Ciche odejście dotyka firmy: jak rozpoznać, że pracownik nie czuje się już częścią zespołu
Według międzynarodowej korporacji Lukap , cicha rezygnacja, znana również jako ciche odchodzenie z pracy, odnosi się do postawy niektórych pracowników, którzy decydują się na wypełnianie tylko podstawowych obowiązków na swoim stanowisku, nie angażując się ponad to, co jest absolutnie konieczne.
Choć nie oznacza to formalnej rezygnacji z zatrudnienia, to jednak odzwierciedla stopniowe oddalanie się od zobowiązań zawodowych, pokazując spadek aktywnego, kreatywnego i proaktywnego uczestnictwa.
Osoby przyjmujące takie podejście mają tendencję do ograniczania się do wykonywania zadań w ramach ustalonego harmonogramu, unikając podejmowania się dodatkowych obowiązków lub angażowania się w sprawy, które nie zostały wyraźnie ujęte w opisie ich stanowiska pracy.
Zjawisko to budzi zaniepokojenie w wielu organizacjach, ponieważ często wiąże się z niską motywacją i niezadowoleniem z pracy, co może mieć negatywny wpływ zarówno na morale zespołu, jak i jego wydajność.
Ciche rzucenie palenia znane jest również jako ciche rzucenie palenia. Zdjęcie: iStock
Według firmy, powszechną cechą osób stosujących ciche odchodzenie jest ogólny brak ambicji. To zachowanie często objawia się szeregiem oznak, które odzwierciedlają stopniowe oderwanie się od środowiska pracy. Należą do nich:
- Brak entuzjazmu, apatyczne podejście do rozwoju zawodowego i wyraźna niechęć do nowych wyzwań.
- Opór wobec zmian sprawia, że sprzeciwiają się nowym inicjatywom lub procesom i wykazują się niewielką elastycznością w obliczu przekształceń organizacyjnych.
- Niska jakość pracy, gdzie brak dbałości o najmniejsze szczegóły i brak dodatkowego wysiłku skutkuje częstymi błędami i niezadowalającymi wynikami.
- Pełna dostępność, ścisłe trzymanie się harmonogramu i unikanie jakichkolwiek przedłużeń lub dostępności poza umową.
- Emocjonalne odłączenie od organizacji, objawiające się ograniczonymi interakcjami ze współpracownikami i brakiem uczestnictwa w firmowych wydarzeniach społecznych.
- Mniejsze zaangażowanie, ponieważ pracownicy ci po prostu wykonują swoje podstawowe obowiązki, nie uczestnicząc w spotkaniach ani nie wnosząc swoich pomysłów.
- Obniżona produktywność, minimalna realizacja powierzonych zadań i niechęć do podejmowania dodatkowych obowiązków.
Ogólnie rzecz biorąc, ten „brak ambicji” prowadzi do osłabienia zaangażowania i poczucia przynależności, co skutkuje bierną postawą, która może stać się zaraźliwa i mieć bardzo negatywny wpływ na ogólną atmosferę i wyniki organizacji.
Ciche rezygnowanie to powszechna postawa braku ambicji. Zdjęcie: iStock
Zjawisko to nie tylko wpływa na produktywność, ale może również przyczynić się do zwiększenia liczby odpływu wartościowych pracowników, ponieważ najbardziej zaangażowani pracownicy mogą czuć się zdemotywowani brakiem energii i zaangażowania w swoim środowisku pracy. Skłania ich to do szukania możliwości w firmach o zdrowszej kulturze organizacyjnej.
Aby przeciwdziałać tym efektom, liderzy muszą pielęgnować kulturę korporacyjną skoncentrowaną na dobrym samopoczuciu pracowników, doceniając ich wysiłki i zachęcając do współpracy.
W tym kontekście praca nad poprawą doświadczeń pracowników i silne przywództwo stają się kluczowymi elementami w dostosowywaniu interesów personelu do celów organizacji, zapobiegając temu, aby ciche odchodzenie z pracy stało się problemem strukturalnym.
Aby uniknąć cichej rezygnacji, należy podjąć działania mające na celu poprawę doświadczeń pracowników. Zdjęcie: iStock
NAJNOWSZE WIADOMOŚCI EDITORIALNE
eltiempo
