Spór celny: UE żąda jasnych gwarancji od USA – ostrzeżenie przed jednostronną umową

Czy duże porozumienie taryfowe nadal zapobiegnie ponownemu wprowadzeniu w środę 20-procentowych ceł USA na wszystkie produkty UE, panie Lange?

Teraz jest jasne, że kompleksowe porozumienie handlowe po prostu nie jest wykonalne w tak krótkim czasie. Realne są jedynie ramy z pewnymi podstawowymi porozumieniami między USA a UE. Następnie konieczne byłyby dalsze negocjacje dotyczące szczegółów. Kluczowe pytanie brzmi: czy USA nadal będą wstrzymywać zawieszone 20-procentowe taryfy? Jeśli rozmowy będą się przeciągać przez miesiące, mówimy o miliardach euro taryf. Moim zdaniem muszą one zostać obniżone lub całkowicie zawieszone w trakcie negocjacji. W końcu od dawna obowiązuje porozumienie polityczne.

Mówi się, że Trump woli symboliczne rozwiązanie z kilkoma produktami, które może sprzedać jako wielki sukces, niż szczegółową umowę.

To prawda, ale Komisja Europejska intensywnie negocjuje ze Stanami Zjednoczonymi szczegóły: na przykład, co dokładnie oznacza „zrównoważona stal” lub kiedy produkty amerykańskie z chińskimi komponentami mają być klasyfikowane jako „wyprodukowane w Chinach”, a kiedy jako „wyprodukowane w USA” – i jaka stawka celna ma zastosowanie w tych przypadkach. Jak dotąd Stany Zjednoczone zawarły tylko dwa porozumienia taryfowe, z Wielką Brytanią i Wietnamem, i oba są jedynie ramami. I nawet wtedy nie jest jasne, co stanie się z chińskimi firmami, które produkują w Wietnamie.

Prezydent USA Donald Trump przemawia w kwietniu podczas wydarzenia ogłaszającego nowe cła w Ogrodzie Różanym Białego Domu. Trump pokazuje, które kraje zapłacą jakie cła.

Źródło: Mark Schiefelbein/AP/dpa

Czy nie istnieje ryzyko, że szybkie zawarcie umowy, na którą zdecydował się rząd niemiecki, sprawi, że jedynym zwycięzcą będą Stany Zjednoczone?

Dokładnie to stało się z Wielką Brytanią i Wietnamem: oba kraje chciały szybkich rezultatów, a USA ostatecznie okazały się wielkim zwycięzcą. Oczywiste jest, że szybki rezultat był dla nich ważniejszy. Ale Trump nie może po prostu powtórzyć tego z UE. Jeśli taryfy zostaną zmienione, Parlament Europejski musi je zatwierdzić, a my jasno powiedzieliśmy Komisji Europejskiej, że nie zgodzimy się na jednostronne porozumienie z USA. Umowa musi być w interesie obu stron, w przeciwnym razie jej nie będzie.

USA złożyły listę życzeń: Chcą nam sprzedawać więcej samochodów, a także ich niesławne mięso z dodatkiem hormonów i kurczaki z dodatkiem chloru. Czy to akceptowalne ustępstwa?

Na pewno nie zmienimy naszych praw dla porozumienia z Trumpem. UE ma wysokie standardy bezpieczeństwa żywności, które dotyczą również USA, jeśli chcą z nami robić interesy. Wołowina z hormonami pozostaje tematem tabu, ale USA mogą już sprzedawać nam wysokiej jakości mięso. Amerykańskie firmy wykorzystują tylko połowę kwoty importu bezcłowego – więc takie żądania są czysto symboliczne. W przypadku samochodów moglibyśmy mówić o wzajemnym uznawaniu testów zderzeniowych i obniżkach taryf. Wtedy samochody byłyby nieco tańsze, ale niekoniecznie bardziej popularne. Kto w Niemczech kupiłby pickupa Forda zamiast VW Golfa?

Już istnieją taryfy w wysokości 10 procent na wszystkie towary z UE. Czy mogą stać się one stałe?

Tak, jestem przekonany: Trump chce ustanowić stawkę celną w wysokości 10 procent jako nową normę dla UE – i dla dużej części świata. I to jest tylko podstawa. Na to idą cła, które są indywidualnie negocjowane lub spontanicznie nakładane. Rząd USA pilnie potrzebuje dochodów z ceł, ponieważ Trump wyraźnie używa ich jako pieniędzy do zabawy na swoje drogie prezenty wyborcze. W zeszłym roku USA zebrały 7 miliardów euro z ceł na produkty UE. Jeśli cła pozostaną na poziomie „tylko” 10 procent, Trump prawdopodobnie zbierze około 100 miliardów euro w tym roku. Mówimy więc o gigantycznych kwotach, a strona amerykańska zrobi wszystko, co w jej mocy, aby utrzymać te dochody.

Wiele firm, przede wszystkim, chce szybkiego zakończenia sporu taryfowego, aby móc zacząć planować od nowa. Czy zatem szybkie zakończenie jest lepsze niż niekończący się horror?

Liczę na to, że do środy osiągniemy ostateczne rozwiązanie sporu taryfowego. Jest to kluczowe dla decyzji inwestycyjnych i długoterminowych relacji handlowych. UE jest zatem gotowa pójść długą drogą w kierunku ustępstw wobec USA, nawet jeśli są to de facto wygórowane żądania. Chcemy w końcu jasności i stabilności i jesteśmy gotowi pójść na kompromis, aby to osiągnąć. Ale jedno jest jasne: jeśli dojdzie do porozumienia, dalsze żądania USA muszą ustać. Obecnie w USA toczy się siedem dochodzeń w sprawie możliwych nowych taryf, na przykład na europejskie produkty farmaceutyczne. Muszą zostać zatrzymane. Nie możemy pozwolić sobie na osiągnięcie porozumienia dzisiaj, a potem, dwa tygodnie później, Trump nagle ogłasza 30-procentowe taryfy na leki. Potrzebujemy wiążącego zobowiązania: spór taryfowy z UE w końcu nie wchodzi w grę.

Czy Trump złoży Europejczykom tę obietnicę?

Szczerze mówiąc, mam poważne wątpliwości, czy umowa całkowicie wyeliminuje niepewność dla firm. Trump zawsze zastrzega sobie prawo do wycofania się z gry lub wysunięcia nowych żądań. Ale nadal byłby to wyraźny pierwszy krok, który jest już dawno spóźniony.