Dziesięciu pisarzy przedstawia historię Hiszpanii poprzez pryzmat jej najbardziej kontrowersyjnych postaci.

W madryckiej księgarni Tipos Infames odbyła się prezentacja Heterodoxos: Ten Uncomfortable Characters from 20th-Century Spain (Editorial Debate), pracy zbiorowej koordynowanej przez dziennikarkę i felietonistkę Emilię Landaluce .

W wydarzeniu wzięła udział sama autorka, a także dziennikarki Rosa Belmonte i Charo Lagares , autorki niektórych sylwetek zamieszczonych w książce. Dyskusja ta była otwarta dla publiczności i dotyczyła znaczenia postaci historycznych, które trudno zaszufladkować, oraz wartości ponownego spojrzenia na nie z nowej perspektywy.

W książce „Heterodoxos” Emilia Landaluce oferuje otwartą interpretację postaci, które wprawiały współczesnych w zakłopotanie, nie pasując do dominujących narracji swoich czasów. Od Juliana Besteiro po Mercedes Formicę, poprzez José Ortegę y Gasseta , Federicę Montseny, Demetrio Carcellera Segurę i Francisco Cambó, książka koncentruje się na tych, którzy przeciwstawili się łatwym etykietkom i których kariery dziś skłaniają do bardziej zniuansowanej refleksji.

Podczas prezentacji Landaluce pochwalił niezwykłe podejście do dzieła, stworzone przez „dziesięciu współczesnych ludzi piszących o postaciach, które w swoich czasach czuły się niekomfortowo ”, i zauważył, że właśnie ten dyskomfort utrudnia niekiedy rozpoznanie tych postaci przez historię. Podkreślił również, że „Heterodoxos” to dzieło „bezstronne”, motywowane troską o sposób, w jaki historia jest często interpretowana w Hiszpanii: „Wydaje się, że Republika nadchodzi i niszczy całe dobro, jakie wyświadczyła monarchia, frankizm nadchodzi i niszczy całe dobro, jakie wyświadczyła Republika …”. W tym sensie podkreślił potrzebę uznania, że „ zawsze istnieje coś dobrego, nawet w przeciwnym ”, ponieważ tylko w ten sposób możliwy jest konsensus.

„Chodzi o szukanie czegoś dobrego w innych, co jest teraz bardzo trudne, bo łatwo demonizujemy tych, którzy myślą inaczej”.

Rosa Belmonte, autorka jednego z profili, zauważyła, że „Heterodoxos” „gromadzi serię niewygodnych postaci z historii Hiszpanii, z których niektóre są bardziej znane niż inne. Książka pomaga nam lepiej zrozumieć tych, których już znamy, a tych, których nie znamy, prawdziwie odkryć. Ostatecznie książka służy również rozwikłaniu tajemnicy”.

Charo Lagares ze swojej strony pochwaliła ambicję Landaluce, by szukać niuansów w czasach myślenia binarnego. „To poszukiwanie czegoś dobrego w innym, coś, co jest teraz bardzo trudne, ponieważ tak łatwo demonizujemy tych, którzy myślą inaczej , wydało mi się niezwykle interesujące i intelektualnie szczere” – wyjaśniła.

Profile zebrane w Heterodoxos zostały napisane przez dziesięciu autorów, którzy podjęli wyzwanie sportretowania, z różnych dyscyplin i doświadczeń życiowych , dziesięciu postaci z historii Hiszpanii, których upływ czasu okazał się niemożliwy do sklasyfikowania. Oprócz Emilii Landaluce teksty napisali Carlos García-Mateo, Javier Pérez Jara, Roberto Villa García, José María Rondón, Charo Lagares, Lino Camprubí, José Albert de Paco, Rosa Belmonte i Arcadi Espada. Z prologiem Andrésa Trapiella , praca jest skierowana — jak sam Trapiello wskazuje — do „ ludzi bez uprzedzeń ”, tych, którzy chcą być zaskoczeni biografiami, które są często uciszane lub sprowadzane do etykiet, które nie odzwierciedlają ich prawdziwej złożoności.