Ventura's dilemma

André Ventura's kandidatuur voor het presidentschap bevestigt dat deze verkiezingen, elke tien jaar, een intense strijd om de presidentiële macht zijn. Rechts zit vol met kandidaten – tot nu toe vier – en een tweede ronde dreigt voor iedereen. Wie gaat er winnen?
Ventura gelooft dat hij degene zal zijn die het in Belém opneemt tegen admiraal Gouveia e Melo, maar daar zit een riskante strategie achter: als hij de tweede ronde niet haalt, verliest hij politieke invloed; als hij dat wel doet, is hij niet van plan president van de republiek te worden. Chega wil in de regering zitten, of deel uitmaken van een regering. Het dilemma is merkwaardig: niet winnen, maar ook niet verliezen.
Juist daarom brengt Ventura's intrede de hele rechtervleugel in verwarring. Niet zijn eigen kiezersgroep, die blijft groeien, maar de potentiële kiezers van Marques Mendes, Cotrim de Figueiredo en zelfs Gouveia e Melo. Aan de linkerkant, die geen meerderheid van de kiezers heeft, woedt de strijd om een positie. In de tweede ronde zullen hun stemmen waarschijnlijk op de admiraal vallen, in een duel als geen ander.
Er zijn al zeven kandidaten bevestigd voor de race naar Belém, maar in de praktijk zal alles in de eerste ronde op slechts vier kandidaten gericht zijn: André Ventura, Marques Mendes, Gouveia e Melo en António José Seguro. De hoop van links dat Ventura's aangekondigde deelname een van hun eigen kandidaten, zoals de voormalige PS-leider, door de race zou helpen, zal niet uitkomen. Integendeel: de kiezers zullen rechts en centrumrechts in de strijd worden gelokt.
Ventura's politieke interpretatie, die zijn deelname aan de race ondersteunt, is correct. In de eerste fase, op 18 januari, is hij van plan Marques Mendes te neutraliseren en in de tweede ronde alle ontevredenen over het systeem te polariseren. Uitgaande van het gewicht dat Gouveia e Melo – eveneens van buiten het systeem – volgens peilingen toekent, zou hij het centrum en vele onthouders kunnen veroveren en verenigen. De presidentsverkiezingen zijn nog niet voorbij, maar ze lijken er wel op.
De teksten in deze sectie geven de persoonlijke mening van de auteurs weer en vertegenwoordigen niet VISÃO, noch haar redactionele standpunt.

