Recensie van Split Fiction | Zou dit de beste game van het jaar kunnen zijn?

Als je het spel met twee personen speelt, is de variatie erg beperkt. It Takes Two , uitgebracht in 2021, wist dat jaar en het jaar erna veel aandacht te trekken in de gamewereld. Het won zelfs de prijs voor "Game of the Year" in 2021. Split Fiction , ontwikkeld door Hazelight Studios , is de derde game van de studio die gebaseerd is op soortgelijke mechanismen, na It Takes Two. Vóór deze succesvolle games had de studio al een andere game genaamd A Way Out, die in 2018 uitkwam. A Way Out, beschikbaar voor PS4, PC en Xbox One, werd bij de release goed ontvangen.

Na de release van A Way Out in 2018 bracht Hazelight Studios in 2021 It Takes Two en in 2025 Split Fiction uit. De games worden uitgegeven door Electronic Arts.

Ik wil dit meteen vanaf het begin benadrukken: het spel heeft geen geweldig verhaal. Het is dus geen spel dat je alleen maar voor het verhaal speelt. Maar het verhaal leest lekker vlot en is prima. Sterker nog, ik vind dat Split Fiction een interessantere verhaalstructuur heeft vergeleken met It Takes Two.

Split Fiction biedt over het algemeen een zeer vermakelijke ervaring wat betreft de speldynamiek. Het biedt een goede en leuke ervaring dankzij de puzzels, eindspelmonsters en veranderende spelonderdelen. We hebben twee verschillende karakters, Mio en Zoe.

Mio is een auteur die verhalen schrijft die zich afspelen in een sciencefictionuniversum, terwijl Zoe de sprookjesachtige benadering van fantastische en sprookjesachtige werelden in haar verhalen verwerkt. Dat is precies wat er in het spel wordt overgebracht: met een ontwikkelde machine is het de bedoeling om niet alleen de werken van toekomstige schrijvers te betreden, maar ook de werelden die zij in hun onderbewustzijn hebben gecreëerd.

Deze machine is letterlijk ontworpen om creatieve ideeën te stelen. Het doel van de auteurs die hier aansluiten is om via de verhalen in hun onderbewustzijn meer realistische werelden te presenteren. Maar het gaat mis. Terwijl ze eigenlijk met afzonderlijke machines verbonden zouden moeten zijn, belanden Mio en Zoe per ongeluk toch bij elkaar en hebben ze moeite om de werelden die ze gecreëerd hebben te ontstijgen.

Naast het hoofdverhaal van het spel zijn er ook zijverhalen. Ik wil je alvast vertellen dat deze zijverhalen van Zoe naar Mio gaan en dat ze veel extremere en andere universums laten zien dan het hoofdverhaal.

Deze game is geen platformgame en ook geen puzzelgame. Het spel bevat actie en avontuur en heeft zelfs dynamiek die aan sportgames doet denken.

Net als bij It Takes Two spelen twee mensen het spel door een enkel scherm in een linker- en rechterscherm te verdelen. In veel afleveringen kan een personage namelijk niet zijn gang gaan en moet hij wachten op zijn partner. Dit herinnert ons er af en toe aan dat het spel een teamspel moet zijn.

Omdat het spel door twee personen wordt gespeeld, kan het in sommige situaties lastig zijn om de achterstand in te halen als je achterop raakt. Als één speler snel vooruit komt, belandt de andere speler in een korte cyclus van sterven en opnieuw verschijnen, terwijl hij probeert terug te komen in het spel. Dit kan vervelend zijn voor beide spelers, maar zodra je eraan gewend bent, zul je deze cyclus in latere levels doorbreken.

Wat ik het leukste aan het spel vind, zijn ongetwijfeld de werelden die zijn gecreëerd op een manier die past bij de persoonlijkheden van beide personages. De monsters, beloningen en zelfs de paden die afgelegd moeten worden, variëren afhankelijk van de karakteristieken van de personages. De overgang van de actievolle Mio-scènes, waarin je met lasergeweren wordt beschoten en op je motor door ramen vliegt, naar de reuzen die met puntige bijlen in hun handen rennen, en de Zoe-scènes waarin je speelt als een fee en een gorilla, is zo vermakelijk dat je na elke aflevering vol spanning wacht op de volgende aflevering.

Er zijn duidelijk verwijzingen naar Assassin's Creed in de game, en er is ook een knipoog naar de Dark Souls-serie. Verwijzingen naar tientallen spellen en verhalen, zoals Prince of Persia, Harry Potter en Alice in Wonderland, maken het spel erg interessant. Want naast de variabele en vloeiende gameplay-dynamiek van het spel, rijst de vraag: "In welk spel deden we dit ook alweer? Of naar welk spel verwijst dit?" Het is zo leuk om daarover na te denken.

Het spel is zo uniek dat je gefascineerd raakt door de levelontwerpen en de verschillende vaardigheden die je kunt gebruiken als je een level voltooit. Het was qua gameplay een van mijn favoriete games, omdat ik op geen enkel moment het gevoel had: "Genoeg, ik ben het zat om dit te doen." Elke vaardigheid is voor elk niveau ontworpen of verbeterd.

Doordat elk personage kan springen, dubbelspringen en sprinten, biedt Split Fiction een zeer wendbare gameplay.

Zoals ik al zei, bieden Mio's secties werelden die gebaseerd zijn op sciencefiction en die van Zoe op fantasyverhalen. Mio's wereld bevindt zich dus in een cyberpunk-sfeer, wat wordt weerspiegeld in haar personage; De film zit vol met gewelddadig gebruik van technologie en actievolle scènes. Je moet van plek naar plek rennen, springen en met voertuigen in de juiste volgorde ontsnappen. De afleveringen van Zoe bieden een prachtige sprookjeswereld. In deze wereld reis je door een ongerept bos vol verschillende wezens. In een ander gedeelte veranderen je personages en word je zelf een wezen dat geschikt is voor verschillende omgevingsomstandigheden. Dit is een zeer goed doordachte functie.

Het kleurenpalet beviel mij ook. In de sciencefictionafleveringen zie je neonpaars, rood en marineblauw, maar ook roestbruin, donkergroen en verschillende tinten blauw. Wat fantasy betreft, wordt er een universum gepresenteerd dat we een explosie van kleuren kunnen noemen, met een volkomen magische aard en een middeleeuwse sfeer. Beide kanten hebben bazen die specifiek zijn voor hun eigen wereld. Deze gedeeltes zijn de meest uitdagende delen van het spel, maar dat is ook juist de schoonheid ervan.

In elke aflevering veranderen het thema van het spel, de spelmechanismen en de locaties die overwonnen moeten worden. Maar de onderliggende mechanismen blijven hetzelfde. Toch bewijst het feit dat de levelontwerpen zo divers zijn, dat het spel de grenzen van de creativiteit overschrijdt.

Het spel kost $ 49,99, tenzij het in de aanbieding is of je korting krijgt. De game kan op bijna elk platform gespeeld worden en is beschikbaar op Steam, Epic Games en Windows-pc's, plus de EA-app. Op consoleniveau is het beschikbaar voor PlayStation en Xbox. De game, die een speelduur heeft van 14 uur, wordt voor 1.799,99 TL verkocht op Epic Games. Zodra één persoon het spel koopt, kan de tweede persoon het spel gratis spelen op elk platform met een Friend's Pass.