Dania | Z Pytem i rowerem przez Fjordlandet

Rower elektryczny? Na pierwszy rzut oka nie ma to większego sensu w kraju, w którym przeważają równiny, takim jak Dania. Czy na pewno? Nasza firma znajduje się na duńskiej wyspie Zelandia na Morzu Bałtyckim, w regionie Fjordlandet, do którego należą Isefjord, Holbaek Fjord, Lammefjord i Roskilde Fjord. I oczywiście, że w przypadku Fjordu wszystko jest w porządku. Wysokie góry, takie jak te w Norwegii, na nas nie czekają, szczególnie w okolicach fiordu Roskilde. Wokół wąskiego jeziora przybrzeżnego rozciągają się łagodne pasma wzgórz, moreny z epoki lodowcowej. Później odkryliśmy, że rower elektryczny nadal jest wart swojej ceny.

Roskilde, liczące prawie 47 000 mieszkańców, jest drugim co do wielkości miastem na Zelandii, oddalonym o około pół godziny jazdy od Kopenhagi i znanym wielu osobom z odbywającego się tam dorocznego festiwalu muzycznego. Fiord Roskilde rozciąga się na długości ponad 40 kilometrów i składa się z około 30 małych wysp i szkierów. Odkrywamy południową część między Frederikssund i Roskilde, która jest częścią Parku Narodowego Skjoldungernes Land o powierzchni 170 kilometrów kwadratowych, Krainy Tarczowników. Według starożytnej legendy, potomkowie mitycznego króla Skjolda, syna ojca bogów Odyna, niegdyś żyli tutaj.

Królowie i Wikingowie pozostawili swój ślad w parku narodowym. Zabiera nas tam przewodnik rowerowy Henrik Stricker z Hedeland MTB Tours. Wcześniej na parkingu hotelowym w Roskilde odbędzie się sesja treningowa dla początkujących w jeździe na rowerze elektrycznym. Aha, sztuczka polega na tym, żeby nie pedałować za mocno, jak na „normalnym” rowerze, ale lekko i z wyczuciem, żeby nie jechać za szybko. Widok pochmurnego letniego nieba sprawił, że spakowaliśmy do plecaków kurtki przeciwdeszczowe. Dla bezpieczeństwa nosi się kask rowerowy, a Lina Holm-Jacobsen z Duńskiej Organizacji Turystycznej dzieli się duńską taktyką: „Jeśli coś nie wychodzi, mówimy 'Pyt!' i z uśmiechem to odrzucić. To mieszanka: Nieważne, idźmy dalej albo zapomnijmy o tym!

Na razie „Pyt!” (czyt.: Pütt) nie będzie używany na naszej wycieczce. Przewodnik Henrik bez żadnych przeszkód prowadzi nas ścieżkami rowerowymi do centrum Roskilde, aż do katedry. Sara Peuron-Berg czeka przed gigantyczną budowlą i wyjaśnia najważniejsze fakty na temat obiektu wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO: »Gotycka katedra została zbudowana 800 lat temu. Pierwotnie było to miejsce katolickie. Od czasu reformacji w 1536 r. jest to kościół ewangelicko-luterański. W imponującym królewskim kościele grobowym spoczywa co najmniej 40 władców: od królowej Małgorzaty I po Chrystiana V i Chrystiana III, pierwszego protestanckiego króla Danii.

Nikt nie może zignorować Roskilde, jak opisuje je Peuron-Berg, „również ze względu na wikingów, którzy podróżowali tam drogą morską. We wczesnym średniowieczu handel odbywał się często drogą morską. Ze względu na swe położenie Roskilde było jednym z najważniejszych miast Danii, a fiord umożliwiał mu kontakt ze światem zewnętrznym. Do 1443 roku było stolicą Danii, a wcześniej miastem królewskim, chroniącym Wikingów przed napastnikami.

Następnym celem są Ludzie Północy. Zjeżdżamy w dół do Muzeum Łodzi Wikingów, położonego tuż nad fiordem. Kowale kują na świeżym powietrzu, statki jak za dawnych czasów wpływają do portu. Wydaje się, że było to w latach 790–1070 n.e., kiedy żyli Wikingowie. Orlando West, który bada prehistorię, zabiera nas do pięciu zrekonstruowanych oryginalnych żaglowców w muzeum: „W 1060 r. zostały zatopione z kamieniami w Roskilde Fjord, aby zablokować wejście wrogim statkom. Pozostałości zostały odkopane w 1962 r.”

Było od 200 do 300 takich statków, które dopłynęły do ​​Islandii i Ameryki Północnej. Dziś nie dotrzemy aż tak daleko, ale popłyniemy po fiordzie Roskilde, wiosłując intensywnie w replice statku wikingów. Zaczyna padać deszcz. Otuleni kurtkami, nie pozwalamy, by cokolwiek popsuło nam dobry nastrój, i unikamy zderzenia z płóciennym żaglem, przechylając głowy raz w lewo, raz w prawo. Deszcz smaga cię po twarzy. Mewy latają nad nami, kaczki pływają obok nas, woda bulgocze, uderzając o drewnianą barierkę. Nieopisalnie piękne uczucie wolności. Przemoczeni, ale pełni tanecznego szczęścia, po godzinie wracamy do portu w Roskilde. Deszcz natychmiast przestaje padać. Niewiarygodne, ale – kurczę!

Przesiadamy się na rowery elektryczne i wyruszamy z Roskilde trasą Panorama Route. Ma długość 29 kilometrów i wiedzie wzdłuż fiordu przez lasy, sielskie wioski, pola uprawne i łąki, aż do Parku Narodowego Skjoldungernes Land. Więcej na ten temat dowiadujemy się od przewodnika parku Mikkela Eega, gdy kilka dni później idziemy z nim z muzeum w Lejre, gdzie Odyn, ojciec bogów, stoi jako rzeźba, do kamiennego statku.

