W paryskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej Gabriele Münter, utalentowana artystka zajmująca się oprawą obrazów, wyłania się z cienia

Dobrze, że w dzisiejszych czasach nigdy nie przestajemy podkreślać artystów, których historia sztuki pominęła, na przykład dlatego, że były kobietami, lub co gorsza, „kobietami”. Tak więc w niedawnej przeszłości, gdy wspominano niemiecką artystkę Gabriele Münter (1877-1962), to nie ze względu na jej pracę – w dużej mierze ignorowaną – lub jej zaangażowanie – była współzałożycielką w 1911 roku w Monachium ruchu Der Blaue Reiter (Błękitny Jeździec) – a raczej dlatego, że była w tym okresie uczennicą, a następnie towarzyszką innego ze współzałożycieli, znakomitego teoretyka i utalentowanego malarza, uważanego za jednego z prekursorów, jeśli nie wynalazcę sztuki abstrakcyjnej, Wasilija Kandinskiego (1866-1944).

Musée d'Art Moderne de Paris prezentuje swoją pierwszą retrospektywę we Francji: to spore zaskoczenie. Po pierwsze, ponieważ po wejściu, z niemal obowiązkowym powitaniem przez portret Kandinsky'ego z 1905 roku, artystka zaczyna od czegoś, czego nikt by się nie spodziewał: nie obrazów, ale fotografii. Robiła je podczas swoich podróży, w Stanach Zjednoczonych (1898-1900), gdzie miała rodzinę, a następnie w 1905 roku z Kandinskym, w Tunezji. Muzeum prezentuje wybór setek czarno-białych zdjęć, na których początkująca fotografka — nabyła swój pierwszy aparat, Kodak Bull's Eye, po przybyciu do Abilene w Teksasie w 1898 roku i nauczyła się tego w trakcie pracy — ujawniła się jako cudowne dziecko kadrowania i kompozycji. Ten zupełnie nowy talent miał mieć fundamentalne znaczenie w jej pracy, przenikając całą jej twórczość.

Pozostało Ci 70,41% tego artykułu do przeczytania. Reszta jest zarezerwowana dla subskrybentów.