Katarzyna Gajowniczek-Pruszyńska: Bescherm het privilege van advocaat en cliënt, zorg voor training en zwangere advocaten
Gezien het aantal advocaten en stagiaires – in totaal bijna 9,5 duizend. – onze kamer is anders dan de anderen, en het beheren ervan is een hele uitdaging. Wij hebben een heel specifieke relatie met de rechtbanken. Er zijn er hier het meest en de vestigingen liggen verspreid over de hele stad. Veel advocaten klagen bijvoorbeeld over problemen met vergaderingen op afstand. Ook wat betreft de communicatieproblemen: de moeilijkheden om een aantal afdelingen van het Openbaar Ministerie in Warschau te bereiken zijn legendarisch. Dit moet veranderen. Een ander belangrijk probleem is de poging om het beroepsgeheim te beperken. In Polen worden jaarlijks de meeste van dergelijke gevallen gemeld. Dat komt vooral doordat hier het grootste aantal advocaten is. Voormalig decaan van adw. Mikołaj Pietrzak en de ORA laten advocaten in dergelijke gevallen nooit alleen, maar het is belangrijk om rechtbanken en officieren van justitie ervan bewust te maken dat pogingen om een advocaat als getuige te ondervragen over omstandigheden die verband houden met het verlenen van juridische bijstand door hem, een ontoelaatbare omzeiling van het beroepsgeheim zijn. Een andere grote uitdaging is het opleiden van stagiairs. Van hen hebben we er in Warschau ruim 2.000, evenveel als aan een grote universiteit. Het garanderen van de juiste training, sponsoring en leermogelijkheden onder begeleiding van een mentor of binnen een tutorgroep is een serieuze uitdaging en een grote financiële onderneming. Het probleem was om voor zoveel mensen een geschikte plek te vinden. Gelukkig is dat gelukt. De ORA van Warschau heeft al jaren geen eigen hoofdkwartier meer; deze kwestie is tot in den treure uitgesteld. Hier botsen twee concepten: of we moeten huren of investeren en een plek veiligstellen voor toekomstige generaties juristen.
Welk van deze concepten staat dichter bij u?Ik geloof dat we moeten investeren in de aankoop van onroerend goed. Wij zijn zelfs verplicht om een dergelijk voorstel tijdens de algemene vergadering aan de advocaten van de kamer voor te leggen, het gaat immers om het geld van hun bijdragen. Als ik de kans krijg om decaan te worden, dan zou ik dat dit jaar graag doen. Uiteraard moeten alle eisen die voortvloeien uit de juridische en technische audits in acht worden genomen, zodat de transparantie van de beslissingen gewaarborgd is.
En hoe kunt u als decaan reageren op de problematische ‘relatie met de rechtspraak’? ORA verandert immers niet de locatie van afdelingen in de stad, etc.Ik wil de aanwezigheid van juristen en juridisch stagiairs in de rechtspraak sterker benadrukken. Daarbij moet rekening worden gehouden met de moeilijkheden die gepaard gaan met onze beroepsuitoefening, zoals het recht op verlof of vervanging. Ook moet rekening worden gehouden met conflicterende data en de problemen waarmee vrouwelijke advocaten en stagiaires te maken krijgen tijdens de zwangerschap en het vroege moederschap. Gerechtsgebouwen moeten locaties aanwijzen waar zittingen op afstand kunnen worden gehouden. Deze problemen moeten onderwerp zijn van overleg tussen de deken, de kamerautoriteiten en de directie van de rechtbank. Het gaat hierbij niet om beleefdheidsbezoeken eens per jaar, maar om werkvergaderingen, laten we zeggen maandelijks, waarin we belemmeringen in het werk van de rechtbanken kunnen aandragen en voorstellen kunnen doen om deze belemmeringen weg te nemen. We hebben weliswaar al een goed functionerende commissie voor samenwerking met het rechtssysteem, maar haar werk is ad hoc. Advocaten en verdedigers vormen een essentieel onderdeel van de puzzel die het dagelijkse werk van de rechtbanken vormt. Zij moeten er dan ook op kunnen vertrouwen dat hun verzoeken en eisen in overweging worden genomen. En dan niet als een ‘knikje in hun richting’, maar als de norm. Rechters hebben immers ook vakantie of conflicten tussen hun officiële taken en hun privéleven. Van advocaten wordt verwacht dat ze 100% betrouwbaar zijn. Als kleine ondernemers worden wij met grote problemen geconfronteerd, omdat onze procespraktijk wordt uitgevoerd door kleine en middelgrote advocatenkantoren. Zo kan ziekte het werk binnen een team soms compleet ontregelen. Vaak horen we dat zulke willekeurige gevallen worden beoordeeld als belemmering van het proces. Dat is dus wat ik als eerste wil veranderen.
