Het heden oplossen terwijl je nadenkt over de toekomst van de Algarve

Om uw problemen op te lossen heeft u meer nodig dan geïsoleerde reacties of kortetermijnmaatregelen. Het vereist een strategische visie, politieke moed en betrokkenheid bij uw burgers. Het oplossen van de huidige problemen en tegelijkertijd nadenken over de toekomst van de Algarve is meer dan een motto; het is een nationale verantwoordelijkheid.

De Algarve kampt de afgelopen jaren met waterschaarste, druk op de woningmarkt, een zorgstelsel dat in de problemen zit, lonen die onder het landelijk gemiddelde liggen, structurele armoede in verschillende gebieden en leeftijdsdiscriminatie die zowel ouderen als jongeren treft. Deze complexe en onderling verbonden uitdagingen kunnen niet met eenvoudige toespraken of vage beloften worden opgelost. Ze hebben behoefte aan een integrale aanpak die investeringen, hervormingen en nabijheid tot de bevolking combineert.

Waterschaarste is misschien wel het meest urgente en meest allesomvattende probleem in de Algarve. De combinatie van klimaatverandering, seizoensgebonden toerisme en bepaalde landbouwmethoden zorgt ervoor dat de regio permanent in een risicogebied verkeert. De oplossing is niet (alleen) het verbieden van gebruik of het afsluiten van watertoevoer. Het gaat om investeringen in opslag- en transportinfrastructuur, hergebruik van afvalwater, het stimuleren van duurzame landbouw en watereducatiecampagnes. Voor de huidige regering is de Algarve een prioriteit. Wat betreft droogtebeheer heeft de overheid vanaf het begin actie ondernomen om toekomstige oplossingen voor deze regio te creëren.

Toen de AD-regering aantrad, werden structurele projecten, zoals de waterinlaat van Pomarão aan de Guadiana en de ontziltingsinstallatie van Albufeira , volledig stilgelegd. Vanwege gebrek aan technische voorwaarden en financiering. Er zijn voorwaarden geschapen om deze doelen te bereiken:

• Het bevorderen van de herziening van het Verdrag van Albufeira , met buurland Spanje, dat de weg vrijmaakte voor de definitie van minimale stroomsnelheden en het gebruik van water uit de Guadiana; • Het versterken van de toewijzingen van verschillende projecten. Wanneer nodig, moeten we overgaan tot het herprogrammeren van programma's, zoals gebeurde met Sustainable 2030;

• Grote investeringen op het gebied van water- en waterbeheer in de Algarve, ter waarde van 494 miljoen euro. Dit omvat de 109 miljoen euro van de ontziltingsinstallatie van Albufeira en de 113 miljoen euro van de overname van Pomarão.

In beide gevallen lagen de waarden aanzienlijk boven de aanvankelijk geraamde waarden, die respectievelijk rond de 53 en 73 miljoen euro lagen. Maar ook de bijna 60 miljoen euro die wordt vrijgemaakt voor waterefficiëntie en het tegengaan van verliezen in de stedelijke sector. Of de investering van ongeveer 10 miljoen euro in een bewustmakingscampagne voor duurzaam watergebruik.

De Algarve heeft momenteel drie jaar lang water. En als het van deze coalitie afhangt, zullen aan het eind van deze periode de projecten worden afgerond die de waterbestendigheid in de komende decennia moeten garanderen.

Het programma “Água que Une” , dat door de huidige regering is gelanceerd, is een strategie voor het gehele continentale grondgebied, een stap die moet worden versterkt met regionale oplossingen, zoals de diversificatie van bronnen en een grotere capaciteit van gemeenten om hun bronnen lokaal te beheren. Water is niet alleen een milieuprobleem: het is een voorwaarde voor waardigheid, economische ontwikkeling en territoriale cohesie.

Voor veel mensen in de Algarve is huisvesting onbereikbaar geworden. De groei van tweede woningen en de waardestijging van toeristisch vastgoed hebben gevolgen gehad voor de woningsector. Voor veel jongeren en essentiële werknemers – leraren, verpleegkundigen, politieagenten – is wonen in de Algarve een luxe die ze zich niet kunnen veroorloven.

Het antwoord moet duidelijk zijn: er moet meer sociale woningbouw komen en er moeten voorwaarden worden geschapen voor particuliere investeringen (snellere vergunningen en prikkels), er moet een programma komen om het stedelijk erfgoed te renoveren met aandacht voor energie-efficiëntie, er moeten voorwaarden worden geschapen voor een solide en duurzame huurmarkt, er moeten fiscale prikkels komen om jongeren te behouden en om professionals te motiveren om naar achtergestelde wijken te verhuizen. Het woonbeleid kan niet louter reactief zijn. Er moet een planning worden gemaakt op basis van gegevens, behoeften en toekomstperspectieven.

