Czym jest Noc Walpurgii? O co chodzi w noc 1 maja
W nocy z 30 kwietnia na 1 maja czarownice są na wolności – nadchodzi Noc Walpurgii. Zwyczaj ten, znany także jako „palenie czarownic”, występuje głównie w Europie Północnej i Środkowej. Noc Walpurgii była kiedyś obchodzona jako zabobonny rytuał. Dziś jednak skupiamy się na różnych zwyczajach i uroczystościach, które mają zaznaczyć przejście od wiosny do lata.
W Niemczech szczególnie ugruntowało się powiedzenie „Taniec w maju”. W wielu miejscach w okolicach Nocy Walpurgii odbywają się różne uroczystości, a na terenach wiejskich rozpalane są tradycyjne ogniska majowe. Ale skąd wziął się ten zwyczaj?
Korzenie tej tradycji, po raz pierwszy wspomnianej w średniowieczu jako „Noc Walpurgii”, sięgają czasów przedchrześcijańskich. Mówi się, że pierwotnie było to pogańskie święto wiosny, którym ludy germańskie celebrowały koniec zimy. Nawet dziś wiele zwyczajów związanych z Nocą Walpurgii jest ściśle powiązanych z uroczystościami odbywającymi się w cieplejszym okresie roku.
Dopiero w okresie chrystianizacji święto pogańskie nabrało znaczenia religijnego. Nazwa Noc Walpurgii wywodzi się od imienia świętej Walburgi, przeoryszy, która żyła w Anglii w VIII wieku. W kościołach katolickim i protestanckim jej dzień pamięci przypada 25 lutego. Związek z Nocą Walpurgii, przypadającą na 1 Maja, nawiązuje do Twojej kanonizacji, która miała miejsce tego dnia.
Noc Walpurgii, jako jedna z czterech dat tzw. Sabatu Czarownic, wpisuje się w tradycję wczesnośredniowiecznej doktryny o czarach i ich prześladowań. Legenda głosi, że w nocy 1 maja czarownice zebrały się na Blocksbergu (Brocken) w górach Harzu, aby świętować i bawić się z diabłem.
Nawiązując do Nocy Czarownic, 30 kwietnia rozpalano duże ogniska, tzw. ogniska czarownic lub ogniska majowe, aby odpędzić złe duchy. Zwyczaj śpiewania i tańczenia wokół ognia przetrwał – w zmodyfikowanej formie – w Noc Walpurgii.
Jednak wiele współczesnych zwyczajów związanych ze Świętem Pierwszego Maja wywodzi się z innych tradycji, które niekoniecznie są bezpośrednio związane z Nocą Czarownic. Należą do nich zwyczaje wiosenne, takie jak stawianie słupów majowych czy śpiewanie majowych pieśni, podczas których dzieci chodzą po domach i proszą o słodycze.
Poncz majowy, będący mieszanką wina i marzanny, również stanowi część tradycji świąt wiosennych i jest pity głównie w okresie między Nocą Walpurgii a ścięciem słupa majowego.
Jednakże jednym z najpopularniejszych współczesnych zwyczajów jest taniec pierwszomajowy. Największe publiczne uroczystości w Niemczech związane z Nocą Walpurgii nadal odbywają się w górach Harzu. Podjęto pierwotną wiarę ludową; Wielu gości przebiera się za czarownice lub diabły i bawi się do późnej nocy.
Tradycyjnie taniec majowy celebrowany jest przede wszystkim na terenach wiejskich. Jednocześnie obchody coraz częściej przenoszą się do nocnego życia miasta, gdzie od 30 kwietnia do 1 maja odbywają się imprezy, koncerty i inne wydarzenia pod tym hasłem.
rnd