Jak wyjaśnia Mikkel, Lejre było siedzibą królewską przez ponad 500 lat w czasach wikingów i na początku epoki żelaza, i prowadzi nas obok pasących się krów na łąkę, na której porozrzucane są potężne kamienie. »To dawny kamienny statek, rodzaj kościoła. Znaleziono tu groby szlachetnych wikingów z darami i ich niewolników”. Następnie pokazuje nam plan piętra królewskiej sali na innej łące. Trudno sobie wyobrazić, jak wyglądały imponujące rezydencje królów w prawdziwym życiu. Zwiedzający mogą przejść przez replikę królewskiej sali na wzgórzach epoki lodowcowej w »Sagnlandet Lejre« (Kraina legend).

Ale wróćmy do wycieczki rowerowej wzdłuż fiordu Roskilde. Trasą widokową docieramy do »Sct. «Kawiarnia Hans Have«. Jak ujawnia dyrektor Tina Unger, w sąsiadującym historycznym ogrodzie od ponad 200 lat uprawiane są owoce i warzywa: „Odkąd istnieje szpital psychiatryczny w Sankt Hans”. Spacerujemy po ogrodach pełnych jagód, owoców, herbaty i zdrowia, a na lunch próbujemy ratatouille zrobionego z regionalnych i domowych składników, świeżego chleba na zakwasie i domowego majonezu. Szef kuchni Iben serwował nam jedzenie w jednej ze szklarni kawiarni. Pnące się nad nami winorośle sprawiają wrażenie, jakbyśmy siedzieli pośród natury. Hygge!

Kolejny etap wyprawy rowerowej dopiero się zaczyna, fiord Roskilde jest tuż obok, w zasięgu ręki, a otwarta przestrzeń ustępuje miejsca lasowi. Czekają na nas nierówne podłoże leśne i niewielkie wzniesienia. Panoramiczna trasa w tym krajobrazie epoki lodowcowej zwęża się do ścieżki wiodącej w dół wzgórza i nad małym drewnianym mostkiem. Dalej robi się piaszczysto, kręto i ślisko. Uff, wyszło świetnie! Albo lepiej powiedziane: Pyt! Świeże leśne powietrze dobrze wpływa na płuca, a soczysta zieleń buków w lesie Boserup jest dobra dla oczu. Widok z małego klifu na zatokę Kattinge Vig z jej pustą piaszczystą plażą jest ukoronowaniem całości.

Las staje się rzadszy, a my jedziemy nad fiordem. W oddali konie pasą się na brzegu wody, wiatr wieje po lądzie i wokół naszych nosów. Nie widać orła morskiego. Zamiast tego znowu zaczyna padać deszcz, więc szybko jedziemy rowerami do Herslev w pobliżu Lejre.

Pyt, yt, yt! Chłód i wilgoć odchodzą w zapomnienie w ciągu kilku minut, gdy przed nami unosi się para gorącej kawy. Isabel Hansen wita nas w małym »Herslev Bryggeri«, który został otwarty w 2004 roku. Pochodząca z Norymbergi kobieta od trzech lat odpowiada za wycieczki, wydarzenia i jadalnię, wcześniej przez 20 lat pracując jako dyrektor szkoły w tym rejonie. „Produkujemy milion litrów piwa rocznie” – mówi, oprowadzając nas po browarze. „Oto, co Carlsberg produkuje w ciągu jednego dnia”.

Produkty sprzedawane są w sklepie przy gospodarstwie oraz klientom w Kopenhadze, w tym w restauracjach wyróżnionych gwiazdkami Michelin. „Warzymy piwo ze słodu jęczmiennego z naszych pól i eksperymentujemy z aromatycznymi produktami sezonowymi: owocami dzikiej róży, pigwami i szparagami”. W ofercie znajdziemy piwo sienne, piwo jabłkowe, piwo świąteczne, a nawet piwa o smaku kakao, kawy i odrobinie lukrecji. Lubimy próbować swoich sił w jadalni »Øl & Mad«, która jest urządzona w jasnym, industrialnym stylu. Wyjątkowe jest piwo szparagowe, ale ulubionym jest pigwowe.

Jadalnia zapełnia się wyjątkowo elegancko ubranymi ludźmi. Czy wszyscy przypływają swoim jachtem, czy też pochodzą ze 100-osobowej wioski Herslev? „Większość z nich pochodzi spoza miasta i dojeżdża autobusem ze stacji Roskilde” – mówi Hansen. „W każdy pierwszy piątek miesiąca zapraszamy na piwo po pracy, a w ostatni piątek miesiąca na wspólny posiłek”. Czasami odbywają się także koncerty, jak dzisiaj.

Na dziś wystarczy już tego, co odkryliśmy i przeżyliśmy. Jutro odwiedzimy mały, dziki klejnot natury Møllekrogen – z zamkiem Selsø na półwyspie Hornsherred w pobliżu Skibby. Po 150 latach uśpienia obiekt został gruntownie odnowiony i ponownie otwarty jako muzeum i miejsce koncertów muzyki poważnej. Po zwiedzeniu tego miejsca zatrzymamy się w lodziarni Hansen's w Jägerspris. Najstarsza w Danii lodziarnia z ekologicznymi lodami, działająca od ponad 100 lat, serwuje najlepsze smaki lodów. Zainspirowani tymi widokami, wracamy na rowerach do Roskilde – w romantycznym wieczornym świetle (słońce już nawet wyszło) i bez konieczności zbyt mocnego pedałowania, dzięki naszym rowerom elektrycznym i „Pyt!” z tyłu głowy.

Wyprawę wspierały Visit Denmark i Destination Sjælland .