Het is een uitgemaakte zaak. Een crisis zoals Polen nog nooit heeft meegemaakt.

• In 2024 daalde het aantal geboorten in Polen tot net geen 250.000. Dit is het laagste aantal sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog.
• Deskundigen waarschuwen dat de demografische crisis een negatieve impact zal hebben op het onderwijs, de gezondheidszorg en de pensioenen.
• Er zijn dringende hervormingen op de lange termijn nodig om gezinnen te ondersteunen en de arbeidsparticipatie te vergroten.

Polen kampt met problemen die verband houden met de bevolkingsdaling. Volgens money.pl zullen er in 2024 minder dan 250.000 kinderen in Polen geboren worden, het laagste aantal in de naoorlogse geschiedenis van het land. Het vruchtbaarheidscijfer bedraagt ​​slechts 1,16, terwijl het voor een stabiele bevolking boven de 2,1 zou moeten liggen.

Deskundigen hebben geen enkele illusie dat de demografie binnenkort de economische situatie in ons land zal beïnvloeden. Tomasz Jedynak, hoogleraar aan de Economische Universiteit in Krakau, zegt dat verschillende uitdagingen geleidelijk zullen toenemen.

Een van de eerste sectoren die hierbij aan bod komt, is het onderwijs. In kleinere steden moeten scholen sluiten vanwege een te laag aantal leerlingen. Daarna volgen het hoger onderwijs en de arbeidsmarkt, legt hij uit.

Ook het zorgstelsel zal in de problemen komen, omdat het aantal oudere patiënten toeneemt en er minder personeel beschikbaar is.

Een crisis zoals Polen nog nooit heeft meegemaakt. Het is al een uitgemaakte zaak.

De demografische crisis zal het pensioenstelsel bijzonder hard treffen. Met de huidige minimumleeftijd voor pensionering zal het stelsel zich aanpassen aan de stijgende levensverwachting door de zogenaamde vervangingsratio te verlagen, legt de portal uit en voegt eraan toe:

Een toenemend percentage werknemers zal niet genoeg premie kunnen sparen om een ​​uitkering te krijgen die hoger is dan het zogenaamde minimumpensioen, waaraan de overheid bijdraagt. Dit zal de druk vergroten om het minimumpensioen te verhogen en steeds hogere bijdragen aan het stelsel te eisen via algemene belastingen. Deze lasten zullen onvermijdelijk op een steeds kleiner aantal werkenden drukken, wat hun motivatie om te werken ondermijnt.

- Als we niet onmiddellijk actie ondernemen, zullen de gevolgen onomkeerbaar zijn - zowel voor de arbeidsmarkt als voor het pensioenstelsel - vat hij samen.