Degenen op het podium

Semaver Kumpanya's "De Vrek", dat al zeven seizoenen lang voor uitverkochte zalen te zien is, herinterpreteert Molières eeuwenoude universele tekst met Tansu Biçers eigentijdse en ritmische regie. Serkan Keskins meesterlijke vertolking van Harpagon, het hoofdpersonage, symboliseert niet alleen gierigheid, maar ook de meest fundamentele zwakheden, angsten en eenzaamheid van de mensheid. Keskins Harpagon is een veel diepzinniger figuur dan de typische karikatuur: hij is even tragisch als komisch, even pathetisch als wreed. Deze interpretatie, die subtiel onthult hoe verdorven iemands relatie met zichzelf en de mensen om hem heen kan zijn in een wereld waar sociale waarden door geld op de proef worden gesteld, maakt het publiek vaak aan het lachen, maar zet het ook aan het denken. Door een levende wereld te creëren met alle elementen, van decorontwerp en kostuums tot muziek en snelle regie, onderscheidt "De Vrek" zich als een van de sterkste voorbeelden van Semaver Kumpanya's zoektocht naar een origineel en diepgaand verhaal in het theater. Het stuk, met in de hoofdrollen Serkan Keskin, Sezin Bozacı, Ahmet Kaynak, Mertcan Ertürk, Metin Alpargun, Selen Şenay, Ekremcan Arslandağ, Saniye Samra, Onur Şenol en Muhammed Türkoğlu, zal het publiek ontmoeten op 9 augustus op het Ankara Oran Open Air Stage.

Meneer Seyfi

"Op een koude avond in 2007 bereidt Seyfi Dursunoğlu zich backstage voor in restaurant Günay... Hij staat op het punt de identiteit van Grumpy Virjin aan te nemen, zoals hij al jaren elke avond doet. Maar een telefoontje zal niet alleen die avond veranderen, maar ook de loop van de tijd zelf." Het verhaal begint met Seyfi Dursunoğlu die langzaam transformeert tot Grumpy Virjin in de backstagespiegel, waarbij twee gezichten samenkomen die een man zijn hele leven heeft gedragen: het ene is Grumpy, die een show opvoert in de publieke sfeer en met zijn scherpe tong een spiegel voorhoudt aan de barsten van het systeem; het andere is Seyfi, die alleen achterblijft met de last van het verleden, zijn verlangen en zijn wrok.

Armağan Çağlayan verschijnt in dit verhaal niet alleen als acteur; hij is een getuige, een metgezel, een vriend die een afscheid begeleidt. Na jarenlang getuige te zijn geweest van Huysuz' elegante en scherpe intelligentie achter de schermen, wordt hij zijn tweede stem, en soms zelfs zijn geweten. Armağans aanwezigheid vertolkt niet alleen herinneringen; het geeft ook aan dat Huysuz niet langer slechts een personage is, maar de representatie van een tijdperk en een opstand. 'Seyfi Bey' is niet slechts een portret; het is de toneelbelichaming van een queer herinnering, een over het hoofd geziene kunstvorm, en een generatie gevormd door zowel een lach als een traan. Geschreven door Gencay Ünsalan, geregisseerd door Celal Kadri Kınaoğlu, en met in de hoofdrollen Armağan Çağlayan, die zijn carrière begon als scenarioschrijver voor Huysuz Virjin, en Sedat Bilenler, gaat 'Seyfi Bey' in première in het İzmir Çeşme Openluchttheater op 10 augustus.