Jerzy Surdykowski: Deze wereld is vreemd. Alles verbleekt in vergelijking met wat er in Gaza gebeurt.

In een pastorale brief, die op zondag 20 juli werd voorgelezen in kerken van het aartsbisdom Łódź, roept kardinaal Grzegorz Ryś op tot een christelijke houding ten opzichte van vluchtelingen en migranten , tot een "bekering van de taal" waarmee we hen beschrijven, omdat "iedereen het recht heeft een plek om te wonen te kiezen en het recht heeft om op die plek gerespecteerd te worden vanwege zijn overtuigingen, cultuur, taal en geloof." Het is waar, ik steun de kardinaal en zijn taal van barmhartigheid, maar ik verzet me tegen de haatdragende onzin die tijdens anti-immigrantendemonstraties wordt geroepen .

Het is een schande dat zulke hysterie een land in zijn greep heeft waar nog maar 45 of 40 jaar geleden massaal burgers op de vlucht waren voor armoede en politieke repressie, maar waar ze in West-Europa en daarbuiten met waardigheid werden ontvangen. Een land waar we drie jaar geleden onze huizen en harten openden voor vluchtelingen uit Oekraïne, en waar we ze vandaag de dag als indringers beschouwen.

Een Ethiopiër of Afghaan die via Wit-Rusland naar Polen probeert te komen, is geen vluchteling die hier op zoek is naar een beter leven.

Maar het probleem is ingewikkelder dan de voorstanders van evangelische broederschap denken, en dan degenen die elke migrant beschouwen als een bandiet die bereid is te doden en te verkrachten.

Een Ethiopiër of Afghaan die via Wit-Rusland Polen probeert te bereiken, is geen vluchteling die hier een beter leven zoekt. Aanvankelijk werd hij gelokt door verhalen over een Europees paradijs dat wachtte op mensen zoals hij, klaar om hen met genereuze hulp te steunen. Natuurlijk zijn er onruststokers die dergelijke verhalen aanwakkeren en daar waarschijnlijk geld voor aannemen. Toen hij zijn spaargeld bijeenschraapte en in Minsk of Grodno op Wit-Russische bodem aankwam, hield hij op een vluchteling te zijn, hield hij zelfs op een mens te zijn; hij werd een projectiel in Loekasjenko's, of liever Poetins, hybride oorlog tegen de NAVO. Hij weet het nog niet, maar hij zal het snel en pijnlijk leren wanneer hij aan de grens staat, ingesloten door schurken in uniformen die tot alles bereid zijn. Moeten we hem – uit christelijke barmhartigheid – Polen binnenlaten, hem voeden, hem kleden en hem een fatsoenlijk leven bieden?

Israëliërs verhongeren en beschieten twee miljoen Palestijnen. En wie zijn deze mensen voor Hamas?

Dit alles verbleekt bij wat er in Gaza gebeurt. De Israëliërs verhongeren en beschieten twee miljoen Palestijnen , in de hoop dat andere Arabische staten hen zullen meenemen, of in ieder geval dat deze wanhopige menigte de restanten van Hamas met hun blote handen zal vernietigen, omdat iemand nog steeds de laatste Joodse gijzelaars vasthoudt in de resten van de tunnels die het Israëlische bombardement overleefden.

En wie zijn de mensen van Hamas, die eerst een leger van moordenaars en zelfmoordterroristen naar Israël stuurde en zich vervolgens achter de menigte verschuilde? We vertellen verhalen over gevangenen die ooit vastgebonden waren aan belegeringswerktuigen, maar in wat voor wereld leven we vandaag de dag, wat voor wereld accepteren we?