Ciche miasto

„Auschwitz, ciche miasto” to zbiór opowiadań i dwóch wierszy opublikowanych przez wydawnictwo Altamarea. Kompilacja tekstów pisanych przez ponad trzydzieści pięć lat przez Primo Leviego , ocalałego z nazistowskich obozów zagłady , oczywiście Żyda, i jednego z ich najbardziej jasnowidzących przedstawicieli, nie pomniejszając przy tym zasług innych, którzy doświadczyli ekstremalnych trudów wiecznego przetrwania, wyrytych w ich pamięci i duszach z większą siłą i bólem niż płonący rylec.

Dzieło składa się z opowieści fantastycznych, w mniejszym stopniu, oraz autobiograficznych, osadzonych w przestrzeni i czasie, gdzie nie ma granic między gatunkami, ponieważ wszystko odpowiada piekłu . Levi w tej książce zadaje sobie pytanie, podobnie jak inni uprzedmiotowieni więźniowie, o powód swojego uwięzienia, ponieważ nikt nie rozumiał i nadal nie rozumie powodu takiego okrucieństwa, wykraczającego poza czystą personifikację zła , reprezentującą epokę, która zaprzecza wszystkiemu, co znaczy być człowiekiem.

W opowieściach stale i nieuchronnie powtarzają się upokorzenie, rozpacz i okrutny głód więźniów, którzy zgrzeszyli rodząc się jako Żydzi. Tak jak niżej podpisani, Żydzi prześladowani przez całą historię za swoje przekonania, Żydzi unicestwiani za to, że byli inni, nie będąc tak zwanym narodem wybranym, który dla nazistów był narodem niemieckim, dobrowolnymi katami Hitlera.

Ciekawe, że w pierwszej historii postać Vidala jest dokładną kopią innej postaci, która pojawia się w „ If This Is a Man ”. Więzień jest niski, bardzo silny i tępy, ktoś, komu przeznaczone jest życie. Jednak pomimo swojej zdolności przetrwania pożaru, umiera, jak zdecydowana większość Żydów uwięzionych w obozie koncentracyjnym. Mało kto jest w stanie przetrwać najbardziej represyjny, zindustrializowany system wymyślony przez zwiastunów zła.

Zatrzymanie się nad każdą historią i każdym z dwóch wierszy pozwala nam spojrzeć na kilka pytań, na które często nie ma odpowiedzi. W tym tkwi potężny fundament zła. Niezależnie od tego, jak dobrze ktoś formułuje i opanowuje sztukę zadawania pytań , często natrafi na fałszywe odpowiedzi, skonstruowane w niekończącej się sesji tortur.