Montezemolo, z Ferrari do McLarena: najbardziej niespodziewany transfer roku w Formule 1

Podpisanie kontraktu z Lucą Cordero di Montezemolo jako nowym CEO McLarena to rodzaj ogłoszenia, które daje do myślenia. Jeśli ktokolwiek historycznie uosabiał istotę Ferrari, to jest to Montezemolo. Prawnik był prezesem firmy po śmierci Enzo Ferrariego i przede wszystkim głównym architektem jej przemysłowego i sportowego odrodzenia. Trudno było sobie wyobrazić, aby jego nazwisko wiązało się z jakąkolwiek inną marką, ale tak właśnie się stało, i to z nikim innym, jak z McLarenem.

Walka ego i zazdrość na szczycie imperium Agnelli doprowadziły do ​​odejścia Montezemolo z Ferrari w 2014 roku. Jednak jego pozycja, po trzech dekadach sukcesów na czele marki, nie zniknęła z dnia na dzień. Warto pamiętać, że jeszcze przed objęciem prezydentury Commendatore zatrudnił go, gdy miał zaledwie 25 lat, pod koniec 1973 roku, aby poprowadził zespół Formuły 1. Scuderia przeżywała jeden ze swoich najgorszych momentów i w ciągu zaledwie jednego roku młody Luca przywrócił ją na szczyt u boku Nikiego Laudy.

Relacje Montezemolo z rodziną Agnelli zaczęły się pogarszać wraz ze śmiercią patriarchy Gianniego. Władzę w imperium przejął jego wnuk, John Elkann , syn jego córki Margherity, który został wybrany spośród innych kandydatów w rodzinie. Jego bratanek, Giovanni, był zdecydowanie najbardziej zdolnym następcą, ale zmarł na raka w bardzo młodym wieku. Jego syn, Edoardo, popełnił samobójstwo, a jego drugi wnuk, Lapo Elkann , chociaż błyskotliwy i kreatywny, został odrzucony z powodu swojego nieuporządkowanego stylu życia i ekscesów.

Możliwe, że John Elkann nie wybaczył Montezemolo przyjęcia paternalistycznej roli wobec Lapo Elkanna, pomagając mu przezwyciężyć jego uzależnienia i problemy. Prawdziwą przyczyną nieporozumienia była walka o władzę z Sergio Marchionne . Zmarły włosko-kanadyjski dyrektor uratował grupę FIAT przed bankructwem i zażądał, aby Montezemolo nie zarządzał Ferrari, jak zwykle to robił. Marchionne zaczął działać jako szef pod kimś, kto przywykł do raportowania nikomu poza walnym zgromadzeniem akcjonariuszy.

Bardzo brzydkie zwolnienie

Montezemolo zamienił Ferrari w imponującą maszynę do robienia pieniędzy . Akcjonariusze byli świadomi korupcji i intryg Montezemolo, ale zawsze patrzyli w inną stronę. Lepiej było nie ruszać tego, co działało i na pewno nie narażać tego, co mogłoby być udanym IPO. Ale to nie miało znaczenia; Marchionne zażądał, aby nikt nie działał sam pod jego dowództwem , a Montezemolo został brutalnie zwolniony z Ferrari, teoretycznie, za niezdolność do wygrywania tytułów Formuły 1. Widzieć znaczy wierzyć.

Sportowe porażki po jego odejściu pokazały, że ta wymówka służyła jedynie do uzasadnienia decyzji, która już została podjęta. Żart kosztował grupę EXOR (FIAT) 27 milionów euro odszkodowania i, co gorsza, skończył się tym, co popierał Montezemolo: rozwiązaniem Ferrari z FIAT-em. Dokładnie odwrotnie niż proponował Marchionne. Krótko mówiąc: jeśli jest tu zdrada, to był to Montezemolo, a nie Ferrari .

