Saoedi-Arabië is het bekijken waard

In de westerse samenleving is de laatste jaren een toenemende en verontrustende toename van seksistische en achterhaalde uitlatingen waargenomen.

De brutaliteit om publiekelijk een achterhaald discours te presenteren, beladen met seksistische concepten en beperkingen van de individuele vrijheid en autonomie, is verontrustend en lijkt alleen maar toe te nemen in een maatschappij waarin het aantal gevallen van geweld toeneemt – niet alleen binnen het huwelijk, maar ook bij het daten – wat aantoont dat we een opmerkelijke culturele achteruitgang doormaken.

Ik ben ervan overtuigd dat een filosofie die pretendeert te handelen vanuit een tolerante gedachtegoed, maar dat op een uiterst intolerante manier doet, in grote mate heeft bijgedragen aan deze tegenslag. Deze tegenslag heeft geleid tot een radicalisering van het discours en tot de heropleving van volstrekt onaanvaardbare verhalen in het publieke debat.

Terwijl het Westen deze zorgwekkende periode doormaakt, zijn we vanuit economisch oogpunt ook getuige van een verontrustende neergang van de ‘Amerikaanse droom’ – een economie die door velen werd gezien als een land van kansen, is nu een symbool geworden van instabiliteit op de markten en angst bij velen die geloofden dat dat land hun droom van welvaart zou verwezenlijken.

Paradoxaal genoeg, terwijl deze verontrustende tijden zich in het Westen afspelen, vinden openheid en evolutie plaats op een plek waar je dat het minst zou verwachten. Daar zijn we getuige van de afbraak van machismo en het openstellen van de economie voor buitenlandse investeerders.

Wat er in Saoedi-Arabië gebeurt, verdient onze aandacht.

Voor mij is het bijzonder overweldigend om getuige te zijn van een transformatie die plaatsvindt zonder dat er een revolutie heeft plaatsgevonden, een culturele transformatie die bruut is in zijn omvang en vreedzaam in de uitvoering.

Tussen 2014 en 2018 woonde ik in het Midden-Oosten, specifieker in het Sultanaat Oman. In die tijd was het onmogelijk om als toerist Saoedi-Arabië te bezoeken. Vrouwen mochten niet autorijden of alleen wonen. Mannen en vrouwen zaten niet aan dezelfde tafel in restaurants, muziek op openbare plaatsen was verboden, buitenlandse investeerders moesten lokale partners hebben, en zo waren er nog veel meer beperkingen.

Vorige week reisde ik voor mijn werk naar Riyadh en wat ik daar zag was, vanuit politiek en humanitair oogpunt, opmerkelijk.

Allereerst is het feit dat je alleen kunt reizen en binnen vijf minuten een visum hebt, op zichzelf al verrassend, om de redenen die ik eerder noemde.

Daar zag ik de vrijheid die Saoedische vrouwen tegenwoordig genieten. Ze kunnen nu autorijden (het is zelfs mogelijk voor een man om een ​​Uber te nemen en een Saoedische vrouw aan te treffen), werken en vrij met mannen omgaan.

In een land waar muziek verboden was, is het nu mogelijk om koffie te drinken terwijl je naar muziek luistert. Er worden concerten gehouden waar mannelijke en vrouwelijke DJ's en grote popsterren bij aanwezig zijn.

Ik nam deel aan werkvergaderingen met mannen en vrouwen. Soms werden deze vergaderingen voornamelijk geleid door vrouwen uit de omgeving, met de respectvolle hulp van hun collega's.

Ik heb met eigen ogen gezien met hoeveel vreugde de lokale bevolking de transformatie ervaart die in hun land plaatsvindt.

Vanuit economisch oogpunt durf ik te stellen dat Saoedi-Arabië het nieuwe droomland is. Het land staat open voor buitenlandse investeringen, zonder dat er partnerschappen met de lokale bevolking worden opgelegd (behalve bij openbare aanbestedingen).

Velen zullen zeggen dat wat er gebeurt nog steeds niet genoeg is, maar we moeten de realiteit onder ogen zien zonder de oogkleppen van onze vooroordelen en de weg waarderen die wordt bewandeld in een staat die, als religieuze monarchie, een pad van bevrijding volgt - dat in de tegenovergestelde richting lijkt te gaan van wat we zien in onze zogenaamd ontwikkelde democratieën.

Vooroordelen leiden tot conflicten en intolerantie. En de beste manier om een ​​maatschappij toleranter te maken, is juist om met empathie te kijken naar de mensen die de moed hebben om zo'n radicale transformatie door te voeren.

Ik ben verbaasd over de weg die is ingeslagen en ik raad u aan om aandachtig en onbevooroordeeld te kijken naar wat daar gebeurt.

Ik wil de veranderingen in Saoedi-Arabië niet romantiseren en het Westen niet demoniseren, want het zijn duidelijk andere realiteiten. Desondanks ben ik van mening dat we de alarmerende signalen die in onze maatschappij opduiken niet mogen negeren en dat we de inspanningen moeten erkennen die geleverd worden in een maatschappij die gebukt gaat onder een geschiedenis van achterstand. Het is mooi om te zien hoe de vrijheid zijn intrede doet. Het is de moeite waard om er aandacht aan te besteden.