Ik heb geluiden gehoord dat de vergoedingen in de Kamer van Koophandel van Warschau bijzonder hoog zijn. In het besluit van vorig jaar werd dit op 10.000 gesteld. PLN voor de decaan en andere leden van het presidium. Vindt u dat ze in de nieuwe termijn verlaagd moeten worden?Ik denk dat deze meningen voortkomen uit een gebrek aan kennis over de omvang van de verantwoordelijkheden van het zelfbestuur in de Kamer van Koophandel van Warschau. Alleen mensen die bij de lokale overheid gaan werken, weten hoe verantwoordelijk en boeiend het is. Tegenwoordig is de functie van decaan, vice-decaan, secretaris of penningmeester een fulltimebaan, waarbij voortdurend toezicht en besluitvorming met betrekking tot individuele advocaten of stagiaires vereist zijn. Professionalisering van het lokale bestuur om de hoogste kwaliteit van dienstverlening aan onze collega's te waarborgen, moet gepaard gaan met volledige betrokkenheid van de mensen die deze opdracht uitvoeren. Daarom moeten deze activiteiten beloond worden. Ik vind het moeilijk om hierover te praten omdat ik lid ben van het presidium, maar ik besteed er het grootste deel van mijn tijd aan, ten koste van mijn werk op kantoor. Dit is een missie die niet iedereen aankan – en ik denk dat dat is wat de meeste mensen die betrokken zijn bij het lokale bestuur in Polen zouden zeggen.
Ik spreek altijd mijn diepe waardering uit voor het werk van decaan Mikołaj Pietrzak en voor wat hij heeft gedaan, ook wat betreft het imago van de balie van Warschau. Maar ik ben ook een persoon die mijn eigen eisen heeft. Ik hield mij bezig met het onderwerp opleiding van stagiairs. Maar als het gaat om personeelszaken, technische verbeteringen of de relatie met de rechtbanken, ben ik een "nieuwe stem". Wij hanteren nog steeds een traditionele manier van lesgeven en ik wil graag een aantal vernieuwende concepten introduceren. Bijv. elektronische toegang tot documenten. Ik ben een groot voorstander van psychologische ondersteuning voor advocaten. Er is onlangs een pilot op dit gebied gestart en ik wil dit soort oplossingen graag op permanente basis invoeren. Een andere verbetering die ik wil doorvoeren is e-learning. Het wordt al gebruikt door juristen in Warschau. Dit is uiteraard een grote uitgave, maar wel absoluut noodzakelijk. Vergelijkbaar met de genoemde kwestie van het hoofdkantoor. Maar bovenal wil ik luisteren naar de stem van de advocaten en de gemeenschap van stagiairs en naar hun verwachtingen ten aanzien van de Kamer – niet alleen tijdens de vergadering, maar ook door een permanente “contactbox” te creëren waar u opmerkingen, suggesties en behoeften kunt indienen.
U had het over de specifieke problemen waar vrouwen mee te maken krijgen tijdens zwangerschap en moederschap. Hoe gaat u hen als decaan ondersteunen?Een oplossing zou kunnen zijn dat de centrale lokale overheden wijzigingen in de Wet op de Orde van Advocaten doorvoeren om het verbod op arbeidsovereenkomsten af te schaffen. Natuurlijk, op enkele uitzonderingen na – strafrecht – wordt er ook over familiezaken gesproken. Ik wil dat advocaten de keuze hebben of ze hun werk willen uitoefenen als eenmanszaak, die niet voldoende ondersteuning biedt tijdens de zwangerschapsverlofperiode, of in de vorm van een arbeidsovereenkomst, die een rustigere overgang in deze periode garandeert, met financiële zekerheid en de mogelijkheid om weer aan het werk te gaan. In Warschau wordt hier al lang over gesproken en de gemeenschap is het er roerend over eens. Wij hopen dat andere kamers en eventueel de NRA ons zullen steunen. Daarmee vergroten we ook onze concurrentiepositie op de arbeidsmarkt en kunnen jonge vrouwen niet langer wegstromen naar de advocatuur of andere beroepen. Ze hebben immers de zekerheid dat hun fundamentele rechten gerespecteerd worden als ze besluiten om kinderen te krijgen.