To prawda, że ​​Luca wykorzystywał Ferrari jako platformę do rozwoju osobistego i biznesowego, podobnie jak Florentino Pérez w Realu Madryt . Kontrolował listy oczekujących na ekskluzywne modele według własnej woli, zgodnie ze swoimi osobistymi zainteresowaniami. Zmuszał dealerów do kupowania mebli od Poltrona Frau, która, jak się okazało, była firmą należącą do jego funduszu inwestycyjnego, Charme. I oczywiście, miał dzieci całej włoskiej elity powiązane z firmą.

Ale z machlojkami lub bez, rzeczywistość jest taka, że ​​Ferrari pod wodzą Montezemolo co roku poszerzało przepaść na wszystkich frontach ze swoimi tradycyjnymi rywalami. Nigdy nie chciało konkurować z Porsche pod względem ilości, ale zmiażdżyło ich pod względem ekskluzywności, wartości rezydualnej samochodów i w zawodach Grand Touring , tradycyjnej twierdzy niemieckiej marki. Aston Martin i Jaguar, pomimo wsparcia gigantów takich jak Ford i Tata przez pewien czas, szybko podupadały. A McLaren , pomimo dobrego produktu, nigdy nie stał się prawdziwym zagrożeniem .

Niepowtarzalny styl

Nie byłoby sprawiedliwe powiedzieć, że Ferrari króluje dziś w luksusowych samochodach wyłącznie dzięki spuściźnie Luki Montezemolo . Nie da się jednak zaprzeczyć, że położył on podwaliny imperium. Aston Martin został uratowany przed wyginięciem przez Lawrence'a Strolla, który zwrócił się do byłych powierników Włocha, takich jak Amedeo Felisa, Renato Bisignani i Marco Mattiacci. A teraz to McLaren idzie w jego ślady. Tym razem, idąc prosto do szefa.

McLaren był bliski bankructwa w 2017 r . po błędach Rona Dennisa i jego nieporozumieniach z Mansourem Ojjehem. Mumtalakat, bahrajński fundusz majątku narodowego, przejął pełną kontrolę, ale nie chciał kontynuować finansowania studni bez dna. Po odejściu Dennisa cięcia zaczęły spadać . McLaren Applied Technologies został sprzedany, a działy Racing (konkurencja) i Automotive (produkcja) zostały rozdzielone.

Dział wyścigowy pod opieką Zaka Browna cieszył się spektakularnym odrodzeniem i przyciągnął świeży kapitał od nowych inwestorów. Jednak dział motoryzacyjny nie był dochodowy. Drenaż finansowy był tak duży, że rodzina królewska Bahrajnu postanowiła zamknąć firmę, chyba że ich bogaci kuzyni z Abu Zabi przyjdą im z pomocą. Propozycja trafiła na biurko Khaldoon Al Mubaraka, geniusza wszystkich decyzji emiratu, który postanowił przejąć firmę do końca 2024 r. za pośrednictwem wehikułu inwestycyjnego CYVN.

I dlatego Luca Montezemolo dołączył do McLarena . Khaldoon Al Mubarak utrzymuje z nim niemalże ojcowsko-synowskie stosunki. Rada Luki udzielona jego ukochanemu Khaldoonowi, jednemu z najwybitniejszych umysłów na świecie, jeśli chodzi o dodawanie wartości marce, pomogła Abu Zabi zacząć wyróżniać się z tłumu w porównaniu do siostrzanego emiratu Dubaju, który miał kilkuletnią przewagę. Ich wspólna praca doprowadziła do powstania parku rozrywki Ferrari World , Grand Prix Formuły 1 i innych dalekosiężnych decyzji.

Kiedy Montezemolo opuścił Ferrari, Mubadala (jedna z największych firm w Abu Zabi) przestała sponsorować zespół . Wyraźny gest lojalności. Od tego czasu obaj pozostali w kontakcie. Dlatego, choć zaskakujące, ogłoszenie jego przybycia do McLarena jest całkowicie sensowne. Zadanie, które stoi przed nim, aby przywrócić McLarena do życia, jest zniechęcające , ale jeśli ktoś jest w stanie to zrobić, to właśnie oni.