Jak podaje Paul, chirurg ortopeda zarabiający 6300 euro: „W prywatnej praktyce mógłbym zarobić dwa lub trzy razy tyle”.

Paul chętnie przyznaje, że bycie lekarzem „w ogóle nie było powołaniem”, a bycie chirurgiem „jeszcze mniej”. „Nigdy nie wypowiedziałem słynnego powiedzenia : 'Zawsze chciałem ratować ludzi '” – wyjaśnia ze śmiechem mężczyzna, który obecnie jest chirurgiem ortopedą. Tym bardziej, że nikt w jego rodzinie nie pracuje w branży medycznej. Dlatego też „trochę przez przypadek” młody człowiek zapisał się na studia medyczne, gdy po ukończeniu szkoły średniej stanął przed wyborem kierunku studiów.