Pokolenie X: Dlaczego dzisiejsi 45-60-latkowie są fajniejsi, niż sugeruje ich reputacja
Gdy pojawia się pytanie o to, które pokolenie jest najfajniejsze, często zapomina się o pokoleniu X – i niesłusznie.
Miałam wtedy dziewięć lat, a moja mama — wówczas dwudziestokilkuletnia — odkurzała salon, a z głośników leciała piosenka „ My Favorite Game ” zespołu The Cardigans. Ubrana w dżinsy z odkrytymi nogawkami, chodzi tam i z powrotem po dywanie w rytm muzyki, a ja obserwuję ją z kanapy. Dla mnie to wspomnienie zawsze będzie związane z tą piosenką.
Chociaż urodziłem się w latach 90. — co czyni mnie przedstawicielem pokolenia Millenialsów — dorastałem w rodzinie pokolenia X, więc od najmłodszych lat miałem styczność z tą kulturą. Nasza półka z płytami CD była pełna zespołów z lat 90.: Pixies, PJ Harvey, Placebo. Również moje ulubione filmy pochodzą z tej ery: na przykład „Crazy”, „Fallen Angels”, „Run Lola run”, „Hackers”.
Później, gdy czytałem o Brecie Eastonie Ellisie, „Prozac Nation” Elizabeth Wurtzel i Irvinie Welsh – autorach pokolenia X – uświadomiłem sobie coś: po prostu urodziłem się 15 lat za późno. Oznacza to, że zamiast tworzyć mixtape'y i nienawidzić swojej pracy w korporacji jak przedstawiciel pokolenia X w latach 90., w życiu muszę zajmować się Instagramem i pakietami ASOS.
W ostatnich latach wojna pokoleń stała się tak wszechobecna, że mówienie o niej stało się prawie nudne. Pokolenie Z kontra pokolenie Y, pokolenie Y kontra pokolenie Z i wszyscy kontra pokolenie wyżu demograficznego. Pokolenie X, czyli wszyscy urodzeni pomiędzy 1965 a 1980 rokiem, zostało w dużej mierze zapomniane. Oprócz wzajemnego obwiniania się, zawsze chodzi o to, kto był naprawdę fajny. A co jeśli to jest tak naprawdę jedyne pokolenie, o którym nikt nigdy nie mówi?
Kate Moss i Alexander McQueen
Pokolenie X często nie angażuje się w życie społeczne – jest to luksus wynikający z przywilejów, o których często nie wiedzą. Ale mimo wszystko, do tego pokolenia należą najfajniejsze osoby: Kate Moss , Naomi Campbell , Alexander McQueen , Winona Ryder. Duża część sztuki tworzonej przez pokolenie Millenialsów i Zillenialsów bazuje na fundamencie pokolenia X, np. Riot Grrrl, Davida Lyncha czy MTV. Biorąc pod uwagę, że to pokolenie często nie jest wspominane, jest to zaskakująco powszechne.
vogue