Laten we het even verduidelijken: doelt u op de uitbreiding van de toepassing van de Arbeidswet naar het beroep van advocaat, of op het concept van een ‘samenwerkingsovereenkomst tussen advocaten’ waar de NRA momenteel aan werkt?Ik zou voorstander zijn van een gedurfdere stap, namelijk het afschaffen van de bepaling die het sluiten van arbeidsovereenkomsten voor advocaten verbiedt. Dat zou gemakkelijker zijn en wekken niet de indruk dat de ‘overeenkomst van samenwerking met advocaten’ ons slechts gedeeltelijk redt. Bovendien is niet bekend of advocatenkantoren er gebruik van zullen maken. Het argument tegen het arbeidscontract is altijd de angst voor het behoud van de onafhankelijkheid van advocaten geweest. Maar onafhankelijkheid is een interne aangelegenheid: de aard van het werk van veel advocaten die bijvoorbeeld maar één cliënt hebben, aan wie ze elke maand een factuur sturen, verschilt in de praktijk niet van een fulltime dienstverband. Afgezien van het feit dat er geen garanties zijn op zaken als zwangerschapsverlof, gezondheidszorg of pensioenvoorzieningen, die op dit moment afhankelijk zijn van de hoogte van de betaalde premies. Rekening houdend met de realiteit van het werk in Warschau, die vaak niet verschilt van een normale baan, zal een arbeidsovereenkomst deze onafhankelijkheid niet schenden.
Onlangs hebben verschillende advocatenverenigingen vergaderingen gehouden en resoluties aangenomen waarin staat dat zij geen lijsten met advocaten zullen aanwijzen die ambtshalve zaken mogen behandelen, totdat de minister van Justitie de vergoeding voor ambtshalve zaken verhoogt. Vindt u dat de Kamer van Koophandel van Warschau zich bij dit protest moet aansluiten?Ik ben zelf openbaar verdediger en doe daarnaast vrijwilligerswerk als advocaat op oproepbasis. Ik begrijp dan ook heel goed de problematiek waarmee dergelijke advocaten te maken krijgen, zeker in verzekeringszaken of op het gebied van arbeidsrecht en sociaal beleid, waar de tarieven onvoorstelbaar laag zijn. Wij hebben hoge verwachtingen van de huidige minister van Justitie, die de tarieven al deels heeft verhoogd, maar wij rekenen op meer in dit verband. Ik weet ook dat de NRA zich hier intensief mee bezighoudt. In Warschau zijn we al jaren bezig met het voorbereiden van verschillende uitingen van afkeuring, maar we willen nu maatregelen nemen die ook daadwerkelijk resultaat opleveren. Tijdens de laatste vergadering heeft de Kamer van Koophandel van Warschau een resolutie aangenomen om in deze zaak daadkrachtig op te treden. Wij waren van plan om bij de rechtbank te protesteren en weigerden om een openbare verdediger aan te stellen. Maar de NRA gaf een signaal af over de noodzaak van gezamenlijke, weloverwogen actie. Hoewel ik de onafhankelijkheid van individuele raden als een absolute prioriteit beschouw, ben ik het ermee eens dat het signaal voor heel Polen in deze kwestie van de NRA moet komen, die het initiatief neemt, en dat acties op dit gebied op zijn minst met de nationale autoriteiten moeten worden overlegd. De resoluties die u noemde, zijn een uiting van grote ontevredenheid over de huidige stand van zaken. Of ze het verwachte effect zullen hebben, kan ik nu nog moeilijk inschatten. Het is echter niet uit te sluiten dat een dergelijk besluit ook in de vergadering van onze kamer wordt genomen. Er is een groep advocaten voor wie dit een prioriteit is – en ik behoor tot hen.
RP