Tajna historia kolorów Centrum Pompidou (które niemal przybrało musztardowo-żółty kolor)

Google News Subskrybuj, aby czytać

Historia Niebieski, zielony, czerwony, żółty, biały… Tego lata paryskie muzeum organizuje nowoczesną historię koloru w Monako poprzez arcydzieła ze swoich kolekcji. To okazja, by zapytać, dlaczego fajki Beaubourg są wielobarwne? Historia mało znanej bitwy, w którą zaangażowani byli NASA, Georges Pompidou, cała awangarda sztuki optycznej i Georges Braque.

Pójść dalej

„Od strony Rue du Renard, nowa fabryka kultury, porównywana do rafinerii ropy naftowej, wypluwa swoje wielobarwne wnętrzności: rury wentylacyjne, rury grzewcze, obwody elektryczne. Technologia jest w pełni widoczna”. 24 stycznia 1977 roku „Le Nouvel Observateur” poświęca dziesięć stron inauguracji Centrum Pompidou siedem dni później. Magazyn odważa się umieścić na pierwszej stronie tylną fasadę pomnika, najbardziej rzucającą się w oczy, najbardziej ikoniczną, tę, na której zepchnięto na dalszy plan sprzęt techniczny, tę, która przyniosła mu przydomek „Notre-Dame-des-Tuyaux”.

Prawie pięćdziesiąt lat później polichromia rur i sieci Meccano Beaubourg wciąż wyróżnia się na tle szarości paryskich dachów. Każdy kolor ma swoją funkcję: czerwony symbolizuje ruch ludzi, dzieł sztuki i towarów (schody ruchome, windy, windy towarowe), jasnoniebieski przepływ powietrza (klimatyzacja), zielony wodę, a żółty sieć elektryczną. Metalowa konstrukcja jest…