Hulu nie mogli w zamian zobaczyć niczego od Disney+. Fubo nie jest w całości własnością Disneya i dlatego nie jest (jeszcze) w pełni objęte programem przejęcia. Jednak House of Mouse posiada wystarczająco dużo udziałów w mniejszym przedsiębiorstwie sportowym, aby wykorzystać je jako poligon doświadczalny przed wycofywaniem Hulu. Dla Disneya ważniejsze jest to, że Fubo w ogóle jest częścią jego portfolio; ten mały serwis streamingowy pozwał Disneya z powodu naruszenia przepisów antymonopolowych po tym, jak ogłosił on partnerstwo z Fox i Warner Bros. w celu połączenia ich zasobów w celu stworzenia ogromnej platformy sportowej. Zakup przez Disneya 70% udziałów w Fubo miał na celu dorzucenie drobnych, umorzenie pozwu i skupienie Disneya na wewnętrznych misjach sportowych. Wszystko jest w rodzinie, a tak się składa, że jest to duża rodzina.

To prowadzi nas do kolejnego zmieniającego branżę ogłoszenia, które Iger złożył w środę. Zaledwie dzień przed ogłoszeniem wyników finansowych Disneya, jego spółka zależna ESPN ogłosiła, że będzie ściślej powiązana z NFL niż kiedykolwiek wcześniej . Nadal dominująca amerykańska liga sportowa otrzyma 10 procent udziałów w ESPN, a kultowy kanał nabędzie wiele nieruchomości, które kiedyś należały do NFL. Należą do nich prawa do transmisji popularnych niedzielnych popołudniowych analiz meczów RedZone, nowy status ESPN Fantasy Football jako oficjalnego odgałęzienia fantasy ligi oraz całkowite przejęcie NFL Network od fal radiowych po strumienie cyfrowe. Iger potwierdził również w środę, że oficjalna aplikacja streamingowa ESPN zostanie uruchomiona za dwa tygodnie , co wprowadzi wszystkie oferty wielokanałowe sieci do subskrypcji za 29,99 USD miesięcznie .

ESPN, który jest nadal zbyt rozpoznawalny, by podzielić los Hulu, zostanie scentralizowany w jednym podstawowym produkcie streamingowym z jeszcze większą liczbą dyscyplin sportowych niż kiedykolwiek wcześniej: The House of Mouse płaci również WWE o wiele więcej pieniędzy, niż Peacock mógłby kiedykolwiek wyłożyć za WrestleManię i Royal Rumble , odbierając w ten sposób te wydarzenia na żywo NBCUniversal wraz z ostatnimi fragmentami Hulu. Teraz jedynym innym serwisem streamingowym z atrakcyjną ofertą wrestlingu jest Netflix, który posiada licencję na popularne transmisje na żywo z Monday Night Raw . Jakby tego było mało, fani sportu będą bardzo zmotywowani do pobrania nowej aplikacji , a także Disney+ w pakiecie, który kosztuje tyle samo, co aplikacja streamingowa ESPN, około 30 dolarów miesięcznie.

Prawie jakby Iger i jego zespół przewidzieli niedźwiedzie reakcje, gdy poinformowali inwestorów, że obecny układ streamingowy Disneya nie nabiera rozpędu . Był szerszy przekaz ze wszystkich dodanych i scentralizowanych dobroci, które firma dodawała do swojego cyfrowego ekosystemu: The House of Mouse, podobnie jak reszta świata rozrywki, pogodził się z pogonią za Netflixem, ponieważ konkurencja pozostaje daleko w tyle — i w odpowiedzi wypchnie swoją główną markę na szczyt, czyniąc ją tak wszechobecną, jak to możliwe w świecie streamingu. To nie przypadek, że Iger wspomniał również w środę, że jego firma przestanie odtąd publicznie raportować te średnie liczby subskrypcji dla Disney+, Hulu i ESPN+ — wiesz, tak jak Netflix przestał to robić w tym roku .

Kiedyś giganci rozrywki dzielili się między sobą swoimi cennymi programami i filmami, pozwalając Netflixowi na streaming i dystrybucję wybranych filmów, dzieląc się prawami do streamingu konkretnego programu z konkurencją lub łącząc siły, aby dzielić się konkretną ligą sportową z całym krajem. To, co teraz obserwujemy w przypadku tych historycznych imperiów telewizyjno-filmowych, jest czymś bardziej terytorialnym i krwiożerczym: zwroty w stronę streamingu, które nie są już tak kompatybilne z innymi usługami, synergia marek, która wymaga ciągłego utrzymywania logo firmy macierzystej w polu widzenia, oraz konkretne nisze, które mogą się wyróżniać, gdy wirtualny kalejdoskop streamingu wyczerpie to, co pozostało z krajobrazu telewizji kablowej i nadawczej.