Finansowanie jednostkowe, kwadratura koła

Te liczby nie wystarczą, aby zapewnić Katalonii więcej funduszy bez zabierania ich pozostałym wspólnotom autonomicznym lub państwu.

Propozycja rządu Pedra Sáncheza, aby wypełnić zobowiązania wobec separatystów poprzez przyznanie „unikalnego” finansowania rządowi Katalonii, jest politycznym odpowiednikiem kwadratury koła. Ministerstwo Finansów, kierowane przez Maríę Jesús Montero, argumentuje, że strukturalne przyznanie większych środków administracji Salvadora Illi nie zaszkodzi pozostałym regionom obecnie objętym wspólnym systemem, ani nie nadwyręży finansów publicznych.

Analitycy i ekonomiści są jednak po przeciwnej stronie, ostrzegając, że przyznanie Katalonii kwoty pochłonęłoby dla rządu centralnego nawet 1,5% PKB rocznie, czyli około 24 miliardów euro. Czy państwo w takim samym stopniu ograniczy wydatki? Czy też zwiększy i tak już rekordowo wysokie zadłużenie publiczne, aby pokryć płatności Sáncheza na rzecz separatystów? I w jaki sposób zrekompensuje to pozostałym regionom, aby zachować zasadę równości między terytoriami w zakresie finansowania ich usług publicznych?

Jakby tego było mało, trudności techniczne mogą utrudnić wdrożenie nowego systemu finansowania rządu Katalonii. Inspektorzy podatkowi ostrzegają, że oddzielenie zadań związanych z poborem i nadzorem realizowanych w Katalonii od skarbu państwa wpłynie na walkę z oszustwami podatkowymi i może wywołać konflikty między urzędnikami, których dotyczy przeniesienie uprawnień do nowej Katalońskiej Agencji Podatkowej. Ponadto pojawiają się wątpliwości co do wpływu jednorazowego finansowania na kontrolę deficytu i długu publicznego.

Kataloński Generalitat jest obecnie rządem regionalnym o największej wartości zadłużenia wobec państwa za pośrednictwem Regionalnego Funduszu Płynnościowego. Przyczyną jest słabe zarządzanie budżetem i stałe twierdzenia o braku środków, mimo że różne niezależne raporty wskazują, że Katalonia jest jednym z regionów odnoszących największe korzyści z obecnego regionalnego modelu finansowania.

Również polityczne dopasowanie paktu fiskalnego nie wydaje się oczywiste, pomimo propozycji rozszerzenia go na pozostałe regiony, które o to wystąpią, biorąc pod uwagę jednomyślny odrzucenie przez resztę rządów regionalnych (w tym te pod przewodnictwem PSOE, takie jak Asturia i Kastylia-La Mancha), przez niektóre mniejszościowe grupy parlamentarne, a także przez Junts, która sprzeciwia się kwocie uzgodnionej przez PSOE i PSC z ERC, uważając ją za niewystarczającą.