De Algarve kampt nog steeds met grote uitdagingen als het gaat om toegang tot gezondheidszorg. Dit blijkt uit het tekort aan huisartsen, lange wachttijden bij spoedeisende hulpafdelingen en het ontbreken van belangrijke specialismen in verschillende ziekenhuisafdelingen. Deze tekenen van kwetsbaarheid hebben een directe impact op het leven van mensen en zijn het gevolg van structurele tekortkomingen die zich in de loop der jaren hebben opgebouwd. Maar er zijn ook positieve signalen die we moeten koesteren: de versterking van publiek-private samenwerkingen, de uitbreiding van de thuiszorg en de toenemende digitalisering van de dienstverlening zorgen voor nieuwe, effectievere responskanalen die dichter bij de burger staan.

Het is tijd om te consolideren wat al vrucht draagt ​​en vastberaden door te gaan met het oplossen van wat nog ontbreekt. Om dit doel te bereiken, is het van groot belang om zo snel en continu mogelijk te beginnen met de bouw van het nieuwe Algarve Central Hospital. Dit langverwachte project is door deze coalitie al in gang gezet.

Implementatie van de zeven nieuwe Family Health Units (USF) waartoe al is besloten, om de eerstelijnszorg in de regio te versterken en het aantal inwoners van de Algarve zonder huisarts met 75% te verminderen (vijf in model C met partnerschappen met lokale autoriteiten en de sociale sector).

Tegelijkertijd zorgen we ervoor dat vanaf volgend jaar alle kankerpatiënten zich in de Algarve laten onderzoeken en behandelen, dat gezondheidscentra worden gemoderniseerd, dat het netwerk van doorlopende zorg wordt uitgebreid en dat geestelijke gezondheid een echte prioriteit wordt - als een recht en niet slechts als retoriek - en dat we programma's voor actief ouder worden volledig implementeren, die zijn ontworpen om in te spelen op de specifieke kenmerken van de regio.

Deze maatregelen zijn essentieel om een ​​eerlijke, nauwe en waardige dekking te garanderen, vooral in een regio die gekenmerkt wordt door vergrijzing en geografische spreiding. Zorgen voor de gezondheid van de mensen in de Algarve betekent vooral hun status als burgers respecteren. En het is vanuit dit respect en dit engagement dat wij een gezondheidsbeleid verdedigen dat de mens centraal stelt en gericht is op concrete resultaten.

De Algarve is een regio vol contrasten. Het genereert welvaart, maar deze welvaart bereikt niet iedereen. De seizoensgebondenheid van werkgelegenheid, de informaliteit in bepaalde sectoren en de afhankelijkheid van activiteiten met een lage toegevoegde waarde zorgen ervoor dat er een cyclus van armoede en uitsluiting ontstaat. Het is dringend noodzakelijk om dit economische model te transformeren.

We moeten investeren in de sectoren van de toekomst: technologie, hernieuwbare energie, de zee, duurzame landbouw, gezondheid, onderwijs. We moeten meer investeren in onderzoek en ontwikkeling. We moeten investeringen aantrekken, maar ook de lokale beroepsbevolking kwalificeren, de lonen verhogen, de onzekerheid van werknemers bestrijden en verdiensten belonen. Economische groei is alleen nuttig als het de echte levens van mensen verbetert.

De Algarve kent een van de oudste bevolkingsgroepen van het land, maar tegelijkertijd ook jongeren die emigreren vanwege een gebrek aan kansen. Deze kloof kan alleen worden gedicht met een beleid dat de waarde van alle generaties erkent. Leeftijdsdiscriminatie – discriminatie op basis van leeftijd – moet in de praktijk worden bestreden: in de gezondheidszorg, op het werk en bij maatschappelijke participatie. Ouderen moeten actief worden geïntegreerd in de samenleving en jongeren moeten hier een toekomst kunnen opbouwen, met fatsoenlijke banen, betaalbare woningen en ruimte om te innoveren. Een intergenerationele Algarve is een hechtere Algarve die beter is voorbereid op de toekomst.

Hoop wordt niet opgelegd, maar opgebouwd. En het wordt gebouwd met serieus overheidsbeleid, actieve burgerparticipatie, dialoog met de sociale sector en waardering voor het lokale. Om de huidige situatie in de Algarve op te lossen, moeten we voor onze mensen zorgen, ons grondgebied beschermen en wegen naar welvaart creëren. Nadenken over de toekomst betekent ervoor zorgen dat niemand achterblijft. De Algarve is niet alleen een vakantiebestemming. Er wonen honderdduizenden Portugezen. Er is behoefte aan beleid dat in verhouding staat tot het belang en de uitdagingen die het met zich meebrengt. En bovenal verdient het een toekomst met waardigheid, duurzaamheid en welzijn. Het is nu tijd om te handelen.

Mary Grace Carvalho | Hoofd van de AD-lijst voor de Assemblee van de Republiek voor het kiesdistrict Faro